Το πρωί τελέστηκε πανηγυρική Θεία Λειτουργία στην οποία χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Κυδωνίας - Αποκορώνου Δαμασκηκός ενώ ακολούθησε λιτάνευση της εικόνας της Παναγίας στους κεντρικούς δρόμους των Χανίων.

Την εικόνα της Παναγίας συνόδευαν ιερείς από όλες τις εκκλησίες της Μητρόπολης εκπρόσωποι των τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών, τμήματα μαθητών, εθελοντών, προσκόπων και πλήθος κόσμου.
 
Το "παρών" στις εκδηλώσεις έδωσαν ο περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης και ο βουλευτής Κυριάκος Βιρβιδάκης.

Όταν η λιτανεία έφτασε έξω από το δημαρχείο Χανίων τελέστηκε δέηση ενώ σε όλη τη διάρκειά της οι καμπάνες των εκκλησιών χτυπούσαν χαρμόσυνα.

Ο καθεδρικός ναός των Εισοδίων χτίστηκε στη θέση παλαιότερου ναού της Θεοτόκου, ο οποίος ανάγεται στον 14ο αιώνα. Όταν τα Χανιά κατελήφθησαν από τους Τούρκους το 1645, ο ναός μετατράπηκε σε σαπωνοποιείο, χωρίς όμως να αλλάξει η διαρρύθμισή του.

Έως το 1868 ο ναός, ως σαπωνοποιείο, φέρεται να ανήκει στο γνωστό Τούρκο αξιωματούχο Μουσταφά Πασά Γκιριτλή (Κρητικό).

Στον χώρο της ελαιοαποθήκης φυλασσόταν εικόνα της Παναγίας με ακοίμητο καντήλι, σύμφωνα με διαταγή του Μουσταφά. Η παράδοση αναφέρει ότι η επιχείρηση του σαπωνοποιείου ναυάγησε και εγκαταλείφθηκε, ενώ την εικόνα της Θεοτόκου είχε πάρει μαζί του ο τελευταίος τεχνίτης.
 
Όταν ο Μουσταφά έγινε πρωθυπουργός, επί σουλτάνου Μετζίτ, η χριστιανική κοινότητα ζήτησε τον χώρο για την ανέγερση και πάλι ναού. Ο Μουσταφά, επηρεασμένος από διάφορα προσωπικά γεγονότα, παραχώρησε τον χώρο.

Ο σουλτάνος έστειλε 100.000 γρόσια και ο γιος του Μουσταφά, Βελή πασάς (διοικητής της Κρήτης τότε) 30.000 γρόσια. Με την ενίσχυση της χριστιανικής κοινότητας -και παρά τα προβλήματα που προκαλούσε άλλος Οθωμανός- η εκκλησία ανεγέρθηκε τελικά.

Η κατασκευή του ναού ολοκληρώθηκε το 1860 στη μορφή της τρίκλιτης βασιλικής με υπερυψωμένο το μεσαίο κλίτος. Τα πλάγια κλίτη καλύπτονται από σταυροθόλια και διαιρούνται καθ' ύψος από τον γυναικωνίτη.

Στη βορειοδυτική γωνία του ναού είναι κτισμένο το ψηλό κωδωνοστάσιο.

Τα αρχιτεκτονικά στοιχεία του ναού συνδέονται περισσότερο με την παράδοση που διαμορφώθηκε στα χρόνια της Βενετοκρατίας. Ο ανατολικός τοίχος του ναού κοσμείται με μεγάλες αγιογραφίες.

Ο ναός, άρρηκτα συνδεδεμένος με τα ιστορικά γεγονότα, υπήρξε άσυλο και καταφύγιο διωκόμενων σε περιόδους εθνικών εξεγέρσεων. Υπέστη σοβαρές ζημιές κατά τους βομβαρδισμούς της πόλης από τους Γερμανούς, τον Μάιο του 1941.