Μετά τον "Μένγκελε" (το μετα-πολιτικό θρίλερ για την κτηνωδία του Γιόζεφ Μένγκελε, που υπογράμμισε άμεσα και σχεδόν αφοπλιστικά ότι ο ολοκληρωτισμός δεν αφορά μόνο τους Εβραίους ούτε μόνο Γερμανούς της... ιστορίας, αλλά συνολικά και διαχρονικά τους ανθρώπους) που παραστάθηκε προ διετίας (με τον Λάζαρο Γεωργακόπουλο και τη Μυρτώ Αλικάκη, σε σκηνοθεσία του Κώστα Φιλίππογλου), ο Θανάσης Τριαρίδης επανέρχεται με το "Zyklon ή το Πεπρωμένο".

Ο τίτλος του έργου, εξάλλου, παραπέμπει στο αέριο Zyklon B, το μέσο θανάτωσης των κρατουμένων του Άουσβιτς.
 
Ένα έργο, σύμφωνα με τον συγγραφέα του, "για τη μνήμη του ολέθρου του Ολοκαυτώματος, για την ανυπόφορη Ιστορία που εισβάλλει στο ανυπεράσπιστο παρόν των ανθρώπων".

Σύμφωνα με την υπόθεση του έργου... "ένας άντρας και μια γυναίκα συναντιούνται στη δίδυμη κάψουλα ενός διάσημου παιχνιδιού roller coaster του Ζyklon.

Βασική προϋπόθεση του παιχνιδιού είναι ότι, κατά τη διάρκειά του, αυτοί οι δύο άνθρωποι δεν θα ιδωθούν ποτέ.

Μέσα στον προγραμματισμένο από το παιχνίδι εγκλεισμό τους και έχοντας την ελευθερία να πούνε ό,τι θέλουν, ξέροντας πως ποτέ δεν θα συναντηθούν, κατασκευάζουν ταυτότητες, επινοούν 'εαυτούς', θυμούνται ιστορίες, και -σχεδόν μοιραία- ανατρέχουν στην παρελθοντική (;) κτηνωδία του Ολοκαυτώματος, των θαλάμων εξόντωσης και του αερίου Zyklon B.

Με την ευκολία που τους εξασφαλίζει η απόσταση των χρόνων, φτιάχνουν σενάρια και στήνουν υποθετικές 'παλαιές ιστορίες κραταιής αγάπης'. Ίσως το αέριο Zyklon Β να βρίσκεται στον εξαερισμό του χώρου, στον οποίο βρίσκονται...".

Ο Τριαρίδης έγραφε το έργο επί 25 χρόνια. Σχεδόν από την ενηλικίωσή του. Όσα, κι αυτά που τον απασχολούν, ζητήματα - έννοιες, όπως: "ολοκληρωτισμός", "πίστη", "πολιτισμός", "εξόντωση", "οι άλλοι", "βία", θέματα που διαπνέουν τη μανική εργογραφία του (περισσότερα από 30 έργα - θεατρικά, αφηγήματα, παραμύθια και δοκίμια μόνο την τελευταία 15ετία).

"Για να ...καλύψω την 'τρύπα' μου. Τις τύψεις, την πληγή μου. Για τους συμμαθητές που δεν είχα ποτέ, για τα κορίτσια που δεν φίλησα, για τους φίλους που δεν θα 'χουν τα παιδιά μου - τα εγγόνια αυτών που χάθηκαν. Για να 'αντικαταστήσω' τις σχέσεις που ακυρώθηκαν...

Η Θεσσαλονίκη έχει μια τρύπα στην ιστορία της. Τους 45.000 συμπολίτες μας -των γονιών και των παππούδων μας- που χάθηκαν στο Ολοκαύτωμα.
 
Είναι μια ακρωτηριασμένη πόλη" απαντά στην ερώτηση του Αθηναϊκού Πρακτορείου: "γιατί αυτή η εμμονική σχεδόν σχέση με το Ολοκαύτωμα από έναν -μάλιστα- μη Εβραίο συγγραφέα;".

"Δεν είναι αυτό καθαυτό το Ολοκαύτωμα- είναι οι έννοιες και οι συνθήκες που το προκάλεσαν, είναι ο ίδιος ο άνθρωπος μέσα από ακραίες πολιτισμικές συνθήκες που κινδυνεύει να το επαναπροκαλέσει.

Ο φόβος για τον 'άλλο' γεννά μίσος κι αυτό με τη σειρά του, σε μια αλληλουχία πραγμάτων, γεννά παράλογους εθνικισμούς , πολέμους, τα άκρα του ενός θρέφουν τα άκρα του άλλου..." εξακολουθεί να "απολογείται" αλλά και να "εξηγείται" ως προς την επιλογή των θεματικών του.

Τη σκηνοθεσία του νέου έργου του Θανάση Τριαρίδη "Ζyklon ή το πεπρωμένο" ανέλαβε ο Γιάννης Παρασκευόπουλος.
 
Στους δύο πρωταγωνιστικούς ρόλους εμφανίζονται η Ιωάννα Παγιατάκη και ο Κωνσταντίνος Γαβαλάς. Την πρωτότυπη μουσική συνθέτει ο Μάνος Μυλωνάκης, ενώ τη σκηνογραφία υπογράφει η Σοφία Παπαδοπούλου.

Η πρεμιέρα ορίστηκε για αύριο (Πέμπτη 5 Μαρτίου) στο "BlackBox" (το νέο σύγχρονο θεατρικό χώρο που εγκαινιάστηκε πριν από λίγους μήνες στην οδό Βασ. Όλγας και Φλέμινγκ 2 της Θεσσαλονίκης).

Οι παραστάσεις θα δίνονται κάθε Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο, στις 21:00 και Κυριακή στις 19:00. Η παράσταση διαρκεί 80' και τα εισιτήρια κοστίζουν 15 ευρώ (κανονικό) και 10 € (φοιτητικό, ανέργων).

Με αφορμή την 72η επέτειο της αναχώρησης του πρώτου τρένου με 2800 Θεσσαλονικιούς Εβραίους συμπολίτες μας από τη γενέτειρα πόλη τους, Θεσσαλονίκη, προς τον τόπο του μαρτυρίου τους, στο Άουσβιτς - Μπιρκενάου (15-3-1943/15-3-2015), η παράσταση της 15ης Μαρτίου του 2015 θα είναι ανοιχτή για το κοινό της πόλης, ως υπόμνηση της μέρας εκείνης, σε συνεργασία με την Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης και τον Δήμο Θεσσαλονίκης.