Δέκα χρόνια μετά, το άλλοτε χρυσό αγόρι του Χόλιγουντ εξακολουθεί να μην έχει χωνέψει πώς θα είχε εξελιχθεί η καριέρα του αν δεν είχε απορρίψει τον Νόλαν και τον πρωταγωνιστικό ρόλο του «Batman Begins».
Στα 21 του είχε εμφανιστεί στις «Αυτόχειρες Παρθένους» (1999) της Κόπολα; Και που μόλις στα 23 του χρόνια η κριτική έσπευσε να τον ξεχωρίσει από τον ορυμαγδό του «Pearl Harbor» (2001), ορκιζόμενη πως βρήκε το επόμενο χρυσό αγόρι του Χόλιγουντ;
36 ετών σήμερα, ο άλλοτε πολλά υποσχόμενος Αμερικανός ηθοποιός δε θυμίζει σε τίποτα τον πρωταγωνιστή του «Black Hawk Down» (2001) και του πρώτου «Sin City» (2005), παίζοντας πια σε καλοπροαίρετες τηλεοπτικές μετριότητες τύπου «Penny Dreadful», ενώ έχει να σταυρώσει ταινία που ο τίτλος της να χτυπά ένα κάποιο καμπανάκι στο κοινό από το 2007 και το «30 Μέρες Νύχτα».Ο ίδιος ο Χάρτνετ έχει την απάντηση στο τι πήγε στραβά στην καριέρα του, την οποία και έδωσε σε συνέντευξη στο Playboy: Φταίει το γεγονός ότι απέρριψε τον Κρίστοφερ Νόλαν και το ρόλο του Μπάτμαν, τον καιρό που το «Batman Begins» (2005) βρισκόταν στα σκαριά. Ρόλος που φυσικά κατέληξε στον Κρίστιαν Μπέιλ, εκτινάσσοντας την καριέρα του στη στρατόσφαιρα της δόξας.
Δέκα χρόνια μετά, ο Τζος Χάρτνετ εξακολουθεί όπως φαίνεται να το φυσά και μην κρυώνει, παραδεχόμενος πως η απόφαση αυτή υπήρξε «τραυματική για την καριέρα του». «Ασφαλώς, έχω πει “όχι” σε μερικούς λάθος ανθρώπους […] επειδή ήμουν κουρασμένος και ήθελα περισσότερο χρόνο για τους φίλους και την οικογένειά μου».
Παράλληλα, υπογράμμισε πως αρνήθηκε να γίνει ο επόμενος Μπάτμαν, όπως είχε απορρίψει προηγουμένως το ενδεχόμενο να υποδυθεί άλλους υπερ-ήρωες (Σπάιντερμαν, Σούπερμαν), επειδή «είχε διαβλέψει τον κίνδυνο» να τυποποιηθεί ως ηθοποιός σε ανάλογους ρόλους.
Άμεση απόρροια αυτού του «όχι» ήταν να μην συμπεριληφθεί στο καστ του επίσης επιτυχημένου όπως έμελλε να αποδειχθεί «Prestige» (2006), που επίσης γύριζε ο Νόλαν τον καιρό εκείνο: «Ο Νόλαν δεν ήθελε να με βάλει (πλέον) στο "Prestige". Μάλιστα, όχι μόνο προσέλαβαν το νέο τους Μπάτμαν (Μπέιλ) για αυτό, αλλά πήραν και την τότε κοπέλα μου να παίξει (σσ. Σκάρλετ Γιόχανσον)».
Όπως κατάλαβε κατόπιν εορτής, η άρνησή του θύμωσε εκείνους που δεν τους αρέσει να εισπράττουν «όχι», ενώ συνειδητοποίησε πως οι σχέσεις στη χολιγουντιανή βιομηχανία χτίζονται στη λογική στη-βράση-κολλάει-το-σίδερο. «Θα έπρεπε να λάβω μέρος σε εκείνον το “Μπάτμαν” και ξεκινήσω μια σχέση συνεργασίας με τον Νόλαν, για τον οποίο ήδη ένοιωθα πως ήταν φοβερά κουλ και ταλαντούχος».
Παράλληλα, αναφερόμενος στον Κρίστιαν Μπέιλ, ο Χάρτνετ σημειώνει πως είναι απίθανο να τον βλέπει να κάνει τόσο διαφορετικά πράγματα πέραν του Μπάτμαν, καταλήγοντας με την ρητορική απορία: «γιατί να μην μπορούσα να το δω κι εγώ έτσι, τότε;».
Εκείνο τον καιρό, ο Χάρτνετ στράφηκε τελικά στο συμπαθές «Lucky Number Slevin» καθώς επίσης την υποσχόμενη αλλά τελικά απωθητική «Μαύρη Ντάλια» του Ντε Πάλμα, επιλογές που καμία απ' τις δύο δεν έκανε επιτυχία στα ταμεία.
ΠΗΓΗ: cinemag.gr