«Πεθαίνει, το βλέπετε», λέει η μητέρα του, η Ουάντα, καρφώνοντας με αγωνία το βλέμμα της στην μικροσκοπική, σκελετωμένη φιγούρα που φοράει πράσινες πιτζάμες.

Το παιδί εισήχθη την Τετάρτη στη μονάδα εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου αλ Σαμπίν, στη συνοικία Χάντα. Οι νοσοκόμες προσφέρουν φροντίδες σε αυτή τη μονάδα κυρίως σε παιδιά που πάσχουν από υποσιτισμό.

Αφού ξέσπασε ο πόλεμος τον Μάρτιο ανάμεσα στο σιιτικό κίνημα των Χούτι και την εξόριστη κυβέρνηση που υποστηρίζεται από μια συμμαχία αραβικών κρατών, εκατοντάδες ξένοι γιατροί, νοσηλευτές και νοσοκόμες, κυρίως από την Ασία, εγκατέλειψαν μαζικά την Υεμένη.
Πολλοί γιατροί και νοσοκόμες εγκατέλειψαν επίσης τις περιοχές όπου εργάζονταν κι επέστρεψαν στις περιοχές από όπου κατάγονται.

Η κοινότητα όπου ζει η οικογένεια του Αλί, τρεις ώρες από τη Σαναά, ήταν μια από τις περιοχές που εγκαταλείφθηκαν μαζικά από τους ειδικευμένους επαγγελματίες του τομέα της υγείας. Χωρίς τις ικανότητές τους, απλά προβλήματα υγείας μπορούν να αποδειχθούν μοιραία.

Η Ουάντα εξηγεί πως ο Αλί άρχισε να έχει πρόβλημα όταν η περιτομή του έγινε με λανθασμένο τρόπο. Αιμορραγούσε για μια ολόκληρη ημέρα και κατόπιν είχε διάρροια.

Όταν η οικογένεια τον έφερε εσπευσμένα στο νοσοκομείο Σαμπίν, «η κατάστασή του βελτιώθηκε την πρώτη μέρα, αλλά τώρα έχει χειροτερέψει».

Ο υποσιτισμός κάνει πολύ πιο σοβαρή την κατάσταση του παιδιού.

Ο πόλεμος στερεί από πολλούς πολίτες τα μέσα για να ζήσουν κι από τους γονείς του Αλί το εισόδημα για να φροντίσουν τα παιδιά τους.

«Ζούσαμε αξιοπρεπώς πριν αρχίσει ο πόλεμος. Είχαμε μια επιχείρηση, είχαμε καλλιέργειες. Αλλά τώρα τα καύσιμα είναι πανάκριβα, ο άντρας μου δεν έχει να πληρώσει για να έχουμε νερό», εξήγησε η Ουάντα.

Ακόμη και πριν ξεσπάσει ο πόλεμος στην Υεμένη καταγραφόταν ένας από τους υψηλότερους δείκτες παιδικού υποσιτισμού παγκοσμίως, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ. Σχεδόν τα μισά παιδιά κάτω των πέντε ετών στην Υεμένη δεν αναπτύσσονται ομαλά και το ύψος τους είναι χαμηλότερο του κανονικού για την ηλικία τους λόγω του υποσιτισμού.

Η Υεμένη πριν από τον πόλεμο εισήγαγε σχεδόν το 90% των βασικών διατροφικών ειδών. Το ΠΕΠ υπογράμμισε την 30ή Ιουλίου ότι το γεγονός πως οι έμποροι αδυνατούν να εισάγουν επαρκείς ποσότητες τροφίμων και να τα διαθέτουν σε όλη τη χώρα οδήγησε σε τεράστιες αυξήσεις των τιμών τους, κάτι που πλήττει περισσότερο τα πιο φτωχά και ευάλωτα στρώματα του πληθυσμού.

Η UNICEF, το Ταμείο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για την Παιδική Ηλικία, ανακοίνωσε την 10η Ιουλίου ότι εντείνει τις προσπάθειες εντοπισμού παιδιών που πάσχουν από υποσιτισμό, τις εκστρατείες εμβολιασμού και άλλες πρωτοβουλίες για να βοηθήσει τα εκατομμύρια παιδιά στην Υεμένη που πλήττει ο πόλεμος.

Πάνω από 16.000 παιδιά έχουν νοσηλευτεί για οξύ υποσιτισμό, ενώ 1,3 εκατομμύριο παιδιά στη χώρα διατρέχουν κίνδυνο υποσιτισμού, επισήμανε η UNICEF.

«Αυτό που χρειάζεται αληθινά η Υεμένη είναι ειρήνη, να βρεθεί λύση στην κρίση της έλλειψης τροφίμων και ηλεκτρισμού και να αποκατασταθεί η λειτουργία των υπηρεσιών υγείας», υπογράμμισε ο Ζιλιέν Αρνέ, ο εκπρόσωπος της UNICEF στην Υεμένη.

Για τον Αλί ίσως να είναι πολύ αργά όταν συμβεί αυτό.