«Στη δεύτερη αποκόλληση πήγα στον γιατρό με φοβερό τρόμο, δεν μπορούσα να το διαχειριστώ, δεν μπορούσα να σκεφτώ πως θα προχωρά η εγκυμοσύνη και κάθε μέρα θα ζω με τον τρόμο πως θα χάσω τα παιδιά. Κι είχαμε πολύ δρόμο μπροστά μας, τότε. Σε εκείνο το σημείο, ο γιατρός μου, είπε μια φοβερή κουβέντα. Είμαι 50 χρονών. «Μπορεί να βγω από αυτό το δωμάτιο για να πάω σπίτι στα παιδιά μου και να με χτυπήσει ένα αυτοκίνητο. Μπορεί όμως να μην γίνει αυτό, να πάω σπίτι και να έχω ένα όμορφο βράδυ. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε σένα και σε οποιαδήποτε γυναίκα είναι έγκυος. Έχω κάνει ότι μπορεί να κάνει ένας επιστήμονας για να πάνε όλα καλά. Εγώ είμαι στην πλευρά πως όλα θα πάνε καλά και τα παιδιά σου θα γεννηθούν. Εσύ έχεις πάει στην απέναντι πλευρά, πως όλα θα πάνε στραβά. Θέλεις να έρθεις από την πλευρά που είμαι εγώ, να προχωρήσουμε και να προσπαθήσουμε μαζί; Έτσι, δεν το βάλαμε κάτω», εξομολογήθηκε.