Ο Πέρο 'Αντιτς μίλησε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων αμέσως μετά το νέο θρίαμβο της Φενερμπαχτσέ στο ΟΑΚΑ δίνοντας τη δική του εκδοχή για τα όσα διαδραματίστηκαν με τον ίδιο πρωταγωνιστή στο 2-0 της τουρκικής ομάδας επί των «πράσινων» στη σειρά των πλέι οφ της Euroleague.

O Σκοπιανός σέντερ εξέφρασε το σεβασμό του στον κόσμο του Παναθηναϊκού, αλλά υπογράμμισε ότι «δε με συμπαθούν και ούτε εγώ τους συμπαθώ. Είναι αμοιβαία τα... αισθήματα», μίλησε για τη θητεία του στον Ολυμπιακό και πως τον βοήθησε να ανταπεξέλθει στο βάρος του ΟΑΚΑ, ενώ δεν ξέχασε να μνημονεύσει και τις μέρες του στην ΑΕΚ, επισημαίνοντας ότι... «όλα σε αυτά τα αποδυτήρια ξεκίνησαν».

Αναλυτικά τα όσα δήλωσε ο Πέρο 'Αντιτς στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και το Πρακτορείο Sport:

«Εκτελέσαμε κατά γράμμα το πλάνο του προπονητή, ενώ είχαμε σπουδαίες επιδόσεις από βασικούς μας παίκτες», μας είπε αρχικά ο 'Αντιτς αμέσως μετά το τέλος του αγώνα για να προσθέσει: «Μπογκντάνοβιτς και Ούντο κυριάρχησαν στην επίθεση, ο Σλούκας οδήγησε για ακόμη μία φορά το κομμάτι της δημιουργίας (σ.σ. 7 ασίστ), ενώ όλοι οι υπόλοιποι προσφέραμε ό,τι μπορούσαμε. Το σημαντικό, πάντως, είναι ότι δεν χάσαμε τον έλεγχο σε κανένα σημείο της αναμέτρησης και ό,τι σχεδιάσαμε βγήκε στο παρκέ στο δεκαπλάσιο».

Στο πρώτο παιχνίδι και το break της Φενερμπαχτσέ η άμυνα ήταν το κλειδί της επιτυχίας, στο 2-0 τι ήταν αυτό που ξεχώρισε;

«Απόψε (σ.σ. εχθές) και οι δύο χάσαμε πολλά σουτ, αλλά στο τέλος εμείς βάλαμε περισσότερα. Δεν θα σταθώ στην άμυνα μας σήμερα, γιατί δεν ήταν το ίδιο καλή με το πρώτο παιχνίδι. Ο Μάικ Τζέιμς έδειχνε ασταμάτητος σε κάποια φάση, προσπάθησε να οδηγήσει τον Παναθηναϊκό στη νίκη, αλλά και εμείς είχαμε τον Μπογκντάνοβιτς... ».
Η θητεία του στον Ολυμπιακό τον βοήθησε να ανταπεξέλθει σε μία κρίσιμη αναμέτρηση, απέναντι στον «αιώνιο» αντίπαλο των «ερυθρόλευκων», τον Παναθηναϊκό;

«Δεν ήταν μόνο η θητεία μου στον Ολυμπιακό που με βοήθησε να έρθω εδώ και να μην σαστίσω από τον κόσμο και το εις βάρος μου κλίμα, καθώς είχαν προηγηθεί τα χρόνια μου στην ΑΕΚ. Με την Ένωση πήρα το πρώτο μου πρωτάθλημα Ελλάδας και είμαι πάντα χαρούμενος που επιστρέφω στο ΟΑΚΑ. Εδώ άρχισαν όλα. Εδώ άρχισα να ?'χτίζω'' καριέρα και όλα άρχισαν σε αυτά τα αποδυτήρια... »

Πριν την έναρξη της σειράς περιμένατε ένα 2-0 της Φενέρ μέσα στο ΟΑΚΑ;

«Για να είμαι ειλικρινής δεν μας είχε περάσει από το μυαλό και δεν έμοιαζε τόσο εφικτός στόχος. Ξέραμε ότι θα... ματώσουμε στο ΟΑΚΑ. Ωστόσο στα πλέι οφ όλα γίνονται. Είναι δυνατά παιχνίδια και όλα μπορούν να συμβούν. Αναμφίβολα το πρώτο παιχνίδι και η νίκη μας άνοιξε το δρόμο και μας έδωσε την ψυχολογία που θέλαμε. Είμαστε χαρούμενοι που έχουμε ξεφύγει με 2-0 στη σειρά και πλέον αυτή μεταφέρεται στην έδρα μας, αλλά τίποτε δεν πρέπει να πάρουμε δεδομένο και να χαλαρώσουμε. Τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα. Ελπίζουμε στο sweep, αλλά πρώτα θα πρέπει να χαλαρώσουμε. Τα δύο παιχνίδια στην Αθήνα ήταν πολύ απαιτητικά και χρειαζόμαστε ξεκούραση».

Το κλίμα μετετράπηκε σε... πολεμικό με την είσοδο του στο παρκέ, ενώ λίγο έλειψε να παρεκτραπεί...

«Δε δίνω σημασία στην αντίδραση των φιλάθλων προς το πρόσωπο μου. Μπορεί να τους σέβομαι σαν κοινό, αλλά δε με συμπαθούν και ούτε εγώ τους συμπαθώ. Είναι αμοιβαία τα αισθήματα. Ωστόσο, δεν μπορώ να μην τους αναγνωρίσω και να τους σεβαστώ. Ίσως τους ενοχλούν τα τατουάζ που έχω με τη θύρα 7 του Ολυμπιακού, ίσως είναι οι πολλές μάχες που έχω δώσει απέναντι τους με την ?'ερυθρόλευκη'' φανέλα, τι να πω... Μπορώ να πω όμως ότι αυτή είναι και η ομορφιά του μπάσκετ: να βγαίνεις ?'ζωντανός'' και με δύο μεγάλες νίκες μέσα σε μία τόσο καυτή έδρα και μπροστά σε 20.000 οπαδούς».

Όσο για την χειρονομία που έκανε στην εξέδρα του Παναθηναϊκού, αλλά και την ένταση που επικράτησε με τον Κρις Σίνγκλετον, ο ίδιος έδωσε τη δική του εξήγηση...

«Ο κόσμος του Παναθηναϊκού άρχισε να πετάει πράγματα στον αγωνιστικό χώρο, έχοντας βασικό στόχο εμένα. Αυτό που έκανα εγώ ήταν να κοιτάξω την εξέδρα και να τους κουνήσω το χέρι για να σταματήσουν... Μπορείτε να δείτε το βίντεο του αγώνα και να το επιβεβαιώσετε. Με τον Σίνγκλετον δεν έγινε τίποτα. Σε μία φάση απλά τον χτύπησα στον γοφό, όπως γίνεται στο μπάσκετ, και αυτός γύρισε εκνευρισμένος και μου είπε να μην τολμήσω να το ξανακάνω. Αυτό που έκανα ήταν μόνο να τον απωθήσω για να μη δώσω συνέχεια... Ξέρω ότι είναι σπουδαίος χαρακτήρας και άνθρωπος, αλλά πάνω στην ένταση όλα γίνονται».