Συνήθως, ό,τι έλεγε η CIA ήταν «ευαγγέλιο». Είχε δίκιο, ήξερε τα κόλπα, αφού εκείνη οργάνωνε αρκετά από αυτά. Τώρα, λοιπόν, η CIA λέει ότι Ρωσία κερδίζει τον πόλεμο και αυτός θα έχει λήξει έως τα τέλη του 2024. Κάτι θα ξέρει. Οσοι επιμείνουν με βοήθειες προς Ουκρανία απλώς θα τον παρατείνουν. Αλλοι διότι πιστεύουν πράγματι ότι μπορεί μεν να νικήσει εντέλει η Ρωσία, αλλά θα φθαρεί. Και, όσο περισσότερο φθαρεί, τόσο μειώνεται η πιθανότητα για άλλες ανάλογες δράσεις της. Αλλοι επιστρατεύουν απλώς το «πατριωτικό» επιχείρημα «να μην κερδίσει η Ρωσία, γιατί μετά σειρά έχουμε εμείς». Βέβαια, η μακροημέρευση ενός καταστροφικού πολέμου δεν συνθέτει λύση προστασίας άλλων, ούτε μπορεί να αποτελεί μακροπρόθεσμη στρατηγική. Ετσι κι αλλιώς, το τραπέζι των διαπραγματεύσεων είναι στρωμένο από τις ίδιες τις εξελίξεις. Οσο πιο πολύ αργούν να μπουν στην αίθουσα των σύνθετων συζητήσεων οι πρωταγωνιστές του ευρωπαϊκού αυτού πολέμου (διότι πρωτίστως ευρωπαϊκός είναι), τόσο το παζλ θα γίνεται πιο πολύπλοκο και δυσκολότερο στην επίλυση. Με μια έννοια, η CIA έκανε το χρέος της. Προειδοποίησε γι’ αυτό που θα συμβεί και άφησε το θέμα στα χέρια των κυβερνήσεων. Αυτές καλούνται να αποφασίσουν. Και «να το λήξουν», όπως λένε στην περιεκτική ιδιόλεκτο των γηπέδων.