Αναλύοντας τα χαρακτηριστικά της απόφασης του Eurogroup και τις επιπτώσεις που μπορεί αυτή να έχει, ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να αναδιατυπώσει τις θέσεις του για τις πολιτικές εξελίξεις, αλλά και ενόψει του ιδρυτικού του συνεδρίου στις αρχές Ιουλίου.

Σήμερα, μάλιστα, ο Αλέξης Τσίπρας αναμένεται να ανεβάσει κι άλλο τους τόνους κατά της κυβέρνησης, αναδεικνύοντας στη συνέντευξη Τύπου τις δικές της ευθύνες στην υπόθεση την Κύπρου και πιέζοντάς την να λάβει σαφείς θέσεις για το τι προτίθεται η ίδια να πράξει σε περίπτωση που οι αποφάσεις του Eurogroup αποτελέσουν δεδικασμένο και επιχειρηθεί να επεκταθούν στην Ελλάδα...

Χθες εξάλλου, υπήρξε διάχυτος ο προβληματισμός για το ενδεχόμενο μετάβασης σε ένα νέο μοντέλο «αυταρχικού καπιταλισμού», με τον ΣΥΡΙΖΑ να επιμένει στην άποψή του περί «συστημικών χαρακτηριστικών της κρίσης» και νέων «γεωπολιτικών ανταγωνισμών».

Στο ερώτημα όμως «ποιες πρέπει να είναι οι λύσεις που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ», η απάντηση της πλειοψηφίας ήταν ότι αυτές θα πρέπει να αναζητηθούν εντός ευρωπαϊκού πλαισίου και όχι με «αναδιπλώσεις» σε εθνικό επίπεδο, κάτι που προωθεί η εσωκομματική αντιπολίτευση της Αριστερής Πλατφόρμας, εμμένοντας στην ανάγκη ύπαρξης σχεδίου χωρίς ευρώ.

Στην πραγματικότητα, πάντως, ακόμα και η πλευρά των «προεδρικών» που επιμένουν στην στρατηγική επιλογή της εξεύρεσης λύσης εντός ευρώ και της προσπάθειας αλλαγής των ευρωπαϊκών συσχετισμών, δεν αποκλείει το ενδεχόμενο διάλυσης της ευρωζώνης, με ευθύνη πάντως των σημερινών «πρωταγωνιστών» της.

Από την πλευρά του, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης ζήτησε χθες η συζήτηση να γίνει με βάση τις εξελίξεις, εκτιμώντας πως στο εξής «ο δρόμος δεν είναι εύκολος». Τάχθηκε πάντως κατά των «καταστροφολόγων», εκτιμώντας πως «καταστροφή δεν είναι η κατάργηση των μνημονίων, με όποιον τρόπο και αν γίνει, αλλά οι πολιτικές που εφαρμόζονται στη βάση αυτών των μνημονίων».

Επί τάπητος, βρέθηκε ασφαλώς και η τακτική του κόμματος γύρω από τις «συμμαχίες», με την πλευρά της πλειοψηφίας να επιμένει πως το εύρος των συμμαχιών προσδιορίζεται από τα χαρακτηριστικά και την ένταση της κρίσης, εξού και δεν μπορεί να περιορίζεται στις δυνάμεις της Αριστεράς, αλλά θα πρέπει να επεκτείνεται σε όλες εκείνες τις δυνάμεις με τις οποίες μπορεί να βρεθεί κάποια προγραμματική σύγκληση, παραπέμποντας μεταξύ άλλων και στην «αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού» και τα όποια νέα κόμματα δημιουργηθούν μέσα από αυτήν.

Αντίθετα, η «Αριστερή Πλατφόρμα» του Παναγιώτη Λαφαζάνη, επιμένει στην ανάγκη αναζήτησης συμμαχιών «κοιτώντας» μόνο προς τα αριστερά, εκτιμώντας πως σε μία «κυβέρνηση της Αριστεράς», αυτές δεν μπορούν παρά να βρεθούν στο ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Τάχθηκε δε εκ νέου κατά του «μετώπου» με τους Ανεξάρτητους Έλληνες του Πάνου Καμμένου.

Στο τραπέζι των συζητήσεων στη Γραμματεία χθες, βρέθηκαν ακόμα οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις, με τον ΣΥΡΙΖΑ να εκτιμά πως παρά την «ισορροπία τρόπου μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ» που αποτυπώνεται σε αυτές, η εικόνα είναι διαφορετική... Αποδίδουν δε, πολλά εκ των ευρημάτων, στην επιλογή της κυβέρνησης -όπως λένε- να συντηρεί ένα δίπολο μεταξύ του «κόμματος του ευρώ» και του «κόμματος της δραχμής», που οι ίδιοι αρνούνται ότι υπάρχει, επιμένοντας στο δίλημμα «μνημόνιο και καταστροφή» ή «ανατροπή των μνημονίων και ανασυγκρότηση της χώρας»...