Σύμφωνα με τις βασικές ανακοινώσεις της Αθήνας, ανάμεσα στις προτεραιότητες συγκαταλέγονται “η απασχόληση, η οικονομική και κοινωνική συνοχή, οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, το επόμενο βήμα στην τραπεζική ενοποίηση και η ολοκλήρωση της οικονομικής και νομισματικής ένωσης , η αντιμετώπιση των εξωτερικών προκλήσεων, συμπεριλαμβανομένης της διεύρυνσης της ΕΕ, καθώς και η θαλάσσια πολιτική”.

Ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς θα πρέπει να απαντήσει σε 35 περίπου ερωτήσεις ευρωβουλευτών και να κερδίσει την εμπιστοσύνη των μελών του ΕΚ, καθώς με αυτούς τους ανθρώπους η ελληνική προεδρία θα πρέπει να συνεργαστεί για τουλάχιστον τρεις μήνες έως τις ευρωεκλογές και αν επιθυμεί να αφήσει κάποιο κανονιστικό έργο πίσω της, αν μη τι άλλο, θα πρέπει να βρίσκεται σε συνεννόηση μαζί τους. Ο πρωθυπουργός και το υπουργικό συμβούλιο έχουν αυτή την παράμετρο υπόψη, ο δε Αντώνης Σαμαράς ως πρώην ευρωβουλευτής, ξεκινά από ένα θετικότερο σημείο σε σχέση με άλλες κυβερνήσεις.

Σε σχέση με την τυπολογία της συνάντησης, θα πρέπει να επισημανθεί ότι τα μέλη του ΕΚ, βλέπουν πάντα και εκ προοιμίου αρνητικά και με προκατάληψη την όποια εξάμηνη προεδρία, φέτος δε -χρονιά ευρωεκλογών- η τριβή με την προεδρία μπορεί να θεωρηθεί από ορισμένους ως μια καλή ευκαιρία για προβολή.

Η συγκεκριμένη σύνθεση του ΕΚ περιμένει, εξάλλου, να ακούσει από τον πρωθυπουργό έναν καθησυχαστικό λόγο για την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Περιμένουν να ακούσουν ότι το πρόγραμμα εκτελείται, ότι αποτελέσματα θα φανούν σύντομα, η επιστροφή στην ανάπτυξη βρίσκεται ένα εξάμηνο μακριά και η χώρα έχει βάλει τα δημόσια οικονομικά της σε τάξη. Κύκλοι του κοινοβουλίου δεν περιμένουν ένταση ή αντεγκλήσεις προερχόμενες από τις δύο μεγάλες πολιτικές ομάδες (ΕΛΚ και Σοσιαλιστές) όμως, κριτική αναμένεται από την αριστερά, τους φιλελεύθερους και τους συντηρητικούς.

Όσο άδικο και αν φαίνεται, μια καλή προεδρία του Συμβουλίου, συνήθως θεωρείται μια προεδρία που δεν προσελκύει αρνητική δημοσιότητα. Στην περίπτωση της Ελλάδας, αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο, καθώς η χώρα θα πρέπει ταυτόχρονα να συζητά με την τρόικα στην Αθήνα.

Σύμφωνα με πηγές της Κομισιόν και του EWG, τις τελευταίες μέρες έχει σημειωθεί εμπλοκή με την επιστροφή των ελεγκτών που σήμερα θα μπορούσε και να χαρακτηριστεί ανώφελη. Σύμφωνα με τον αρχικό προγραμματισμό του eurogroup, η τρόικα έπρεπε να επιστρέψει στην Αθήνα σήμερα, 15 Ιανουαρίου με στόχο να κλείσει τη συμφωνία το συντομότερο δυνατόν. Η 27ή Ιανουαρίου και το eurogroup έχει σαφώς χαθεί, ενώ ακόμα και το επόμενο eurogroup της 17ής Φεβρουαρίου δεν μπορεί να είναι ο μοναδικός στόχος. Ακόμα και αν το υπουργείο οικονομικών προβάλει ως δικαιολογία το μάζεμα των στοιχείων για το ΦΠΑ στην εστίαση που θα βελτιώσουν τη διαπραγματευτική του θέση, η ουσία παραμένει πως στις Βρυξέλλες και τις πρωτεύουσες των εταίρων η υπαιτιότητα έχει αποδοθεί ήδη στην ελληνική πλευρά.

Το επικίνδυνο στοιχείο είναι βεβαίως πως ο χρόνος πιέζει και ο 4ος έλεγχος της τρόικας κινδυνεύει να συμπέσει με τον 5ο, ο οποίος έχει νέα προαπαιτούμενα, νέες παρεμβάσεις και νέα μέτρα παντός τύπου. Σε σχέση με τα σενάρια για συγχώνευση των αντίστοιχων δόσεων, αυτά διαψεύδονται από αρμόδια πηγή της Κομισιόν, που επιμένει ότι η λύση της κατάτμησης και των milestones είναι πολύ πιο πιθανή.

Τρισέ στο ΕΚ: “Η Ελλάδα έκρυβε το πρόβλημα της για χρόνια”

Την ίδια στιγμή, στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή για τον ρόλο της τρόικας παρουσιάστηκε χθες το απόγευμα ο πρώην πρόεδρος της ΕΚΤ Ζ.Κ.Τρισέ, ένας από τους βασικούς παίκτες της εποχής που συνάφθηκε το ελληνικό μνημόνιο.

Ο Τρισέ επιχείρησε έναν συνολικό ιστορικό απολογισμό, αποδίδοντας ευθύνες στην ελληνική πλευρά που απέκρυπτε στοιχεία ακόμα και για το κόστος μονάδας εργασίας και εμφανίστηκε πεπεισμένος ότι αν δεν είχαν ληφθεί τα μέτρα που ελήφθησαν το 2010, τότε η κατάσταση σήμερα θα ήταν πολύ χειρότερη. Ο πρώην πρόεδρος της ΕΚΤ θύμισε στους ευρωβουλευτές ότι τα κράτη - μέλη στην αρχή δεν ήθελαν καν να βοηθήσουν την Ελλάδα και κανέναν άλλον και θεωρούσαν ότι η Συνθήκη δεν προέβλεπε διάσωση μέλους του ευρώ και έσπρωχναν τη χώρα μόνο στο ΔΝΤ.

Για τον Τρισέ η κρίση χρέους ξεκίνησε από την Ελλάδα, την παρομοίασε με την Ταϊλάνδη και το Μεξικό σε σχέση με τον ρόλο της στην κρίση της ευρωζώνης, ενώ ξεκαθάρισε ότι αν δεν είχαν ληφθεί μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής τότε, σήμερα δεν θα ζούσαμε τη χειρότερη κρίση από τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, αλλά από τον πρώτο.

Παρέμβαση στο Στρασβούργο με το βλέμμα στις ευρωκάλπες

Η Κομισιόν αντεπιτίθεται - Ρεν: Θετικός ο απολογισμός της τρόικας