Quantcast

«Η απαιτούμενη αλλαγή στον τρόπο “πολιτεύεσθαι”»

Διαβάστε το άρθρο του Γιώργου Κώτσηρα, δικηγόρου, Δρ. Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών.
* Αρθρο του Γιώργου Κώτσηρα, δικηγόρου, Δρ. Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Ένα από τα λίγα θετικά στοιχεία της περιόδου των τελευταίων μηνών είναι ότι η κοινή γνώμη έχει αρχίσει να μιλάει, πλέον, εκ νέου με πολιτικούς όρους, έστω και με φοβικό ακόμα τρόπο.

Και όταν αναφέρομαι σε «πολιτικούς όρους», εννοώ την προσπάθεια απομάκρυνσης από το παραδοσιακό μοντέλο «πολιτεύεσθαι» που ανεδείχθη μεταπολιτευτικά και το οποίο συνίστατο στην προσέγγιση με το κέντρο λήψης απόφασης και μόνον, δίχως αξιολόγηση αποτελέσματος, δίχως αναζήτηση τεχνογνωσίας.

Και εδώ πρόκειται, κατά την άποψή μου, για ένα κρίσιμο δεδομένο που μπορεί να αλλάξει τόσο τους πολιτικούς συσχετισμούς όσο και τον τρόπο που η κοινωνία αντιλαμβάνεται την άσκηση της πολιτικής.

Μετά την λαίλαπα ψευδαισθήσεων που σε πλειοψηφία έζησε η ελληνική κοινωνία επιβεβαιώνοντας την πίστη της σε 3 εκλογικές αναμετρήσεις σε διάστημα 7 μηνών και ενώ ήδη βιώνει την βίαιη κατάρριψη των (ήδη ευθύς εξαρχής αβάσιμων) προσδοκιών της για μια μαγική μετατόπιση από τα μνημονιακά προβλήματα σε μια κατάσταση τοποθετημένη χρονικά προ του «λεφτά υπάρχουν» του 2009, αρχίζει δειλά-δειλά να φαίνεται η πραγματική πολιτική αξιολόγηση των δεδομένων.

Μια «αριστερή» κυβέρνηση με έντονα στοιχεία λαϊκισμού για περιτύλιγμα επιβεβαιώνει τη συνειδητή αντίθεσή της με την παραγωγική αντίληψη περί κοινωνίας και οικονομίας. Το επιχείρημά της για την εκτρωματική αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών μέσω του νέου ασφαλιστικού σχεδίου δεν είναι ούτε ότι δέχεται έξωθεν πιέσεις, ούτε ότι «δεν τα βρίσκει από αλλού».

Αντιθέτως, αναφέρεται σε ταξικό νομοσχέδιο επ’ ωφελεία δήθεν των «πολλών». Ποινικοποιεί ακόμη και την μίκρο-παραγωγή πλούτου, και, κατ’επέκταση, τις θέσεις εργασίας και την ίδια την διασφάλιση του συνταξιοδοτικού συστήματος, καθόσον είναι πλέον βέβαιο ότι με τέτοια νεοκομμουνιστικά μέτρα όπου το 80% του εισοδήματος θα καταλήγει άνευ όρων στο κράτος, τα πραγματικά έσοδα θα μειωθούν.

Δυστυχώς, όμως, πλέον «οι πολλοί» έχουν αντιληφθεί ότι βρίσκονται στη λάθος μεριά, εν αντιθέσει με ό,τι πίστεψαν τον Ιανουάριο και τον Σεπτέμβριο 2015. Γίνεται πλέον ορατή η πολιτική διαφοροποίηση και η πολιτική θεώρηση. Διότι, πλέον, μόνο με την εφαρμοσμένη πολιτική βασισμένη στην αλήθεια και στην τεχνογνωσία η χώρα θα βγει από το τούνελ.

Θα βγει μόνο με την αυταντίληψη του κάθε ενός από εμάς για το πού βρισκόμαστε πραγματικά και ότι με ψέμματα, χαιρετούρες, επισκέψεις σε μνημόσυνα ως μοναδικό τρόπο πολιτικής δεν θα λυθούν τα προβλήματα, διότι, εν τέλει, δεν λύθηκαν και ποτέ με αυτούς τους τρόπους επί της ουσίας. Οι εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ και το αποτέλεσμα έδειξαν ότι ο κόσμος ενδιαφέρεται πιο πολύ από το πρόσφατο παρελθόν για την πολιτική.

Και όχι πλέον υπό το ψευδές νεφέλωμα του «μνημονιακού-αντιμνημονιακού» που κονιορτοποιούσε ιδέες και απόψεις επ’ ωφελεία της ισοπέδωσης και της ψευδεξίσωσης. Τώρα είναι η ώρα για την ανάδειξη των πολιτικών πλεονεκτημάτων της κεντροδεξιάς με την κατανόηση ότι μέσω της υγιούς λειτουργίας της ελεύθερης οικονομίας υπό όρους σοβαρού και συγκροτημένου ανταγωνισμού μπορούν να έρθουν και θέσεις εργασίας και έσοδα για τα δημόσια ταμεία και βελτίωση της καθημερινότητας.

Τον παλαιοκομματισμό ως αντίληψη και ως τρόπο «πολιτεύεσθαι» δεν το νίκησαν ούτε καν τα μνημόνια που ισοπέδωσαν το πολιτικό σύστημα. Τόσο δυνατός ήταν. Η ευκαιρία είναι τώρα.