"Αγαπητοί μου αδελφοί, άνθρωποι της Εκκλησίας, Γιορτάζομε και φέτος, σήμερα, τα Χριστούγεννα. Την αιώνια, διαχρονική Γιορτή, την οποία πάντοτε γιορτάζομεν, αλλά φαίνεται να μην την γνωρίζομε, να μην την καταλαβαίνομε τελείως, να μην την αξιοποιούμε σωστά, όπως είναι καλό και αναγκαίο στους δύσκολους καιρούς μας.

Τι είναι λοιπόν αυτά τα Χριστούγεννα, τα οποία σήμερα γιορτάζομε; Μας το λέει αυθεντικά, με τρεις μόνον λέξεις, ένας από τούς ύμνους της Εκκλησίας μας, τον οποίον ψάλλομε και ακούομε: «...Χριστός επί γης υψώθητε...».

Τα Χριστούγεννα είναι ο Χριστός, ο αληθινός Χριστός, η Κεφαλή της Εκκλησίας μας, ο Θεός ο αιώνιος, ο ταπεινός, ο θυσιαστικός, ο Σταυρωμένος και Αναστημένος. Όχι μόνον εις τούς ουρανούς, αλλά και «επί γης», σ΄ όλη την γη , όλο τον κόσμο και στην Ελλάδα, την Κρήτη και το Ηράκλειο, όλο τον Νομό μας. Εδώ πού είμαστε εμείς, μαζύ μας και μαζύ Του.

Αυτή είναι η σημερινή Γιορτή. Όχι τίποτε άλλο. Ούτε φαντασίες, ούτε «μαγείες», ούτε «αποδράσεις», ούτε ξενύχτια, ούτε «ρεβεγιόν», ούτε καλοπέραση. Μόνον ο Χριστός, ο οποίος «γεννάται επί γης», εις την γης μας, απλός, άσημος, φτωχός, αδιαφήμιστος, διωγμένος, «δι ημάς τούς ανθρώπους και διά την ημετέραν σωτηρίαν».

Αυτά είναι τα Χριστούγεννα, ο Χριστός πού γεννάται εις την φάτνη χωρίς χρήματα, χωρίς μεγαλεία, χωρίς υλικά αγαθά, χωρίς τίποτα από αυτά.

Αγαπητοί μου αδελφοί,
Αυτά τα Χριστούγεννα, τα αληθινά, τα πραγματικά Χριστούγεννα της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, πως τα γιορτάζομε, πως τα κατανοούμε, πως τα αξιοποιούμε στην δύσκολη εποχή μας; Σήμερα, το 2012, πού είμαστε σε δύσκολη θέση ως πρόσωπα, ως Τόπος, ως Κοινωνία, ως κόσμος, ως Οικουμένη, πως να δούμε τα Χριστούγεννα ως τρόπο ζωής, ως δρόμο, ως διέξοδο, ως απελευθέρωση μας από τα δεινά και τα δεσμά, τα οποία ταλανίζουν και βασανίζουν όλους μας;

Πώς τα Χριστούγεννα, θα γίνουν το «φάρμακό μας», το οποίο θα μας θεραπεύσει, θα μας δώσει υγεία και δύναμη για να συνεχίσομε την ζωή μας, όχι να την σταματήσομε, όχι να αυτοκτονήσομε, «να τελειώσομε», αλλά να συνεχίσομε, να συνεχίζομε, να προχωρούμε, να προοδεύουμε, να φθάσωμε στον προορισμό μας; Έχουμε προορισμό. Δεν είμαστε χαμένοι, πεταμένοι.

Πώς με τα αληθινά Χριστούγεννα και τον Χριστό, τον αληθινό, της φάτνης, της λιτότητας, της φτώχιας, της θυσίας, των διωγμών, θα ξεπεράσουμε την σημερινή «οικονομική κρίση», την ανέχεια, τα χρέη, τα «χαράτσια», τα δάνεια, τις σκοτούρες, τις φουρτούνες, τις στενοχώριες, τις αδυναμίες, την πείνα, την ανέχεια, τούς αριθμούς, τις Τράπεζες, τους τόκους και της Ελλάδας, της αγαπημένης και προδομένης οπό εμάς Πατρίδας μας, αλλά και καθενός οπό εμάς, οι οποίοι κυριολεκτικά πνιγόμαστε μέσα σε όλες αυτές τις καταστάσεις, οι οποίες δεν μας αφήνουν να αναπνεύσομε, να κάναμε ένα βήμα εμπρός, στην ζωή μας;

Πώς θα κοιτάξομε και θα δούμε ο ένας τον άλλον μας με ειρήνη, αγάπη, χαρά, χαμόγελο, καλοσύνη, κατανόηση και ανθρωπιά, χωρίς καχυποψία, λαοκρισία, οργή, θυμό, αγανάκτηση, βία, θηριωδία, εγκληματικότητα, τρόπο ζωής πολύτιμο, τον οποίον τόσον πολύ χρειαζόμαστε στο τέλος του 2012;
Πώς θα ξεπεράσουμε και θα θεραπεύσουμε τα ψυχολογικά μας ερωτήματα, προβλήματα και αρρωστήματα και πως θα απαλλαγούμεν από τα ψυχοφάρμακα, τα ηρεμιστικά, να γίνωμε και να είμαστε άνθρωποι υγιείς, ελεύθεροι και δυνατοί, ικανοί, να χαιρόμαστε την ζωή μας ως το δώρο το Θεού;
Πώς θα αποφάγομε την επάρατη και απαράδεκτη αυτοκτονία, το τρομακτικό ατό φαινόμενο την ημερών μας, για να συνεχίσαμε την ζωή μας, όπως όλοι οι πρόγονοι και οι Πατέρες μας αλλά και οι 'Αγιοι μας;

Αγαπητοί μου αδελφοί,
Σε όλα αυτά τα καίρια, επίκαιρα και κρίσιμα ερωτήματα, διλήμματα και προβλήματα, η Εκκλησία μας απαντά σήμερα, όχι με πολυλογίες, ρητορίες, θεωρίες, ιδεολογίες και συνταγές. Μόνον με μια λέξη: «Υψώθητε», υψωθήτε, κοιτάξετε ψηλά. Δήτε τον Χριστό, τον επίγειο και τον ουράνιο, τον άνθρωποι και τον Θεό, τον ένδοξον, ως Θεόν αλλά και ταπεινό και απλόν ανθρωπον, ως το νήπιο της φάτνης.

Χωρίς κακίες και έχθρες. Χωρίς πονηρίες, διπλωματίες, υποκρισίες, φόβους, τρόμους, σκοπιμότητες, συμφέροντα. Όπως ακριβώς ο Χριστός, το θείο, το ουράνιο αλλά και το επίγειο, ανθρώπινο Πρόσωπό Του, της Βηθλεέμ, της φάτνης. Δήτε τον Χριστόν πώς είδε και βλέπει, έζησε και ζει και προσφέρει την ζωή σε όλους εμάς.

Να αλλάξομε νοοτροπία και στάση ζωής. Πέραν οπό την αποτυχημένη σημερινή ρουτίνα, πίεση, καταπίεση, αδιέξοδη καθημερινότητα. Με φώς ουράνιο και λαμπρότατο, νέο ξεκίνημα ζωής, νέα στάση ζωής, ισορροπημένης. Ούτε θεία, ούτε ανθρώπινη μόνον, Θεανθρώπινη, Χριστουγεννιάτικη, τού Χριστού τού Θεού και του Ανθρώπου, του Θεανθρώπου.

Με αυτόν τον αληθινό Χριστόν των Χριστουγέννων θα προχωρήσουμε αληθινά και αποτελεσματικά στην ζωή μας. Όχι χωρίς Αυτόν. «Υψώθητε», Υψωθήτε, από τούς λάκκους και τα βάθη και τούς βυθούς πού σήμερα βρισκόμαστε, εις τούς λόφους, τις κορυφές και τα βουνά μας, την φύση και την εξοχή, τα δένδρα και τα άνθη, τούς καρπούς και τα προϊόντα της γης μας, χωρίς υπερπαραγωγές, αλλά με φυσική παραγωγή, όσα η φύση μας προσφέρει αβίαστα. Λίγα προϊόντα, αλλά δικά μας, οπό τα χέρια μας, οπό τα χωράφια μας, τα οποία εγκαταλείψαμε και ρήμαξαν. Όχι εισαγόμενα, όχι δηλητηριασμένα με τα φάρμακα και την λαιμαργία, την φιλαργυρία μας, με τον ιδρώτα, την εργασία των χεριών μας.

«Υψώθητε», Υψώθητε με την Εκκλησία μας, η οποία μας σηκώνει και μας υψώνει με τον λόγο και την αλήθεια Της. Με την ζωή και τα μυστήριά Της, την Εξομολόγηση, η οποία μας θεραπεύει και μας ανακουφίζει οπό τα βάρη της ζωής, το Βάπτισμα το οποίον έχομε και δεν το αξιοποιούμε, το Χρίσμα το οποίον μας δίδει το φώς, την δύναμη και την χαρά του Αγίου Πνεύματος, που επίσης δεν το αξιοποιούμε, την Ιεροσύνη την οποίαν υβρίζομε και τον Γάμο τον οποίον εγκαταλείπουμε και τον υποκαθιστούμε και πάνω απ όλα την Θεία Λειτουργία, η οποία μας κάνει «χριστούς» κατά χάριν, αλλά την αφήσαμε και αυτήν.

«Υψώθητε», υψωθήτε, ελαφροί, χωρίς τα βάρη της πλεονεξίας, της φιλαργυρίας, της απληστίας, των τόσων σημερινών εξαρτήσεων, οι οποίες μας δένουν στα ναρκωτικά των καιρών μας, ακόμη και στα σημερινά «ηλεκτρονικά» ναρκωτικά, το αλκοόλ, το κάπνισμα και το διαδίκτυο, της κακής και άπληστης χρήσεώς των.

«Υψώθητε», υψωθήτε. Με την αγάπη του Θεού, όχι της φιληδονίας, των παθών, των εξαρτήσεων, της εκμεταλλεύσεως, της αδικίας, του δήθεν αγαπωμένου θύματός μας. Της καθαρής αγάπης του Θεού, της Εκκλησίας και των Αγίων Του, όλων των Αγίων, «πάντων των Αγίων», ? οποία έχει μόνον αλήθεια, ειλικρίνεια, καθαρότητα, αγνότητα ψυχής, αλλά και σώματος, του φυσικού μας σώματος.

Αγαπητοί μου αδελφοί,
Αυτά είναι τα Χριστούγεννα και αυτός είναι ο τρόπος της ανυψώσεως μας πού αναφέραμε, για να γιορτάσουμε και σήμερα την σημερινή μεγάλη Γιορτή και πάντοτε, μέχρι να αναπνέαμε και να ζούμε. Μέχρι να υπάρχουμε στη γη, στο Ηράκλειο, στο σπίτι μας, στον Τόπο μας, στην Κρήτη, την Ελλάδα μας. Αυτά είναι τα δικά μας, τα Κρητικά, Ελληνικά και Ορθόδοξα Χριστούγεννα, ξεκίνημα και πορεία νέας ζωής, αιώνιας, αληθινής, υγιούς, ελεύθερης από τα σημερινά δεινά, τα οποία μας ταλαιπωρούν πολύ.

Αυτά τα Χριστούγεννα της Εκκλησίας, της Ορθοδοξίας μας, του Γένους μας, σας καλώ σήμερα και σας παρακαλώ να ζήσομε και να ζούμε πάντοτε στην πόλη, τις πόλεις και τα χωριά μας, παντού, όλοι μαζύ, ενωμένοι, αγαπημένοι.

Δεν έχομεν άλλο τρόπο να ζούμε ελεύθεροι, υγιείς, αληθινοί άνθρωποι του Θεού, της Κρήτης, των όπου γης Ελλήνων Ορθοδόξων.
Καλά Χριστούγεννα, καλή ζωή, αληθινή, παρούσα και μέλλουσα, αλώνια.
Χρόνια πολλά! Με πατρικές ευχές και πολλήν εν Κυρίω αγάπην".