Quantcast

Ξαφνικά αντιμέτωποι με την πραγματικότητα

Οι σχεδόν ταυτόχρονες τοποθετήσεις των προέδρων του Εurogroup Ζ.Κ. Γιούνκερ, της Κομισιόν Ζ.Μ. Μπαρόζο και της ΕΚΤ Μ. Ντράγκι, από τρεις διαφορετικές κοινοτικές έδρες σηματοδότησε χθες την ανώμαλη προσγείωση των ευρωθεσμών στην σκληρή πραγματικότητα.
Βρυξέλλες: Του Θάνου Αθανασίου

Οι σχεδόν ταυτόχρονες τοποθετήσεις των προέδρων του Εurogroup Ζ.Κ.Γιούνκερ, της Κομισιόν Ζ.Μ.Μπαρόζο και της ΕΚΤ Μ.Ντράγκι, από τρεις διαφορετικές κοινοτικές έδρες σηματοδότησε χθες την ανώμαλη προσγείωση των ευρωθεσμών στην σκληρή πραγματικότητα.

Οι τρεις πρόεδροι επιχείρησαν, ο καθένας με τον τρόπο του, αφενός να απαντήσουν στο θεμελιώδες ερώτημα «είναι η κρίση πίσω μας ή μπροστά μας», αφετέρου να καθησυχάσουν τους Ευρωπαίους πολίτες ότι «η κατάσταση είναι υπό έλεγχο».

Ο πλέον προσεκτικός ήταν όπως σχεδόν πάντα ο πρόεδρος της ΕΚΤ και ο πλέον «απρόσεκτος», ή καλύτερα βιαστικός, ήταν ο πρόεδρος της Κομισιόν κ.Μπαρόζο.

Ο ρεαλιστής Ντράγκι περιέγραψε την πραγματικότητα ξεκαθαρίζοντας ότι το 2013 θα είναι για την ευρωζώνη υφεσιακό και για να υπάρξει ανατροπή της ύφεσης θα πρέπει να συντρέχουν μια σειρά από παράγοντες, όπως για παράδειγμα μια υποστήριξη της οικονομικής δραστηριότητας από την εσωτερική και διεθνή ζήτηση.

Ο κ. Ντράγκι γνωρίζει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο ότι στην εσωτερική ζήτηση δεν μπορεί κανείς να βασιστεί δεδομένης της ανεργίας και της μείωσης του διαθέσιμου εισοδήματος των περισσότερων Ευρωπαίων (Ελλάδα -17%, Κύπρος -7% μόνο για το 2011). Συνεπώς όπως συχνά πυκνά επισημαίνει και ο σύμβουλος της Κομισιόν Ντ. Γκρος «η ανάκαμψη θα στηριχτεί από τις εξαγωγές». Ο Ντράγκι περιέγραψε και άλλες αναγκαίες συνθήκες, όπως η εξυγίανση των δημοσίων οικονομικών και οι μεταρρυθμίσεις και έδειξε με το δάκτυλο την σταθεροποίηση στις χρηματαγορές ως ένα παράγοντα που θα μπορούσε να διαβαστεί αισιόδοξα.

Η γνώμη της ΕΚΤ για το που πατάμε μπορεί να διαβαστεί πίσω από τις γραμμές, όταν κανείς διαπιστώσει τους λόγους που δεν βιάζεται να αποσύρει τα έκτακτα μέτρα: οι συνθήκες συνεχίζουν και είναι έκτακτες. «Τα ρίσκα συνεχίζουν και υπάρχουν», αναφέρει ο Μ. Ντράγκι, «το πιστωτικό ρίσκο συνεχίζει και υπάρχει, όταν τα μέτρα (πιστωτικά, ρευστότητας κ.α.) βρουν το δρόμο τους στην οικονομία, τότε θα μπορέσουν να εκπληρωθούν οι θετικές προσδοκίες».

Για την ιστορία η ΕΚΤ κρατά τα επιτόκια αμετάβλητα στο 0,75%, όπως αμετάβλητα κρατά και τα δικά της επιτόκια η τράπεζα της Αγγλίας.

Σε άλλο μήκος κύματος ο Ζ.Μ.Μπαρόζο από την Ιρλανδία όπου βρίσκεται για την έναρξη της Ιρλανδικής προεδρίας, βιάζεται να διακηρύξει το «τέλος των αποφάσεων εκτάκτου ανάγκης». Ο πρόεδρος της Κομισιόν θεωρεί ότι μπαίνουμε σε μια περίοδο «ομαλότητας», προβληματίζεται από το κοινωνικό αποτέλεσμα των μέτρων λιτότητας, όμως δεν προτείνει κάτι άλλο παρά την εφαρμογή των μέτρων που έχουν συμφωνηθεί στο επίπεδο των 17. Ο Μπαρόζο αναφέρει πως το «σενάριο καταστροφής - μιας διάλυσης της ευρωζώνης έχει ξεπεραστεί».

Ο τρίτος πρόεδρος, ο απερχόμενος Ζ.Κ.Γιούνκερ κινήθηκε κάπου στη μέση. Η ευρωζώνη είναι σε καλύτερη κατάσταση όμως «αυτά που μένουν να γίνουν είναι απαιτητικά». Μίλησε για τα τραγικά νούμερα της ανεργίας, ζήτησε πολιτικές απασχόλησης, πρότεινε την έμπρακτη ανταμοιβή των χωρών σε μνημόνιο που τηρούν τις υποσχέσεις τους για μεταρρυθμίσεις και έστρεψε τα βέλη του στις χώρες που τον δυσκόλεψαν ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της προεδρίας του.

Ο Γιούνκερ υπαινίχθηκε τις ευθύνες των βορειοευρωπαίων για την κακή αρχιτεκτονική της ευρωζώνης που πληρώνουν όλοι σήμερα, επέκρινε τους «τιμητές των πάντων», τη διχοτόμηση βορρά - νότου και αμφισβήτησε την αποτελεσματικότητα των πακέτων λιτότητας. Συγκεκριμένα δήλωσε πως έχει αναπάντητα ερωτήματα σε σχέση με τα συγκεκριμένα πακέτα, κάτι που βεβαίως δεν μπορούσε να εκφράσει δημόσια ως πρόεδρος, όταν ανακοίνωνε στα κράτη μέλη και στον Τύπο, το τι έπρεπε να κάνει η κάθε κυβέρνηση.

Εν ολίγοις ο πρόεδρος Γιούνκερ περιμένει ακόμα να δει πως θα εξελιχθεί η σταθεροποίηση του Ισπανικού χρηματοπιστωτικού κλάδου, πως και πότε θα ολοκληρωθούν οι συζητήσεις για το κυπριακό μνημόνιο (όχι πάντως μέσα στον Ιανουάριο όπως δήλωσε), τι θα βγάλουν οι ιταλικές εκλογές και αν η ελληνική κυβέρνηση θα μπορέσει να ολοκληρώσει ότι έχει υποσχεθεί.

Σε σχέση πάντως με την Ελλάδα ο Γιούνκερ δεν μάσησε τα λόγια του. Επέκρινε του Έλληνες πλούσιους που έβγαλαν κεφάλαια στο εξωτερικό, ζήτησε τη συνδρομή των άλλων κυβερνήσεων για να βοηθηθεί η ελληνική να καταπολεμήσει τη φοροδιαφυγή και τόνισε ότι διαψεύστηκαν όσοι προέβλεπαν την έξοδο της χώρας από το ευρώ, καθώς «η Ελλάδα παραμένει μέλος της ευρωζώνης και εφαρμόζει το πρόγραμμα σταθεροποίησης».

O Γιούνκερ εκτός απροόπτου θα παραδώσει στον Ολλανδό υπουργό Οικονομικών Γερόεν Ντάισελμπλουμ από τον άλλο μήνα. Ο διάδοχός του, βεβαίως, πολύ δύσκολα θα αναφέρεται στην Ελλάδα όπως ο Γιούνκερ χθες στην επιτροπή Οικονομικών του ΕΚ: «Ναι, σε σχέση με την Ελλάδα και το ελληνικό έθνος, πρέπει να σας πω ότι εγώ πάντα ένιωθα μια συμπάθεια και μια φιλία, την οποία δεν συμμερίζονταν πάντοτε οι "φιλόσοφοι" του Βορρά. Για μένα η ευρωζώνη και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα ήταν λειψές χωρίς την Ελλάδα. Έχουμε γίνει αλαζόνες, δεν γνωρίζουμε την ιστορία μας και επειδή ακριβώς δεν αγαπάμε αυτούς που είναι διαφορετικοί από εμάς, έχουμε την τάση να αγνοούμε αυτά που έχει προσφέρει η Ελληνική Δημοκρατία στην Ευρώπη και όσα έχουν προσφέρει οι Έλληνες. Εγώ θα στηρίζω αυτή τη χώρα - δεν λέω μέχρι το τέλος της ζωής μου, γιατί αυτό ίσως δεν είναι πολύ μακριά - αλλά λέω ότι πάντα θα είμαι φίλος των Ελλήνων και θέλω να είμαι φίλος όλων εκείνων που έχουν λιγότερους φίλους από τους μεγάλους».