Οι ερευνητές του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό βιολογίας «Biology Letters» της Βασιλικής Εταιρείας Επιστημών της Βρετανίας, σύμφωνα με τη βρετανική «Daily Mail», συμπέραναν επίσης ότι τα θηλαστικά και τα πουλιά άρχισαν να διαφοροποιούνται και να απαρτίζουν την τεράστια ποικιλία ειδών που βλέπουμε σήμερα, πολύ νωρίτερα στην προϊστορία από ό,τι θεωρείτο ως τώρα.

Με δεδομένο πόσο εξαπλωμένες είναι σήμερα οι ψείρες στα πουλιά (εξελικτικούς απογόνους των δεινοσαύρων) και σε κάπως μικρότερο βαθμό στα θηλαστικά, οι ερευνητές εκτιμούν ότι πιθανότατα οι ψείρες ζούσαν και πάνω στους δεινόσαυρους. Θεωρούν μάλιστα πολύ πιθανό ότι ουσιαστικά τα πουλιά κληρονόμησαν τις ψείρες από τους φτερωτούς δεινόσαυρους.

Οι επιστήμονες, μέσω της γενετικής ανάλυσης, δημιούργησαν ένα εξελικτικό «οικογενειακό δέντρο» της ψείρας, το οποίο - με βάση τις αλλαγές του DNA του εντόμου στο πέρασμα του χρόνου - βοηθά να εξαχθούν συμπεράσματα παράλληλα και για την εξέλιξη των ζώων με τα οποία συμβιώνει διαχρονικά.

«Οι ψείρες είναι σαν ζωντανά απολιθώματα. Το (εξελικτικό) αρχείο του παρελθόντος είναι καταγραμμένο σε αυτά τα παράσιτα και, ανακατασκευάζοντας την εξελικτική ιστορία τους, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις ψείρες ως δείκτες για να μελετήσουμε την εξελικτική ιστορία των ξενιστών ειδών που τις φιλοξενούσαν», δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας.

Η κυρίαρχη αντίληψη είναι ότι μέχρι να εξαφανιστούν οι δεινόσαυροι από προσώπου γης πριν από περίπου 65 εκατ. χρόνια, ζούσαν λίγα μόνο είδη πουλιών και θηλαστικών, τα οποία άρχισαν να αναπτύσσονται γοργά και να γεννούν νέα είδη μόνο όταν απαλλάχτηκαν από τις γιγάντιες σαύρες. Όμως η νέα γενετική έρευνα πάνω στις ψείρες δείχνει ότι τα πουλιά και τα θηλαστικά είχαν αρχίσει να διαφοροποιούνται σε σημαντικό βαθμό ήδη πολύ πριν εξαφανιστούν οι δεινόσαυροι.