Διπλωματικοί κύκλοι των Βρυξελλών πέριξ του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και τεχνοκράτες της Κομισιόν που μίλησαν στο Real.gr τις τελευταίες μέρες επέμειναν ιδιαίτερα στην λανθασμένη θεσμική εντύπωση που δίνεται σε χώρες όπως η Ελλάδα, ότι οι ευρωεκλογές είναι κάποιου είδους “midterm election” όπου επαναβεβαιώνεται η κυβερνητική πορεία και πολιτική.

Μια ανώτερη διπλωματική πηγή που ερωτήθηκε σχετικά απάντησε «πως το διακύβευμα της κάλπης πρέπει να είναι Ευρωπαϊκό και οι πολίτες να επιλέξουν πραγματικά ποιοι θα πρέπει να είναι οι νομοθέτες στην επόμενη σύνθεση του ημικυκλίου».

Πηγή του PES συμπλήρωσε μάλιστα ότι «εδώ για πρώτη φορά ο πολίτης έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει την εκλογή προέδρου της Κομισιόν, για πρώτη φορά θα μπορεί να ζητά τα ρέστα από αυτόν που έστειλε στο τιμόνι των θεσμών και θα υποβαθμίσετε την κάλπη σε εσωτερικό ζήτημα». Με αυτή την άποψη συμφωνούν και στο EPP και το ALDE, διαφωνούν κατά τα φαινόμενα όμως όλοι οι υπόλοιποι.

«Στην Ελλάδα έχετε αναγάγει σε μείζον ζήτημα την διαφορά πρώτου και δεύτερου κόμματος, ενώ ένας κυβερνητικός εταίρος υπαινίσσεται θέμα νομιμοποίησης της κυβέρνησης. Το κόμμα του προέδρου Ολάντ ενδέχεται να έρθει τρίτο στη Γαλλία, λέτε να σχετίζεται αυτό με την κυβερνητική σταθερότητα;» - μεταφέρει με έντονα ειρωνικό ύφος γαλλόφωνος κοινοτικός αξιωματούχος.

Κανένα μήνυμα - καμία ανάμειξη

Από την άλλη αποτελεί αξιοσημείωτο γεγονός η εκκωφαντική σιωπή των Βρυξελλών και των θεσμών για τα διλήμματα της ελληνικής κάλπης. Δεν είναι γιατί οι Βρυξέλλες είναι απασχολημένες σε πιο δύσκολες μάχες, ούτε γιατί θεσμικά δεν αναγνωρίζουν την ελληνική ιδιαιτερότητα να τίθεται εν αμφιβόλω η κυβερνητική πορεία από ευρωεκλογές.

Η μη εμπλοκή όπως λέει στο Real.gr κορυφαίος Αμερικάνος δημοσιογράφος που έχει άμεση επαφή με την ηγεσία της ΕΕ, την καγκελαρία και το ΔΝΤ «είναι πολιτική στάση». Οι εταίροι «δεν έχουν καμία διάθεση να ασχοληθούν με το να επαναλάβουν κάποιο μήνυμα προς την ελληνική πλευρά, είναι έτοιμοι για όλα τα ενδεχόμενα και οι Έλληνες πρέπει να διαλέξουν μόνοι τους».

Ίσως να μην τα καταφέρει η ακροδεξιά

Και η μεγάλη εικόνα ίσως να μην είναι τόσο δραματική όσο φοβούνται ορισμένοι. Η ακροδεξιά στην Ολλανδία διέψευσε τις προσδοκίες στην κάλπη, ήρθε δεύτερη με ένα ποσοστό που δεν θεωρείται δεσμευτικό για κάποια μελλοντική πολιτική στροφή και οι πάντες ελπίζουν πως το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί και στη Γαλλία. Αν η Μ. Λεπέν δεν πάρει την πρώτη θέση, ενδέχεται να πάρει την κατηφόρα - η ζημιά όμως στην κεντρική πολιτική σκηνή έχει ήδη γίνει. Παρομοίως μια νίκη του UKIP στην Μ. Βρετανία δεν μεταφράζεται σε τεράστιο πρόβλημα δεδομένων των χιλιάδων εξαιρέσεων που έχει ήδη πετύχει αυτή η χώρα με φιλο-ευρωπαικές κυβερνήσεις, ενώ οι Φλαμανδοί του NVA που θα πάρει την πρωτιά στο Βέλγιο σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθούν ακροδεξιοί με την κλασική έννοια. Οι επιδιώξεις τους είναι κυρίως εσωτερικές και οικονομικού χαρακτήρα.

Κοντός ψαλμός αλληλούια και στις 23:00 ώρα Ελλάδας θα υπάρχει μια πρώτη σαφής εικόνα για την σύνθεση του επόμενου ημικύκλιου.