Διασχίζουμε με βιάση τα δρομάκια της Πλάκας. Ο θρυλικός Ζυλ Ντασέν μας περιμένει στο Ίδρυμα Μελίνα Μερκούρη. Ο πατέρας μου θα καταθέσει στον μεγάλο φιλέλληνα μία ιδέα, που κατά το δεινό νομικό του αισθητήριο, θα οδηγήσει σε επιστροφή των Γλυπτών.
"Σε ακούω Γιάννη", λέει ο θρυλικός Σκηνοθέτης ανάβοντας τσιγάρο που αποδεικνύει θέση προσμονής και ώτα εύκοα. "Αγαπητέ μου Ντασέν, το δικαίωμα στην Ιδιοκτησία προστατεύεται από την Ευρωπαική Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Ορίζεται ότι κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο δικαιούται σεβασμού της περιουσίας του.
Είναι φανερό ότι η απουσία των Γλυπτών μειώνει την πολιτιστική κληρονομιά και περιουσία των Ελλήνων δεδομένου ότι διαμελίζεται, διασπάται και αποδυναμώνεται το ενιαίο του Μνημείου. Επιπλέον τίθενται ζητήματα διαφυγόντων κερδών για το Ελληνικό Κράτος, αν λάβουμε υπόψη μας ότι χάνουμε υπέρογκα έσοδα, τα οποία μετά βεβαιότητος θα είχανε εισρεύσει στο Ελληνικό Δημόσιο, εάν ευρίσκοντο εδώ τα Γλυπτά και όχι στο Βρετανικό Μουσείο".
Ο Ντασέν, συνεπηρμένος, διακόπτει τον Σταμούλη και λέει: "Αρκεί να αναλογιστούμε τους εκατοντάδες τουρίστες που επισκέπτονται κάθε χρόνο το Ηνωμένο Βασίλειο για να θαυμάσουν αποκλειστικά τα Γλυπτά!. Ο Σταμούλης συνεχίζει: "Σε συνεννόηση με τον Υπουργό Πολιτισμού πρέπει να καταθέσουμε αγωγή ενώπιον των Δικαστηρίων του ΗΒ, με αίτημα την επιστροφή των Γλυπτών. Εφόσον εκδοθεί απορριπτική απόφαση αμετάκλητη, τότε θα προσφύγουμε ενώπιον του Ευρωπαικού Δικαστηρίου, επικαλούμενοι παραβίαση του ως άνω άρθρου. Αν αναλογιστούμε, αγαπητέ μου Ντασέν, το ντόρο και την πίεση που θα προκαλέσουν διεθνώς αυτές οι δικαστικές κινήσεις, είμαστε ήδη κερδισμένοι…”
Οι δύο άνδρες, “έφυγαν” σχεδόν ταυτόχρονα το 2008. Η νομική ιδέα όμως παραμένει ζωντανή. Ακριβώς όπως η εμμονική ιερή προσπάθεια της Μελίνας για την επιστροφή…
*Το κείμενο αυτό αποτελεί μαρτυρία και όχι δομημένο νομικό επιχείρημα.