Quantcast

Μ. Κρανίδης: Ανάγκη για τις κρίσιμες «αφανείς» υποδομές

Η πρόσφατη τραγική καταστροφική και φονική πλημμύρα στη Περιφέρεια Θεσσαλίας ανέδειξε ξανά, για πολλοστή φορά, τα διαχρονικά ζητήματα έλλειψης των κρίσιμων «αφανών» υποδομών στη χώρα.

Γιατί είναι ένα ακραίο καιρικό φαινόμενο που, όπου και εάν συνέβαινε στην Ελλάδα, θα είχε τις ίδιες τραγικές επιπτώσεις. Σήμερα απαιτείται επιτέλους η υλοποίηση, ανά περιφέρεια και δήμο, αυτών των κρίσιμων «αφανών» υποδομών αντιπλημμυρικής και αντισεισμικής προστασίας, τόσο σε αστικές όσο και ημιαστικές και αγροτικές περιοχές. Η πολιτεία έχει, εδώ και χρόνια, την πλήρη εικόνα για τις ανάγκες και υπάρχουν οι κατάλληλες μελέτες, που βέβαια πρέπει να επικαιροποιηθούν, αλλά το σημαντικό είναι να υλοποιηθούν τα αντίστοιχα έργα.

Μάλιστα, η μεγάλη ανάγκη δεν είναι για τα μεγάλα και σύνθετα αντιπλημμυρικά έργα, αλλά και για κρίσιμες υποδομές αγωγών ομβρίων. Το συγκλονιστικό είναι ότι δήμοι, όπως το Χαλάνδρι, δεν έχουν αγωγούς ομβρίων, μια υποδομή που κάθε σύγχρονη μεγάλη πόλη οφείλει να διαθέτει πριν κατασκευαστεί έστω και μία κατοικία.

Η «σύγχρονη» Ελλάδα δεν διαθέτει κρίσιμες υποδομές, όπως αντιπλημμυρικά έργα, όμβρια, αντισεισμικά, υπογειοποίηση καλωδίων ρεύματος κ.λπ. Αυτό συμβαίνει για λόγους απαράδεκτης κρατικής διαχείρισης, αλλά και στόχευσης της πολιτικής επικοινωνίας, για δεκαετίες, στα έργα του φαίνεσθαι και θεαθήναι. Για παράδειγμα, σήμερα ακόμη δεν έχουν ολοκληρωθεί οι απαιτούμενοι αντισεισμικοί έλεγχοι στα δημόσια κτίρια κρίσιμης λειτουργίας, όπως σχολεία και νοσοκομεία, και είναι ηλίου φαεινότερο να αντιληφθεί κανείς την παλαιότητα πολλών εξ αυτών, άρα και τη μεγάλη επικινδυνότητα στην απευκταία περίπτωση ενός ακραίου σεισμικού φαινομένου.

Η κυβέρνηση και η πολιτεία συνολικά (Δημόσιο, Περιφέρειες, ΟΤΑ) οφείλουν, χθες, να προχωρήσουν σε ένα ευρύ ρεαλιστικό πρόγραμμα υλοποίησης των σημαντικών αντιπλημμυρικών και αντισεισμικών υποδομών, μαζί με ένα σύστημα αντιπυρικής προστασίας. Αμεσα, με προληπτική λογική, χωρίς σπατάλη χρημάτων ή πόρων, χωρίς καθυστερήσεις. Δικαιολογίες δεν υπάρχουν, η κλιματική αλλαγή έχει ωθήσει πλέον τα λεγόμενα ακραία καιρικά φαινόμενα να αποτελούν μια «κανονικότητα» με συχνή επανεμφάνιση. Οι πόροι και οι μελέτες υπάρχουν σε μεγάλο βαθμό, η σπατάλη και κακοδιαχείριση είναι ανεπίτρεπτες.

Η Ελλάδα οφείλει, επιτέλους, να γίνει ένα πραγματικά σύγχρονο κράτος με άρτιες υποδομές, τόσο δημόσιες όσο και ιδιωτικές. Είναι συλλογική προτεραιότητα όλων όσοι ασχολούνται με τα κοινά και έχουν θέσεις ευθύνης. Σε κάθε περίπτωση, οι ευθύνες της πολιτείας, της εκάστοτε κυβέρνησης, είναι οι κορυφαίες και δεδομένες. Η υλοποίηση και ασφάλεια κρίσιμων υποδομών και εγκαταστάσεων πρέπει να είναι προτεραιότητα στην πράξη. Είναι ένας εφικτός μονόδρομος, είναι θέμα βούλησης και κυρίως πρώτιστης ανάγκης για την ασφάλεια και την ποιότητα της ζωής μας.