Η μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης με μέτρο είναι σχεδόν πάντα στη σωστή κατεύθυνση, ιδίως όταν ενισχύει την επιχειρηματικότητα, τις επενδύσεις και την αποταμίευση και στον βαθμό που διαφυλάττει τη δημοσιονομική πειθαρχία.
Αυτά ισχύουν, ιδίως, σήμερα που η χώρα βγαίνει από μια περίοδο ακραίας υπερφορολόγησης, που δημιουργούσε αφενός υπερπλεονάσματα προς διανομή σε πελατειακές δομές και αφετέρου κίνητρα για φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή, αντικίνητρα για προσλήψεις στις επιχειρήσεις, μετακύλιση επιχειρήσεων και εργαζομένων στην παράλληλη οικονομία αδήλωτης και «τζάμπα» εργασίας και μεταφορά επιχειρήσεων, αλλά και εργαζομένων με υψηλές δεξιότητες, στο εξωτερικό.
Στο πλαίσιο αυτό, η φορολογική πολιτική που εφαρμόζεται από τη νέα διακυβέρνηση κρίνεται, σε γενικές γραμμές, επιτυχής. Παρέχονται φοροελαφρύνσεις στο εισόδημα, αλλά και στην ακίνητη περιουσία. Το φορολογικό νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή προς ψήφιση δεν περιλαμβάνει, πάντως, σε αυτή τη φάση μερικές σημαντικές για τις επιχειρήσεις ρυθμίσεις.
Τέτοιες είναι, για παράδειγμα, ο συμψηφισμός σωρευμένων ζημιών με μελλοντικά κέρδη πέραν της 5ετίας που ισχύει σήμερα, με σκοπό τη διευκόλυνση επενδύσεων με μακρύ χρόνο απόδοσης για επιχειρήσεις που σωρεύουν ζημίες τα πρώτα χρόνια, αλλά και για να μπορέσουν οι επιχειρήσεις να συμψηφίσουν τις μεγάλες ζημιές που υπέστησαν λόγω της κρίσης με κέρδη που πραγματοποιούνται με δυσκολία λόγω της αργής ακόμη ανάκαμψης.
Επίσης, δεν παρέχεται η δυνατότητα οριζόντιων υπεραποσβέσεων για την πραγματοποίηση επενδύσεων, με σκοπό τον τεχνολογικό μετασχηματισμό των ελληνικών επιχειρήσεων. Τέλος, δεν αντιμετωπίζεται το μεγάλο πρόβλημα της μείωσης του μη μισθολογικού κόστους των επιχειρήσεων, με τη σχετικά μικρή μείωση των ασφαλιστικών εισφορών από τα μέσα του 2020 να κρίνεται ανεπαρκής για να δώσει κίνητρα στις επιχειρήσεις να κάνουν περισσότερες προσλήψεις και να ανταμείψουν αναλόγως τα στελέχη τους (και ιδίως τα πιο παραγωγικά).
Προφανώς και υπάρχουν μεγαλύτερα περιθώρια φοροελαφρύνσεων στο άμεσο μέλλον, στον βαθμό που αρχίζει να κινείται η οικονομία και να δημιουργεί νέα εισοδήματα. Σε κάθε περίπτωση, όμως, στη συνέχεια πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή σε κίνητρα για καινοτόμες επενδύσεις, κίνητρα στις επιχειρήσεις και στους εργαζομένους για κατάρτιση σε νέες και αναβαθμισμένες δεξιότητες που απαιτούν οι νέες τεχνολογίες που έρχονται, κίνητρα στα νοικοκυριά για αποταμίευση, μιας και σήμερα καταναλώνουν περισσότερα από το εισόδημά τους, τρώγοντας από τα έτοιμα, κίνητρα στις επιχειρήσεις να κάνουν προσλήψεις μέσω μείωσης του μη μισθολογικού κόστους και πιο ισχυρά κίνητρα στους νέους επαγγελματίες και επιχειρηματίες στα πρώτα τους βήματα.
Τέλος, χρειαζόμαστε στοχευμένα κίνητρα για τους νέους με υψηλές δεξιότητες, εάν πράγματι θέλουμε να παραμείνουν, να δουλέψουν και να φτιάξουν οικογένεια στη χώρα μας.