ΤΟ 2004 ο Κώστας Καραμανλής κέρδισε τις εκλογές υποσχόμενος την επανίδρυση του κράτους. Φυσικά επανίδρυση δεν είδαμε, εκτός και αν είχε στο μυαλό του τον ερχομό της τρόικας και των μνημονίων.
Λίγα χρόνια αργότερα η Task Force πρότεινε και ιδρύθηκε µε τον νόμο 4109/13 η Γραμματεία Συντονισμού, η οποία υπαγόταν στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης µε υπουργό τότε τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Σκοπός της Γραμματείας ήταν η παρακολούθηση του κυβερνητικού έργου, αλλά και η παροχή συμβουλών στον πρωθυπουργό. Σε ποιον ανέθεσε ο κύριος Σαμαράς να διευθύνει τη συντονιστική αυτή γραμματεία; Στον ψυχίατρο Δηµήτρη Βαρτζόπουλο. Σκέφτηκε, προφανώς, ότι χρειαζόμαστε ψυχίατρο και βρήκε ευκαιρία να του αναθέσει καθήκοντα! Τα χρόνια πέρασαν και η Γραμματεία Συντονισμού αναβαθμίζεται και γίνεται επιτελικό κράτος. Ποιος θα το διευθύνει; Δεν ξέρω. Ενα πράγμα ξέρω: Αυτός ή αυτοί που θα το διευθύνουν πρέπει να είναι πιο έμπειροι και πιο δημιουργικοί από αυτούς τους οποί- ους θα ελέγχουν, δηλαδή τους υπουργούς. Και το εύλογο ερώτημα είναι γιατί δεν έγιναν οι ίδιοι υπουργοί εξαρχής! Πάντως, καλό θα ήταν οι υπουργοί να γίνονται γνωστοί από το έργο τους και όχι από την προσπάθειά τους να απαξιώσουν τους οργανισμούς, τη σωτηρία των οποίων ανέλαβαν.
Προς το παρόν οι «επιτελείς» του επιτελικού κράτους καλό είναι να γνωρίζουν ότι η Κύπρος πέρυσι µέσω της παροχής ιθαγένειας σε 2.500 ξένους εισέπραξε 6.2 δισ. ευρώ (Section 111A of the Civil Registry Laws of 2002-2019). H προηγούμενη κυβέρνηση αντάλλαξε την ελληνική ιθαγένεια µε κάποιες χιλιάδες αλλοδαπούς για κάποιες χιλιάδες ψήφους. Δυστυχώς, η ελληνική οικονομία για να αναπτυχθεί χρειάζεται χρόνο… πολύ χρόνο. Οποιος πιστεύει ότι αφήσαμε πίσω µας τα δύσκολα και ότι οι επενδυτές θα αρχίσουν να σπρώχνονται στη σειρά, µάλλον δεν γνωρίζει τον τρόπο λειτουργίας της πραγματικής οικονομίας. Τα τελευταία χρόνια ενώ μειώθηκε η εσωτερική ζήτηση, οι ελληνικές παραγωγικές εταιρείες δεν αύξησαν αναλόγως και την εξωστρέφειά τους. Μπορεί να αύξησαν τις εξαγωγές τους, αλλά αυτή η αύξηση είναι αποτέλεσμα εξαγωγής προϊόντων χαμηλής προστιθέμενης αξίας. Αν λάβουμε μάλιστα υπόψη µας το γεγονός ότι έχουν μειώσει τις επενδύσεις τους κατά 57% σε συνδυασμό µε το απαγορευτικό κόστος αύξησης κεφαλαίου, θα ήταν παράλογο να έχει κανείς προσδοκίες άμεσης ανάπτυξης.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Καλό θα ήταν τα κυβερνητικά στελέχη να γίνονται γνωστά από το έργο τους και όχι από τις συνεχείς δηλώσεις τους, οι οποίες απαξιώνουν τους οργανισμούς, τη σωτηρία των οποίων ανέλαβαν.