Η αλήθεια είναι ότι η εγκληματικότητα και η ανασφάλεια των πολιτών «χτυπούν κόκκινο» σε κάθε γωνιά της χώρας. Οτι σε πολλές γειτονιές, κυρίως των μεγάλων αστικών κέντρων, οι κάτοικοι αποφεύγουν να κυκλοφορούν όταν πέσει το σκοτάδι. Οτι σε πολλές κωμοπόλεις και χωριά της περιφέρειας ο αστυνομικός κάνει την εμφάνισή του μόνο κατόπιν «ραντεβού»!

Η αλήθεια είναι ότι η δημόσια υγεία νοσεί βαρέως, αφού το υπέργηρο Εθνικό Σύστημα Υγείας παραμένει, εδώ και δεκαετίες, καθηλωμένο στο κρεβάτι της εντατικής, περιμένοντας ένα θαύμα για να αναστηθεί!

Αλήθεια είναι, επίσης, ότι οι αρμόδιοι υπουργοί ασχολούνται πολύ περισσότερο, αν όχι κατ’ αποκλειστικότητα, με την ατζέντα της πολιτικής επικαιρότητας ως σχολιαστές ή ως επικριτές των πάντων, παρά με τους τομείς ευθύνης τους οι οποίοι και επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα ζωής των πολιτών. Εφευρίσκουν εχθρούς και βάλλουν νυχθημερόν κατά δημοσιογράφων οι οποίοι, κατά τη γνώμη τους, δεν ενημερώνουν σωστά την κοινή γνώμη. Αντί να δουλέψουν για να λύσουν προβλήματα, «πυροβολούν» εφημερίδες και τηλεοράσεις που στην πλειονότητά τους καταγράφουν την πραγματικότητα.

Τους διαφεύγει, όμως, ότι ο εχθρός δεν είναι η «δημοσιογραφική πένα», όσο αυστηρή κι αν είναι. Ο εχθρός, κύριοι της κυβέρνησης, βρίσκεται στους σκοτεινούς δρόμους, στις πλατείες και τα πάρκα και στις γειτονιές όπου βασιλεύει η ανομία. Ο εχθρός βρίσκεται στους διαδρόμους των νοσοκομείων που ασφυκτιούν από τα ράντζα της ντροπής. Στα νοσοκομεία της περιφέρειας τα οποία υπολειτουργούν εξαιτίας των τεράστιων ελλείψεων σε υποδομές και προσωπικό. Στα πάλαι ποτέ πρότυπα Κέντρα Υγείας, πολλά από τα οποία σήμερα στην πραγματικότητα είναι εκτός λειτουργίας, αφού δεν έχουν προσωπικό.

Αυτή είναι η αλήθεια και δεν επιδέχεται διαψεύσεων, ούτε και δικαιολογίες του τύπου «φταίνε οι προηγούμενοι» διότι μετά από τέσσερα χρόνια στις καρέκλες ευθύνης λιγοστεύουν οι πρόθυμοι για να τους πιστέψουν.

Αυτή είναι η αλήθεια και όσο οι αρμόδιοι και οι παρατρεχάμενοι αξιωματούχοι δεν την παραδέχονται, τα προβλήματα θα γιγαντώνονται, όπως και οι διαμαρτυρίες των πολιτών που κουράστηκαν να κάνουν υπομονή. Που βαρέθηκαν να δίνουν ευκαιρίες στους πολιτικούς για να διορθώσουν τα κακώς κείμενα, όπως και να ακούν φθηνές δικαιολογίες και υποσχέσεις που ποτέ και από κανέναν δεν τηρούνται.

Η ασφάλεια και η υγεία αποτελούν τα θεμέλια κάθε κοινωνίας. Αποτυπώνουν τον σεβασμό της εξουσίας προς τους πολίτες που πληρώνουν αδρά για να έχουν τα αυτονόητα. Είναι η αρχή και το τέλος κάθε κυβερνητικής πολιτικής, ανεξάρτητα από «χρώματα» και ιδεολογικές ταυτότητες. Είναι επίσης βασικός μοχλός ανάπτυξης ειδικά για χώρες όπως η Ελλάδα, η οικονομία της οποίας -καλώς ή κακώς- στηρίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στον τουρισμό. Δηλαδή στον άνθρωπο. Στον επισκέπτη που έρχεται από κάθε γωνιά του πλανήτη για να ξεκουραστεί και να περάσει ξέγνοιαστες διακοπές. Στον επισκέπτη που ξοδεύει χρήματα για να ξεκουραστεί και να απολαύσει τις ομορφιές του τόπου μας χωρίς να φοβάται μήπως τον ληστέψουν στον δρόμο, ενώ στην περίπτωση που χρειαστεί ιατρική φροντίδα, θα του προσφερθεί γρήγορα και αποτελεσματικά χωρίς να χρειάζονται «φακελάκια» και παρακάλια.

Επειδή, λοιπόν, η αλήθεια δεν κρύβεται και η πραγματικότητα δεν αλλάζει με κραυγές και ανακοινώσεις του τύπου «για όλα φταίνε οι άλλοι», ας μελετήσουν με προσοχή οι κύριοι της κυβέρνησης, αλλά και όσοι προθερμαίνονται για να κατακτήσουν την εξουσία, τις έρευνες επιστημόνων στις οποίες επισημαίνονται οι τεράστιες ευκαιρίες που δημιουργούνται και για την ελληνική οικονομία από την ανάπτυξη ενός νέου «χρυσοφόρου» τουριστικού ρεύματος. Μιας νέας αγοράς που αποτελείται από ανθρώπους της τρίτης ηλικίας, οι οποίοι θέλουν να ταξιδέψουν ή να εγκατασταθούν μετά τη συνταξιοδότησή τους σε χώρες του ευρωπαϊκού Νότου αγοράζοντας κατοικίες. Για να μη χαθεί άλλη μία ευκαιρία και για να κερδίσει η χώρα μας την εμπιστοσύνη των ολοένα και αυξανόμενων επισκεπτών τρίτης ηλικίας, απαιτούνται πέρα από τη θάλασσα, τον ήλιο και τους μοναδικούς αρχαιολογικούς χώρους, ασφάλεια και υψηλού επιπέδου ιατρικές υπηρεσίες.

Να αισθάνονται ασφάλεια, όπου κι αν κινούνται. Να μη φοβούνται να κυκλοφορήσουν τη νύχτα, όπως επίσης και να είναι σίγουροι ότι τα σπίτια τους θα προστατεύονται από τις σπείρες διαρρηκτών που έχουν «αδυναμία» στα εξοχικά.

Να υπάρχει ένα δημόσιο σύστημα υγείας άρτια στελεχωμένο και εξοπλισμένο, που να μπορεί να καλύψει τις ανάγκες τους στον τόπο που επέλεξαν να περάσουν τις διακοπές τους και όχι να είναι υποχρεωμένοι, ίσως και με κίνδυνο της ζωής τους, να διανύουν μεγάλες αποστάσεις για να βρουν ιατρική φροντίδα.

Και στους δύο παραπάνω τομείς η χώρα μας υστερεί γιατί οι αρμόδιοι ασχολούνται περισσότερο με τα ρεπορτάζ και πολύ λιγότερο με το πώς θα αντιμετωπιστεί η εγκληματικότητα και θα βελτιωθεί η παροχή υγείας. Δυστυχώς, επιλέγουν να σπαταλούν τον χρόνο τους στη μάχη των εντυπώσεων και όχι πώς θα κερδίσουν τον πόλεμο επίλυσης των προβλημάτων.