Εκ βάθρων αλλάζει για άλλη μια φορά ο τρόπος μονομερούς προσφυγής στη Διαιτησία στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας.
Σύμφωνα με τις διατάξεις που περιλαμβάνονται στο αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση πριν από λίγες ώρες, για να υπάρξει μονομερής προσφυγή θα πρέπει να συμφωνούν και τα δυο μέρη. Η μονομερής προσφυγή θα χρησιμοποιείται πλέον ως έσχατο και επικουρικό μέσο επίλυσης συλλογικών διαφορών εργασίας και για να γίνει χρήση της θα απαιτούνται τεκμηριωμένες και κοστολογημένες προϋποθέσεις. Σύμφωνα με τις διατάξεις, η μονομερής προσφυγή θα ισχύει μόνον στις εξής περιπτώσεις:
α) εάν η συλλογική διαφορά αφορά επιχειρήσεις δημόσιου χαρακτήρα ή κοινής ωφέλειας, η λειτουργία των οποίων έχει ζωτική σημασία για την εξυπηρέτηση βασικών αναγκών του κοινωνικού συνόλου κατά την έννοια της παρ. 2 του άρθρου 19 του ν. 1264/1982 όπως συμπληρώθηκε με τις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 3 του Ν. 1915/1990,
β) εάν η συλλογική διαφορά αφορά στη σύναψη συλλογικής σύμβασης εργασίας και αποτύχουν οριστικά οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των μερών και η επίλυση της επιβάλλεται από υπαρκτό λόγο γενικότερου κοινωνικού ή δημοσίου συμφέροντος συνδεόμενο με τη λειτουργία της ελληνικής οικονομίας.
Οριστική αποτυχία των διαπραγματεύσεων θεωρείται ότι υπάρχει, εφόσον σωρευτικώς (i) έληξε η κανονιστική ισχύς τυχόν υπάρχουσας συλλογικής σύμβασης εργασίας σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρου 2 της ΠΥΣ 6/2012 και (ii) έχει εξαντληθεί κάθε άλλο μέσο συνεννόησης με συμμετοχή στη διαδικασία μεσολάβησης και έκδοση Πρότασης Μεσολάβησης και συνδικαλιστικής δράσης .
Η αίτηση μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία πρέπει να περιέχει και πλήρη αιτιολογία σχετικά με τη συνδρομή των προϋποθέσεων που την δικαιολογούν, η δε διαιτητική απόφαση που εκδίδεται επί αυτής είναι άκυρη εάν δεν περιέχει και πλήρη αιτιολογία σχετικά με τη συνδρομή των προϋποθέσεων που δικαιολογούν τη μονομερή προσφυγή στη διαιτησία.