Αφήνοντας πίσω την Παροικιά, το λιμάνι της Πάρου, είμαστε αποφασισμένοι να ανακαλύψουμε το πιο ήσυχο κομμάτι του νησιού με επίκεντρο την ανατολική πλευρά, όπου μόλις λίγα λεπτά μακριά από την κοσμοπολίτικη Νάουσα, συναντάς τη γαλήνια Μάρπησσα, τις υπέροχες Λεύκες.

Ιδιαίτερα ατμοσφαιρική, η Νάουσα με καθαρόαιμη κυκλαδίτικη κομψότητα, ισορροπεί ανάμεσα στο νησιωτικό και το κοσμοπολίτικο. Τα κατάλευκα ασβεστωμένα σπιτάκια είναι ο καμβάς του οικισμού που αποκτά στιλ και ζωντάνια με τα χρωματιστά παντζούρια, άλλοτε βαμμένα στο κλασικό μπλε του Αιγαίου παντζούρια κι άλλοτε σε όμορφο κίτρινο, γκι ή ροζ. Οι κουκλίστικες μπουτίκ ενημερωμένες με τις καλύτερες resort συλλογές, οι νόστιμες ταβέρνες, αλλά και οι εκκλησιές, ολοκληρώνουν το σετ, που σε κάθε του γωνιά σε προσκαλεί για μία ακόμη σελφι.

Μπορεί η πανδημία να έχει επιβάλλει χίλια δυο νέα ήθη, αλλά η μαγεία του να περπατάς σε χαλαρά σοκάκια που σε άλλες εποχές συνωστίζονταν ηλιοκαμένοι τουρίστες, έχει τη χάρη της.

Η βόλτα μας βγάζει στο ενετικό λιμανάκι που θυμίζει τις εποχές που το νησί δεχόταν συχνά πειρατικές επιδρομές. Σε πρώτο πλάνο και τα παραδοσιακά ψαροκάικα που απλώνουν τις γούνες στον ήλιο, μέχρι να ξεροψηθούν και να είναι έτοιμες για έναν από τους καλύτερους μεζέδες του νησιού.

Χωριά για υιοθεσία

Οι βόλτες που σε φέρνουν σε επαφή, όμως, με την ουσία του νησιού είναι οι βόλτες στην ενδοχώρα και την ύπαιθρο με τις ξερολιθιές, τα αμπέλια, τα πετρόχτιστα υπαίθρια πατητήρια και τα χωριά με το παραδοσιακό χρώμα όπως οι Λεύκες, Πρόδρομος, Μάρμαρα, Μάρπησσα, Κώστος.

Η γαλήνια Μάρπησσα, σε κερδίζει αμέσως με την αύρα της. Χτισμένη σαν καστροπολιτεία έχει αρχιτεκτονικό και λαογραφικό ενδιαφέρον με τις εκκλησίες του 16ου αιώνα που κρύβει στην αγκαλιά της και τα αναπαλαιωμένα σπίτια που επικοινωνούν μεταξύ τους με εσωτερικές πόρτες, λόγω το ότι ήθελαν να υπάρχει έξοδος διαφυγής σε περίπτωση πειρατικής εισβολής.

Επόμενη στάση σε ένα από τα ομορφότερα νησιά του Αιγαίου, τις Λεύκες. Χτισμένες κάτω από την ψηλότερη κορυφή του νησιού, τους Αγίους Πάντες, είναι από τα μεγαλύτερα χωριά της Πάρου και εκείνο με το μεγαλύτερο υψόμετρο. Τα τυπικά αιγαιοπελαγίτικα σπίτια του, τα πολλά στενά σοκάκια, στα οποία δεν χωράνε τα  αυτοκίνητα και οι ρυθμοί της καθημερινότητας που παραμένει ίδια εδώ και πολλές δεκαετίες σε κάνουν να θέλεις να την… υιοθετήσεις.  

Η κεντρική οδός του χωριού λέγεται Ράμνος κι έχει θέα προς τις ανατολικές ακτές. Στο τέρμα του δρόμου ο εντυπωσιακός ναός της Αγίας Τριάδας, χτισμένος, το 1835, από παριανό μάρμαρο είναι εξαιρετικό δείγμα της δουλειάς από έμπειρους παριανούς μαρμαρογλύπτες.

Στην μικρή πλατεία μπροστά από την εκκλησία βρίσκεται το παραδοσιακό καφενείο της Μαριγώς στα ξύλινα τραπεζάκια του οποίου σερβίρονται νόστιμοι μεζέδες, ποικιλία κυκλαδίτικων τυριών και σούμα. Από τις Λεύκες ξεκινά και η Βυζαντινή οδός, ένα μοναδικό μαρμαρόστρωτο μονοπάτι 1000 ετών και 3,5 χιλιομέτρων, που κινείται παράλληλα με τον αμαξωτό δρόμο και ενώνει τις Λεύκες με το χωριό Πρόδρομος με απολαυστική διαδρομή πάνω σε βυζαντινά αχνάρια κι ανάμεσα από μικρούς ελαιώνες και αμπελώνες.

Οι αισθήσεις στο φουλ

Σε απόσταση αναπνοής από την παραλία της Πούντας, απολαμβάνοντας ένα εμπνευσμένο negroni με ντόπια κάπαρη στο υπαίθριο μπαρ του ξενοδοχείου Summer Senses με θέα την κορυφή του λόφου της Μάρπησσας, καταλαβαίνεις πως η Πάρος είναι ένα νησί που το ζεις με όλες τις αισθήσεις. Το μάτι χάνεται  στη θεά από τα βραδινά φώτα της Νάξου από τη μία και στην  την υπέροχη πισίνα από την άλλη. Το ξενοδοχείο που φέτος λειτουργεί μόλις για δεύτερη σεζόν, συνοψίζει όλες τις αισθήσεις σε μια υπέροχη μικρογραφία: τα αρώματα των Κυκλάδων, τον ήχο των πουλιών, τη μαγική θέα στο μπλε του Αιγαίου και τη χαρακτηριστική κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική και τις μοναδικές γεύσεις που αναβαθμίζουν την γαστρονομική σκηνή του νησιού, τιμούν τα γνήσια ντόπια προϊόντα και την κουλτούρα της γαστρονομίας των Κυκλάδων. 

Συζητώντας για τις προκλήσεις αυτού του καλοκαιριού  η φιλόξενη διευθύντρια του ξενοδοχείου Κική Πασσαρέα μας μεταφέρει το κλίμα. «Η καθημερινότητα μας αλλάζει, όπως και οι διαδικασίες, αλλά η αγάπη μας για τη φιλοξενία θα είναι πάντα ή ίδια. Πάντα και ιδιαίτερα φέτος προτεραιότητά μας είναι η ασφάλεια, η υγεία και η άνεση των επισκεπτών αλλά και όλων των εργαζομένων μας, εφαρμόζοντας όλα όσα προβλέπονται από τον Π.Ο.Υ. και τις Ελληνικές υγειονομικές αρχές, διατηρούμε  την υψηλή ποιότητα στις παρεχόμενες υπηρεσίες μας. Οι προκλήσεις της φετινής χρονιάς είναι πολλές, όμως η αγάπη και το πάθος για τη φιλοξενία έχει καταφέρει να προσφέρει μια συνολικά μοναδική εμπειρία διαμονής. Από τη διαμόρφωση του πρωινού μπουφέ σε ένα a la carte menu με μια αίσθηση home experience μέχρι τις συγκεκριμένες διαδικασίες κατά την άφιξη, διαμονή και αναχώρηση που πρέπει να ακολουθούνται όλα γίνονται με στόχο τη λιγότερη δυνατή διαφοροποίηση σε σχέση με τα περασμένα χρόνια».

Το τραπέζι του νησιού

Η Πάρος είναι από τα νησιά που στρώνει τραπέζι με μια μεγάλη γκάμα από παραδοσιακά προϊόντα. Ηδη, από τα τοπικά ψωμιά και τα αρτοσκευάσματα ( παξιμάδια, κουλούρια, ξεροτήγανα και πίτες) καταλαβαίνεις πως υπάρχει παράδοση στην αρτοποιητική τέχνη, εξού και οι ανεμόμυλοι-έργα μοναδικής τεχνολογικής και αρχιτεκτονικής κατασκευής, που υπάρχουν διάσπαρτοι στο νησί.

Αν δε δοκιμάσεις «γούνα» (παστό ψάρι) ή λιαστό χταπόδι στα κάρβουνα δεν θα κοινωνήσεις την πραγματική γεύση του νησιού. Πάντα με την συνοδεία σούμας, που είναι το παριανό τσίπουρο.  Στο τραπέζι πρωταγωνιστούν επίσης το «σαλατούρι», η ρεβιθάδα, τα αμπελοφάσουλα σαλάτα με σκορδαλιά και η ντοματοσαλάτα με ξινομυζήθρα και κάππαρη Πάρου.

Γνωστοί από την αρχαιότητα οι αμπελώνες της Πάρου βγάζουν τις περίφημες ποικιλίες ερυθρή Μανδηλαριά και λευκή Μονεμβασιά. Επίσης, καλλιεργούνται οι ποικιλίες Αηδάνι, Μαυροτράγανο, Ασύρτικο, Μαλαγουζιά. Αξίζει να επισκεφτείτε  το παραδοσιακό οινοποιείο του Μανώλη Μωραΐτη στη Νάουσα αλλά και τα νεότερα του Γιώργου Μωραΐτη και του Μάκη Κωστίκα, για μία ολοκληρωμένη βόλτα στην οινική παραγωγή του νησιού.