Η γυμνάστρια Ελευθερία Ζαπαντιώτη, που κακοποιήθηκε από τον προπονητή της σε ηλικία 12 ετών, μιλά για τις πληγές που μένουν ανοιχτές και απευθύνει έκκληση σε όσα παιδιά έχουν βρεθεί στην ίδια θέση με εκείνη, να μιλήσουν.
«Αισθανόμουν τα χείλη μου σφραγισμένα, και την ψυχή μου να καίγεται από τον πόνο, επειδή όμως δεν άντεχα αυτόν τον πόνο αποφάσισα να ξεσφραγίσω τα χείλη μου για να μην καεί τελείως η ψυχή μου. Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, ποτέ δεν ξεπερνιέται κάτι τέτοιο. Είναι εκεί και παλεύεις με αυτό συνέχεια…». Με αυτά τα λόγια η καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής, Ελευθερία Ζαπαντιώτη περιγράφει τα χρόνια που σιωπούσε μέχρι να βρει την δύναμη να καταγγείλει τον προπονητή της.
«Ήταν σαν να μου κοίμισε τον εγκέφαλο. Δεν ξέρω τι έγινε. Ήταν ένας άνθρωπος που εμπιστεύτηκα και αυτός το εκμεταλλεύτηκε. Ήμουν παιδί, αντιδρούσα σε κάθε κίνηση. Ο,τι και να μου έκανε αντιδρούσα. Έκλεινα μάτια, έσπρωχνα, φώναζα, αλλά δεν μου έδινε σημασία. Μου έλεγε ότι με αγαπάει και ότι αυτό θα είναι το μυστικό μας. Το έκρυψα από όλους όμως όσο περνούσαν τα χρόνια δεν ηρεμούσα, ήθελα δικαίωση. Ξύπναγα στον ύπνο μου και φώναζα: θέλω να μιλήσω, θέλω να δικαιωθώ».
Όταν ξεκίνησε το κίνημα #metoo στον χώρο του ελληνικού αθλητισμού, με την υπόθεση της Σοφίας Μπεκατώρου, η Ελευθερία, αποφάσισε να προσφύγει νομικά εναντίον του κατά σχεδόν 40 χρόνια μεγαλύτερου προπονητή της. Πέτυχε την καταδίκη του, από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Λευκάδας, σε φυλάκιση τεσσάρων ετών για κατάχρηση σε ασέλγεια σε βάρος ανηλίκου. Του χορηγήθηκε αναστολή στην έκτιση της ποινής και αφέθηκε ελεύθερος με τους περιοριστικούς όρους να μην επικοινωνεί ή προσεγγίζει την παθούσα, ενώ αθωώθηκε για το αδίκημα της απόπειρας βιασμού λόγω αμφιβολιών.
Κακοποίηση
Η δύο φορές Βαλκανιονίκης και πρωταθλήτρια Ελλάδας στο Βάδην, περιγράφει τις εφιαλτικές στιγμές που βίωσε από τον προπονητή της και εξηγεί πως κατάφερε μεθοδικά να επιτύχει τις αρρωστημένες πράξεις του.
«Έβαζε χέρι σε ακατάλληλα σημεία στο σώμα μου, κατά την διάρκεια της προπόνησης. Σιγά σιγά ήρθε πιο κοντά μου, με έκανε να τον θεοποιήσω, μπήκε στην οικογένειά μου. Στα μηνύματα που έχω ως αποδεικτικά και χρησιμοποίησα στο δικαστήριο, έγραψε χαρακτηριστικά: “σε έβλεπα σαν γυναίκα, το ότι ήσουν μικρή μου αύξανε την επιθυμία να σε ακουμπάω”», αναφέρει η Ελευθερία Ζαπαντιώτη.
Όπως λέει η ίδια προσπαθούσε να την πείσει ότι αυτό ήταν μέρος της σχέσης προπονητή-αθλήτριας. «Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ένα μοναδικό ταλέντο να σε κάνουν να μην μιλάς. Είχα καθημερινή επαφή με αυτό τον άνθρωπο από 12 ετών μέχρι 18 ετών. Η κακοποίηση μου παρουσιαζόταν ως κάτι "φυσιολογικό" από τον προπονητή μου. Γενικότερα οι θύτες διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα».
Δικαίωση
Μιλώντας για τον δικαστικό αγώνα που έδωσε και την καταδίκη του προπονητή, παραδέχεται ότι ήταν το πιο δύσκολο πράγμα που έχει ζήσει μέχρι σήμερα. Δηλώνει δικαιωμένη και χαρούμενη για την έκβαση που πήρε τελικά η υπόθεσή της.
«Η μεγαλύτερη δικαίωση για μένα ήταν όταν βγήκα από την αίθουσα του Δικαστηρίου και κάποιος φώναξε “απέδειξες ότι υπάρχει δικαιοσύνη”. Ήταν η πιο δύσκολη κατάσταση που κλήθηκα να αντιμετωπίσω. Τις μέρες της δίκης, δεν κοιμόμουν και δεν έτρωγα», δηλώνει η Ελευθερία Ζαπαντιώτη και συμπληρώνει: «Η απόφαση ήταν 7-0 υπέρ μου. Είναι η καλύτερη έκβαση που θα μπορούσε να έχει ο αγώνας που έδωσα. Το σίγουρο είναι ότι η Ελληνική Δικαιοσύνη δεν πείστηκε με τον ισχυρισμό του προπονητή και των μαρτύρων του, ότι εγώ ένα κοριτσάκι τότε 12 ετών ήμουν ερωτευμένη μαζί του και πως ό,τι έγινε συνέβη γιατί εγώ το επιδίωξα. Ωστόσο, νιώθω λίγο αδικημένη διότι δεν είχα όλες τις αποδείξεις για την απόπειρα βιασμού. Αλλά που να ήξερα, να είχα κρατήσει αποδείξεις; Ήμουν ένα κορίτσι δώδεκα ετών…».
Έμπνευση
Η γυμνάστρια και αθλήτρια του στίβου μέσω της «R» κάνει έκκληση στα άτομα που βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση με τη δική της να μην σιωπούν και να μην φοβούνται ότι θα στιγματιστούν.
«Δε θα ξεχάσω ποτέ κάποιες φίλες μου όταν τους ανακοίνωσα ότι θα ακολουθήσω τον δρόμο της Δικαιοσύνης, που μου είπαν είσαι σίγουρη; Θα γίνεις ρεζίλι, όλοι θα σε δείχνουν με το δάχτυλο. Μακάρι η δική μου ιστορία να εμπνεύσει και αλλά άτομα που έχουν περάσει από τη θέση μου να σπάσουν τη σιωπή τους και να μιλήσουν. Θεωρώ ότι πρέπει η οικογένεια, το σχολείο να ενημερώνει ένα παιδί για όλους αυτούς τους επικίνδυνους ανθρώπους που υπάρχουν εκεί έξω και μπορεί να το πλησιάσουν και να το παγιδεύσουν.
Ο δικηγόρος της αθλήτριας, Αναστάσιος Ντούγκας
Για δικαίωση κάνει λόγο και ο δικηγόρος της αθλήτριας, κ. Αναστάσιος Ντούγκας, επισημαίνοντας ότι ο δρόμος της αλήθειας είναι δύσβατος.
«Για την παθούσα και την οικογένειά της είναι μια ηθική δικαίωση που έκριναν ομόφωνα ένοχο τον κατηγορούμενο, στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Λευκάδας, για όλα αυτά που βίωσε τα προηγούμενα χρόνια. Η Ελευθερία πήρε δύναμη μετά την καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου και αποκάλυψε όσα βίωνε από την ηλικία των 12 ετών. Από την πλευρά μας θα συνεχίσουμε για τη δικαίωσή της και στο Εφετείο. Δυστυχώς η βία γίνεται δικαίωμα του πιο ισχυρού προς τον πιο αδύναμο. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι πολύ δύσκολος ο δρόμος από την καταγγελία στη δικαίωση για τα θύματα. Η Ελευθερία μετά από αυτή την δύσκολη διαδρομή νιώθει ότι θα ξαναγεννηθεί».