“Θα έρχονταν πολλοί ευρωβουλευτές να την παρακολουθήσουν. Όμως, την ίδια ημέρα κανονίστηκε το ετήσιο πάρτι του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, στο οποίο ανήκω, και δεν θα είχαμε προσέλευση, επομένως αναζητούμε νέα ημερομηνία προβολής”.

Βρεθήκαμε, λοιπόν, στην αίθουσα όπου χτυπάει η καρδιά της Ευρώπης, στην Αίθουσα της Ολομέλειας, το λεγόμενο “Ημικύκλιο”. Βρίσκεται σε ένα από τα κτίρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (του νομοθετικού σώματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 27 χωρών-μελών), σε ένα πανέμορφο πάρκο δίπλα στην Πλατεία Λουξεμβούργου των Βρυξελλών. Στο Ημικύκλιο, στη διάρκεια των συνόδων Ολομέλειας, συγκεντρώνονται τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις πιο σημαντικές συζητήσεις. Εκεί γίνονται ιστορικές ψηφοφορίες, που επηρεάζουν τον τρόπο ζωής των ανθρώπων σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Παρόλο που το τεράστιο αμφιθέατρο του Ευρωκοινοβουλίου ήταν άδειο, ήταν εύκολο να το φανταστείς να σφύζει από ζωή, με ομιλίες στις 24 γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με προτάσεις, αντιρρήσεις, διαξιφισμούς και χειροκροτήματα να πλημμυρίζουν την ατμόσφαιρα. Η ιδέα μιας ενωμένης Ευρώπης, παρά τις δυσκολίες που ορθώνονται σαν τείχη κάθε τόσο, κάνοντάς την να φαντάζει περίπου ουτοπική, εμπεριέχει παράλληλα κάτι βαθιά συγκινητικό. Το αισθάνεσαι όταν βρίσκεσαι μπροστά στις σημαίες όλων των κρατών, που ανεμίζουν έξω από τα επιβλητικά κτίρια, ή στον εσωτερικό χώρο, όπου και πάλι όλες οι σημαίες μαζί περιμένουν τους επισκέπτες να φωτογραφηθούν μπροστά τους, βαστώντας υπερήφανα το εθνικό σύμβολο της δικής τους χώρας. Θα το νιώσουμε ξανά όταν επισκεφθούμε το Σπίτι Ευρωπαϊκής Ιστορίας, ένα καταπληκτικό, σύγχρονο εξαώροφο μουσείο, που απευθύνεται σε όποιον Ευρωπαίο-και όχι μόνο- πολίτη επιθυμεί να μάθει, με ευχάριστο και ευφάνταστο τρόπο, την ιστορία της πολύπαθης γηραιάς μας ηπείρου, από την εποχή της γεωλογικής της διαμόρφωσης μέχρι σήμερα.

Ο πολιτισμός ήταν από τους σημαντικούς λόγους για το ταξίδι μας, όμως το φλέγον θέμα του Κατάρ-γκέιτ δεν θα μπορούσε να λείψει από την ενημέρωση που μας παρείχε η κ. Ασημακοπούλου. “Είναι ένα πολύ δυσάρεστο επεισόδιο για όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και είναι δυσάρεστο και για την Ελλάδα, παρότι εμπλέκονται πολλοί Ιταλοί, εφόσον το πολύ υψηλόβαθμο στέλεχος είναι η Εύα Καϊλή”, μας λέει. “Κανείς δεν ξέρει τα όρια σε αυτή την υπόθεση, όσον αφορά τα πρόσωπα αλλά και τις χώρες που εμπλέκονται, πάντως τώρα γίνονται προσπάθειες από την Πρόεδρο να γίνει πιο αυστηρός ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούμε”.

Η κ. Ασημακοπούλου, η οποία είναι ενεργή σε πολλές σημαντικές επιτροπές στις Βρυξέλλες (προϋπολογισμού, διεθνούς εμπορίου, εσωτερικής αγοράς κλπ), μας μίλησε για τις τρεις κατηγορίες ευρωβουλευτών: “Είναι εκείνοι που ξεκινούν την πολιτική καριέρα τους εδώ, όπως έγινε με τον Κωστή Χατζηδάκη, οι εν αποστρατεία, όπως στην περίπτωση του Μπερλουσκόνι, και εκείνοι που επιθυμούν, εκ πεποιθήσεως, να είναι ευρωβουλευτές”. Στη συνέχεια, μας ενημέρωσε για τον περίπλοκο τρόπο που κατατίθενται και ψηφίζονται τα νομοσχέδια: “Στην ελληνική βουλή δεν καλλιεργείται τόσο η εξεύρεση συναινετικών λύσεων, όσο η μαχητικότητα με την οποία ο καθένας υποστηρίζει τη δική του οπτική σκοπιά”, επισημαίνει. “Εδώ, η πολιτική μαγκιά είναι η εξεύρεση της κοινής συνισταμένης. Μάλιστα, σε αντίθεση με τη δική μας βουλή, ποτέ δεν ξέρεις από πριν αν ένα νομοσχέδιο θα περάσει τελικά. Αν είσαι αληθινά συνεπής”, συμπληρώνει, “πρέπει να μη χάνεις ποτέ τις συνόδους της Ολομέλειας και να βρίσκεσαι στις Βρυξέλλες από τη Δευτέρα το πρωί μέχρι την Πέμπτη το βράδυ”. Το γεμάτο υποχρεώσεις 24ωρο των ευρωβουλευτών γίνεται ακόμα πιο απαιτητικό με τα υποχρεωτικά ταξίδια στο Στρασβούργο: “Ως γνωστόν, εκεί είναι η επίσημη έδρα του Ευρωκοινοβουλίου. Πηγαινοερχόμαστε, κάθε φορά είναι μια κανονική μετακόμιση ανθρώπων και εξοπλισμού. Κανείς μας δεν το θέλει το Στρασβούργο, αλλά το θέλουν οι Γάλλοι!”

Μνήμες και μέλλον

Παρόλο που το Βέλγιο δεν περιλαμβάνεται συχνά στις τουριστικές μας προθέσεις, υπάρχουν πολλοί λόγοι για να το επισκεφθεί κανείς. Η Αμβέρσα, η παραμυθένια Μπριζ, η Γάνδη-αληθινά μαγική, όπως διαπιστώσαμε ιδίοις όμμασι- αλλά και η ίδια η πρωτεύουσα της χώρας του Τεν Τεν. Οι επιβλητικές εκκλησίες, τα πάρκα, οι διάσημες σοκολατερί, αλλά και τα μουσεία, από το “Ρενέ Μαγκρίτ” μέχρι τα μουσεία Κόμικς και Σοκολάτας, κρατούν τον επισκέπτη ευχάριστα απασχολημένο και τον γοητεύουν.

Από το 2017, ένα ακόμα σημαντικό αξιοθέατο προστέθηκε στον πολιτιστικό χάρτη των Βρυξελλών: το Σπίτι Ευρωπαϊκής Ιστορίας, το οποίο στηρίζεται οικονομικά και διοικητικά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Τα εκθέματα μάς ταξιδεύουν με συναρπαστικό τρόπο στην ελληνική αρχαιότητα, στη Γαλλική Επανάσταση, στη σκοτεινή περίοδο του ναζισμού και του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, στον Ψυχρό Πόλεμο αλλά και στις νίκες του πολιτισμού και των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Μεγαλύτερη εντύπωση μας έκανε η αναπαράσταση-με αντικείμενα της εποχής- των δεκαετιών του ΄50 και του ΄60, όταν, για πρώτη φορά, αναδείχθηκε η ανάγκη και το δικαίωμα του ανθρώπου για χαλάρωση και διακοπές από την εργασία. 

Σύντομα, ο πολιτισμός θα λειτουργήσει και πάλι ως θετικός συνεκτικός κρίκος της Ελλάδας με το Ευρωκοινοβούλιο, μέσω μιας τριλογίας εκθέσεων της εικαστικού Αγγελικής Αγγελίδη. Στις 31 Ιανουαρίου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα φιλοξενήσει την έκθεση “Europa”, με υπεύθυνη την ιστορικό τέχνης Κατερίνα Κοσκινά, που θα περιλαμβάνει 8 έργα εμπνευσμένα από την Ιστορία της ηπείρου μας. Στις 6 Φεβρουαρίου, η Κομισιόν παρουσιάζει στο κτίριο European Commission Covent Garden την αναδρομική έκθεση “Εν αρχήν ην…”, η οποία αντλεί έμπνευση από τη φύση και τη δημιουργία του κόσμου, ενώ στις 7 Φεβρουαρίου, το Κτίριο της Εξωτερικής Πολιτικής του Κόσμου (European External Action Service) ανοίγει για πρώτη φορά τις πύλες του σε καλλιτέχνη, για την έκθεση της Αγγ. Αγγελίδου “Ερμηνείες”.