Quantcast

Αλλαγή πλεύσης από Κιλιτσντάρογλου - Οι 5 κινήσεις πριν από την κάλπη της Κυριακής - Ανάλυση του Ευάγγελου Αρεταίου

Με πολύπλοκες ακροβασίες, η αντιπολίτευση προσπαθεί να αλλάξει τις δυναμικές ενόψει του δεύτερου γύρου των προεδρικών εκλογών, με τα μαθηματικά να παραμένουν ωστόσο υπέρ του Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Η αντιπολίτευση και ο ίδιος ο Κιλιτσντάρογλου προσπαθούν τώρα να συσπειρώσουν τους υποστηρικτές τους αλλά και να βρουν κι άλλους, καθώς η διαφορά με τον Ερντογάν ήταν 5% στον πρώτο γύρο, με το επικοινωνιακό επιχείρημα ότι ο δεύτερος γύρος είναι «δημοψήφισμα» για την επιβίωση της Τουρκίας.

Αλλαγή ύφους

Σύμφωνα με τον τουρκικό Τύπο, η αντιπολίτευση κινητοποιεί πέντε μεθόδους για να ανακάμψει ενόψει του δεύτερου γύρου:

Οξύνει το αντι-προσφυγικό αφήγημα, αλλάζει ύφος ο Κιλιτσντάρογλου και από απλό Τούρκο που στέλνει μηνύματα από την κουζίνα του προσπαθεί να μεταμορφωθεί σε πολιτικό με σκληρό λόγο και πυγμή, προβάλει όσο περισσότερο μπορεί τον Ιμάμογλου ως το πραγματικό αντίπαλο δέος στον Ερντογάν, προετοιμάζεται για συστηματικές ενστάσεις στις καταμετρήσεις το βράδυ των εκλογών και προσπαθεί να κρατήσει υψηλό το ηθικό της εκλογικής της βάσης.

Ωστόσο, αναλυτές στην Τουρκία δεν εμφανίζονται ιδιαίτερα αισιόδοξοι ότι όλη αυτή η αλλαγή στην επικοινωνιακή στρατηγική θα είναι αρκετή για να κινητοποιήσει τους ψηφοφόρους και να φέρει περίπου 3 εκατομμύρια ψήφους επιπλέον για μια νίκη Κιλιτσντάρογλου.

Αλλαγή πλεύσης

Ο Κιλιτσντάρογλου και η αντιπολίτευση επιχειρούν επίσης μια εντυπωσιακή «κυβίστηση», προσπαθώντας να προσελκύσουν τις ψήφους των εθνικιστών.

Ο Ουμίτ Οζντάγ, που μέχρι δυο μέρες είχε συμπορευθεί με τον Σινάν Ογάν, τον τρίτο υποψήφιο στον πρώτο γύρο των προεδρικών, αποφάσισε τελικά να στηρίξει τον Κιλιτσντάρογλου.

Ο Οζντάγ είναι βαθιά εθνικιστής, προέρχεται άλλωστε από το Κόμμα της Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ) του Ντεβλέτ Μπαχτσελί και στην συνέχεια από το Καλό Κόμμα της Μεράλ Ακσενέρ, με βασικά χαρακτηριστικά τον σκληρό αντι-μεταναστευτικό λόγο αλλά και τον ακραίο Ατατουρκισμό, μια σκληρή έκφανση του κεμαλισμού με αιχμή του δόρατος το λαϊκό-κοσμικό χαρακτήρα του κράτους.

Στην Αγκυρα φημολογείται ότι ο Κιλιτσντάρογλου του «έταξε» το νευραλγικής σημασίας υπουργείο Εσωτερικών αλλά τα μαθηματικά και πάλι δεν αλλάζουν πολύ καθώς ο Οζντάγ και το κόμμα του, Zafer (Νίκη), βρίσκονται περίπου στο 1,5%.

Οσον αφορά το υπόλοιπο του 5,2% που έλαβε ο Ογάν στον πρώτο γύρο, ο βετεράνος δημοσκόπος της Τουρκίας Bekir Agirdir, σε άρθρο του, εκτιμά ότι “δεν θα πάνε όλες οι 2 εκατομμύρια 800 χιλιάδες ψήφοι που ψήφισαν τον Σινάν Ογάν στον Κιλιτσντάρογλου ή στον Ερντογάν, διότι οι ψήφοι αυτές δεν μπορούν να εξηγηθούν μόνο με βάση τον εθνικισμό. Πρόκειται για μια δυσαρέσκεια, που απευθύνεται και προς τις δύο πλευρές. Κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους θα στραφούν στον Ερντογάν και κάποιοι άλλοι στην αντιπολίτευση”.

Τι θα κάνουν οι Κούρδοι;

Η αλλαγή πλεύσης της αντιπολίτευσης προς τον εθνικισμό και η εμμονική σχεδόν επιμονή της να προσελκύσει τους εθνικιστές δεν φαίνεται να πείθει τους εθνικιστές ενώ κινδυνεύει να αποξενώσει τους φιλελεύθερους ψηφοφόρους του Κιλιτσντάρογλου.

Οι ψηφοφόροι αυτοί όχι μόνο ζουν πλέον μέσα σε μια ψυχολογία απογοήτευσης ενόψει του δεύτερου γύρου αλλά βλέπουν με πολύ «κακό μάτι» τις ακροβασίες του Κιλιτσντάρογλου και την προθυμία της αντιπολίτευσης να δώσει «γη και ύδωρ» στους εθνικιστές.

Το μεγάλο όμως ερώτημα, αλλά και το μεγάλο εν δυνάμει ρίσκο για τον Κιλιτσντάρογλου είναι οι Κούρδοι.

"Αναρωτιέμαι αν ο Κιλιτσντάρογλου θα είχε μεγαλύτερη επιτυχία αν είχε χρησιμοποιήσει την ενέργεια που ξόδεψε για να προσελκύσει το 5% των ψηφοφόρων του Ογάν που είναι απόμακροι και θυμωμένοι και με τις δύο συμμαχίες, ή τον Οζντάγ, για να φέρει στις κάλπες τους Κούρδους ψηφοφόρους που είναι δυνητικά κοντά του», έγραψε σε ανάρτηση της η έγκριτη ακαδημαϊκός Sinem Adar.

Οι αναλύσεις των αποτελεσμάτων του πρώτου γύρου έδειξαν άλλωστε ότι η κουρδική ψήφος ήταν τελικά ιδιαίτερα πολύπλοκη και ότι ούτε ο Κιλιτσντάρογλου ούτε το φιλοκουρδικό κόμμα HDP/YSP έλαβαν την υποστήριξη που αναμενόταν.

Ο έμπειρος αναλυτής των κουρδικών δυναμικών Reha Ruhavioglu, σε άρθρο του, εκτιμά ότι υπάρχουν δύο σαφή συμπεράσματα για τις εκλογές όσον αφορά τους Κούρδους:

«Πρώτον, η συμμετοχή των ψηφοφόρων στις κουρδικές πόλεις ήταν σημαντικά χαμηλότερη από τον μέσο όρο της Τουρκίας. Επιπλέον, ενώ το ποσοστό συμμετοχής των ψηφοφόρων αυξήθηκε στην Τουρκία σε σύγκριση με το 2018, φαίνεται να έχει μειωθεί σχεδόν σε όλες τις επαρχίες όπου το HDP είναι ισχυρό. Αυτό δείχνει ότι το HDP απέτυχε να κινητοποιήσει επαρκώς τους ψηφοφόρους του».

«Δεύτερον, τα ποσοστά του HDP ακολουθούν πτωτική πορεία από το 2015 και η μείωση του 2023 φαίνεται να απογοήτευσε τους ψηφοφόρους. Εκτός από μια σειρά εξωτερικών παραγόντων, φαίνεται ότι δομικοί και εσωτερικοί παράγοντες έπαιξαν σημαντικό ρόλο σε αυτά τα αποτελέσματα».

Ο Ruhavioglu καταλήγει σημειώνοντας ότι  «οι προεδρικές εκλογές έχουν καταστεί ζωτικής σημασίας και για το HDP. Το HDP πρέπει να κινητοποιήσει περισσότερο τους ψηφοφόρους του για τον δεύτερο γύρο και για αυτό χρειάζεται ισχυρότερη δουλειά στο πεδίο».

Ωστόσο, όπως εκτιμούν πολλοί αναλυτές στη Τουρκία, το έντονο «φλερτ» του Κιλιτσντάρογλου με τους εθνικιστές κινδυνεύει να υπονομεύσει ακόμα και αυτή την ύστατη προσπάθεια συσπείρωσης των Κούρδων υπέρ του.