Quantcast

Αννα Ρίβινα: «Η 8η Μαρτίου είναι για τις γυναίκες, για να ζουν σε ασφάλεια»

Μία από τις πλέον δραστήριες ακτιβίστριες στον τομέα της υπεράσπισης των γυναικών που πέφτουν θύματα της ενδοοικογενειακής βίας στην Ρωσία είναι η δικηγόρος Άννα Ρίβινα, η οποία για την δράση της αυτή έγινε πρωτοσέλιδο στο τεύχος Μαρτίου του αμερικανικού περιοδικού TIME.

Το 2015 η Ρίβινα ίδρυσε το κέντρο βοήθειας προς τις γυναίκες που πέφτουν θύματα ενδοοικογενειακής βίας με την επωνυμία «Όχι στην βία», το οποίο ωστόσο τον περασμένο Δεκέμβριο συμπεριελήφθη από το ρωσικό υπουργείο Δικαιοσύνης στο μητρώο «πρακτόρων ξένης χώρας», με το επιχείρημα ότι το εν λόγω κέντρο ασχολείται με πολιτική δραστηριότητα και χρηματοδοτείται από το εξωτερικό, ενώ σήμερα ζητήθηκε από το κέντρο να εγκαταλείψει το συντομότερο δυνατόν τα γραφεία τα οποία ενοικιάζει στην Μόσχα και στα οποία παρέχει συμβουλές στις γυναίκες θύματα της ενδοοικογενειακής βίας.

Η Ρίβινα, η οποία δηλώνει σε συνέντευξή της στο currenttime.tv ότι «η 8η Μαρτίου είναι για τις γυναίκες που πρέπει να ζουν σε ασφάλεια», σε σημερινή της ανάρτηση στο Facebook ανακοίνωσε ότι ο εκμισθωτής των γραφείων του κέντρου «Όχι στην βία», τους ζήτησε να εγκαταλείψουν τον χώρο το συντομότερο δυνατόν. Η ίδια διευκρίνισε ότι στις αρχές του προηγούμενου μήνα έλαβαν μια επιστολή, αποστολέας της οποίας ήταν τάχα η υπηρεσία κρατικής περιουσίας, χωρίς υπογραφή και σφραγίδα, μέσω της οποίας μας ζητούσαν «να αποδεσμεύσουμε τον χώρο σε εκούσια βάση» έως τις 10 Φεβρουαρίου. Μετά την επιστολή που λάβαμε από τον άγνωστο αποστολέα, ακολούθησαν οι επισκέψεις του εκμισθωτή «με συνοδεία μερικών αδερφιών που φορούσαν δερμάτινα μπουφάν» , οι οποίοι άρχισαν να παρενοχλούν την δραστηριότητα του κέντρου.

«Τελικά - γράφει η Ρίβινα - καταφέραμε να συναντηθούμε μαζί τους και να μιλήσουμε επί της ουσίας. Μας είπαν ευθέως ότι δεν τους κάνουμε λόγω της δραστηριότητάς μας και έχουμε ένα μήνα για να απελευθερώσουμε τον χώρο. Τώρα πρέπει έως τα τέλη Μαρτίου να μετακομίσουμε και να μεταφερθούμε αλλού σε άλλο χώρο τον οποίο δεν έχουμε».

Η Ρίβινα υπογράμμισε ότι τα γραφεία τους έγιναν «οικεία» για τους συνεργάτες του κέντρου. Πολύ περισσότερο για τα άτομα εκείνα που έχουν πέσει θύματα ενδοοικογενειακής βίας, που γνωρίζουν την διεύθυνση και ξέρουν πού να απευθυνθούν.

Η ίδια δηλώνει ότι παρότι πέρυσι τύπωσαν αφίσες, με την υποστήριξη της Διεύθυνσης ΜΜΕ της Μόσχας, η οποία μας υποστήριξε πολύ και ήθελαν να συνεχίσουν την συνεργασία μαζί μας, εξαιτίας του σήματος που πρέπει να υπάρχει στις αφίσες «πράκτορας ξένης χώρας» μας είπαν ότι δεν μπορούν να τις τοποθετήσουν. Δηλαδή, λέει η ίδια, τώρα γνωρίζουμε ότι λιγότεροι άνθρωποι που περπατούν στον δρόμο θα βλέπουν τις αφίσες και ούτε θα γνωρίζουν πού θα αποταθούν σε περίπτωση ενδοοικογενειακής βίας.

«Επίσης γνωρίζω ότι και η Διεύθυνση συγκοινωνιών θα ήθελε να έχει μαζί μας επαφές, αλλά επειδή καταχωρηθήκαμε ως 'πράκτορες ξένης χώρας', δεν μπορούν να μας επιτρέψουν να έχουμε πρόσβαση στο μετρό ώστε να μάθει ο κόσμος ότι υπάρχει το κέντρο «Όχι στην βία», προσθέτει η Ρίβινα.

Το κέντρο «Όχι στην βία», παρέχει νομική και ψυχολογική υποστήριξη σε άτομα που έχουν πέσει θύματα ενδοοικογενειακής βίας.

Το ρωσικό υπουργείο Δικαιοσύνης συμπεριέλαβε το κέντρο αυτό στο μητρώο ξένων πρακτόρων ξένης χώρας, κοινοποιώντας την απόφασή του τον Δεκέμβριο του 2020, θεωρώντας ότι ασχολείται με πολιτική δραστηριότητα. Το υπουργείο Δικαιοσύνης χαρακτήρισε ως πολιτική δραστηριότητα του κέντρου «Όχι στην βία», τις προτάσεις του σχετικά με το νομοσχέδιο που αναφέρεται στα ζητήματα βίας και την «προπαγάνδα της κοινότητας Λοάτκι ». Το κέντρο «Όχι στην βία» προσπαθεί να προσβάλει δικαστικά την απόφαση του υπουργείου Δικαιοσύνης.