H ελληνική νομοθεσία που περιορίζει τα κριτήρια για την αναγνώριση των προσόντων των διαμεσολαβητών σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, είναι αντίθετη προς το δίκαιο της ΕΕ, έκρινε σήμερα το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υποδεικνύοντας ότι η ελληνική πρακτική συνιστά δυσμενή διάκριση.
Συγκεκριμένα, με σημερινή του απόφαση το ΔΕΕ κρίνει ότι "η Eλλάδα, περιορίζοντας τη νομική μορφή των φορέων κατάρτισης διαμεσολαβητών σε μη κερδοσκοπικές εταιρίες τις οποίες πρέπει να συνιστούν από κοινού ένας τουλάχιστον δικηγορικός σύλλογος και ένα τουλάχιστον επιμελητήριο της Ελλάδας, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία 2006/123 σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά".
Αναλυτικά το ΔΕΕ αναφέρει στην απόφασή του ότι "η Eλλάδα, επιβάλλοντας τη διαδικασία αναγνώρισης των ακαδημαϊκών προσόντων σε προϋποθέσεις επιβολής πρόσθετων απαιτήσεων σχετικά με το περιεχόμενο των απαιτούμενων πιστοποιητικών και επιβολής αντισταθμιστικών μέτρων χωρίς προηγούμενη αξιολόγηση της ύπαρξης πιθανών ουσιωδών διαφορών με την εθνική εκπαίδευση, και διατηρώντας σε ισχύ διατάξεις που εισάγουν δυσμενείς διακρίσεις, καθόσον υποχρεώνουν τους αιτούντες διαπίστευση της ιδιότητας του διαμεσολαβητή που κατέχουν τίτλους διαπίστευσης αποκτηθέντες στην αλλοδαπή ή από αναγνωρισμένου κύρους φορέα κατάρτισης αλλοδαπής προέλευσης, κατόπιν εκπαίδευσης παρασχεθείσας στην Ελλάδα, να διαθέτουν εμπειρία τριών τουλάχιστον συμμετοχών σε διαδικασία διαμεσολάβησης, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία 2005/36 σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων".