Το περίφημο άρθρο 2 παράγραφος 4 του κανονισμού λειτουργίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου προβλέπει αντικατάσταση στα γενικά καθήκοντα του Προέδρου (όχι στη διεξαγωγή Συνόδου) για διάστημα μέχρι την εκλογή νέου Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου σε περίπτωση παραίτησης, θανάτου ή μόνιμης ανικανότητας λόγω ασθένειας. Το κλειδί είναι στη φράση “μέχρι την εκλογή νέου”. 

Ο Σ.Μισέλ δεν πρόκειται να παραιτηθεί, ούτε εμπίπτει στις άλλες προβλέψεις της παραγράφου (έκπτωση ή ανικανότητα). Ως εκ τούτου η υπόθεση αυτή απορρίπτεται ως απλή συνωμοσιολογία. 

Σημειώνουν επίσης ότι ή ίδια η εικασία περί “χρόνου” δεν έχει κανένα νόημα διότι, οι 27 δεν επρόκειτο να λάβουν κάποια νομική απόφαση για την Τουρκία, θα έδιναν μόνο καθοδήγηση στους Υπουργούς Εξωτερικών. “Τίποτα δεν αλλάζει στις 1 και 2” σημειώνουν και εξηγούν ότι τέτοιες εικασίες συνήθως κυκλοφορούν λόγω “σημαντικής έλλειψης κατανόησης των θεμάτων”. Εξάλλου η Σύνοδος δεν ήταν μόνο για την Τουρκία, αλλά και όπως πολύ καλά γνωρίζουν οι Υπουργοί Ευρωπαϊκών Υποθέσεων θα ελάμβανε πολύ σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον της βιομηχανίας και της εσωτερικής αγοράς στην ΕΕ - η καθυστέρηση των οποίων δεν οφέλησε κανέναν. 

Διπλωμάτες και εργαζόμενοι στο Συμβούλιο απορούν πως κυκλοφορούν τέτοιες φήμες τη στιγμή που το Βέλγιο προσπαθεί να χαλιναγωγήσει το 2ο κύμα της πανδημίας, με 1500 - 2000 κρούσματα τη μέρα (όπως και στο αποκορύφωμα του Απριλίου - Μαίου), με το Συμβούλιο να μετρά ένα κρούσμα ανά ομάδα εργασίας, έναν Αντιπρόεδρο (Ντομπρόβσκις) και μια Επίτροπο (Κυριακίδου) σε καραντίνα, το σκάνδαλο και την παραίτηση Χόγκαν. Στην πράξη το Συμβούλιο εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο να επιστρέψει πάρα πολύ σύντομα στην πλήρως ψηφιακή λειτουργία. 

Τι συμβαίνει με τις κυρώσεις

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι κυρώσεις για τις οποίες διαφώνησε η Κύπρος στο τελευταίο Συμβούλιο των ΥΠΕΞ, (και για τις οποίες θα έδινε καθοδήγηση το Συμβούλιο) δεν είναι αυτές που ζητούσε η Ελλάδα. Οι κυρώσεις της Ελλάδας παραμένουν στο τραπέζι ως φόβητρο - αντικίνητρο έτσι κι αλλιώς. Ελλάδα και Τουρκία ξεκινάν τις διερευνητικές και η χώρα δεν έχει άλλο αίτημα προς τους ομολόγους της. 

Οι κυρώσεις που ζητά η Κύπρος είναι απλώς επιπλέον καταχωρήσεις ονομάτων προσώπων και εταιρειών στην υφιστάμενη λίστα (που περιέχει ήδη ονόματα) για τις γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, βάσει απόφασης και πλαισίου του 2019. Προς το παρόν για αυτές τις επιπλέον καταχωρήσεις δεν υπάρχει ομοφωνία, ακριβώς γιατί πρέπει να δοθεί μια ευκαιρία στη διπλωματία. Αυτό περιλαμβάνει και τη διπλωματία για επανέναρξη συζητήσεων για το κυπριακό κάτι που ο Ζοζέπ Μπορέλ και ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ τοποθετούν για το διάστημα μετά τις εκλογές στην τουρκοκυπριακή κοινότητα (μέσα Οκτώβρη). Ενδεχόμενη νίκη Ακιντζί, θα δώσει πολλή μεγάλη ώθηση στην λύση με δικοινοτική διζωνική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα, ώθηση που δεν θα μπορεί να αγνοηθεί από καμία πλευρά.