Quantcast

Η LeFigaro για τη σύλληψη του Έλληνα που κατηγορείται από τις αμερικανικές Αρχές ως πράκτορας των Ρώσων

Άρθρο της LeFigaro αναφέρεται στο ιστορικό σύλληψης στο Παρίσι του Έλληνα επιχειρηματία Νικόλαου Μπογονικολού επισημαίνοντας ότι η υπόθεσή του έχει δύο διαστάσεις. 

Η μία αφορά τη γαλλική διαδικασία που θα αποφασίσει για την αποδοχή ή μη της έκδοσής του στις ΗΠΑ. Η άλλη βασίζεται στις κατηγορίες που του ασκήθηκαν στη Νέα Υόρκη, κατηγορίες που περιγράφονται συγκεκριμένα στην 22σέλιδη μαρτυρία ενός πράκτορα του FBI για την υποστήριξη του αμερικανικού εντάλματος σύλληψης, έγγραφο που είναι διαθέσιμο στον ιστότοπο του αμερικανικού Υπουργείου Δικαιοσύνης.

Το δημοσίευμα στη συνέχεια παρουσιάζει εκτενώς το αμερικανικό κατηγορητήριο σε βάρος του Μπογονικολού σημειώνοντας, μεταξύ άλλων, ότι ο επιχειρηματίας διώκεται στη Νέα Υόρκη για οργανωμένη ηλεκτρονική απάτη, που τιμωρείται με φυλάκιση δέκα ετών, ενώ αντιμετωπίζει και είκοσι χρόνια για «λαθραία εμπορεύματα από τις Ηνωμένες Πολιτείες». Όλα έλαβαν χώρα μεταξύ 2017 και Μαΐου 2023. Σύμφωνα με τον Breon Peace, ομοσπονδιακό εισαγγελέα για την Ανατολική Περιφέρεια της Πολιτείας της Νέας Υόρκης, ο Έλληνας, αφεντικό του ομίλου Aratos, ο οποίος έχει κυρίως εταιρείες στην Ελλάδα και την Ολλανδία, λειτουργούσε «φαινομενικά ως υπεργολάβος στον τομέα της άμυνας για το ΝΑΤΟ και άλλους συμμάχους» αλλά «έπαιζε διπλό παιχνίδι, βοηθώντας την πολεμική προσπάθεια της Ρωσίας και την ανάπτυξη της επόμενης γενιάς εξοπλισμών».

Όπως επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, ο ειδικός πράκτορας ξεκινά υπογραμμίζοντας ότι ο Νίκος Μπογονικόλος «έχει μακρά εμπειρία ως σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου καθώς και κυβερνήσεων σε όλο τον κόσμο. Είναι κάτοχος πολλών πρωτοποριακών διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας που σχετίζονται με τεχνολογίες Διαδικτύου, τεχνητή νοημοσύνη και blockchain (τεχνολογία αποθήκευσης και μετάδοσης πληροφοριών)». Τον Ιούνιο του 2021, μια εταιρεία του ομίλου Aratos προκρίθηκε στην τελική φάση στον «NATO Innovation Challenge», έναν διαγωνισμό καινοτομίας του ΝΑΤΟ, για διαστημικές εφαρμογές στους τομείς της ασφάλειας και της άμυνας. Το πρόβλημα είναι ότι, για την αμερικανική δικαιοσύνη, το αφεντικό του Aratos προσλήφθηκε το 2017 ως πράκτορας προμηθειών από μια ρωσική εταιρεία, τη Serniya. Για το FBI, αυτή η εταιρεία «διαχειριζόταν ένα παράνομο δίκτυο εφοδιασμού [στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην Ισπανία, στο Ηνωμένο Βασίλειο…] που λειτουργούσε υπό την καθοδήγηση των ρωσικών υπηρεσιών πληροφοριών (…) για τον ρωσικό στρατό, τον τομέα της άμυνας και τα ινστιτούτα ερευνών».

Εάν οι κατηγορίες που απαγγέλθηκαν εναντίον του Νίκου Μπογονικολού, τις οποίες επίσημα αμφισβητεί, και κατά των Ρώσων «χειριστών» του αποδειχθούν σωστές, αυτή η ετερόκλιτη λίστα (ενν. με τα εξαρτήματα που παρανόμως εξήγαγε) θα αναδείκνυε για άλλη μια φορά, μετά από μια σειρά υποθέσεων που αφορούν, για παράδειγμα, την ιρανική ατομική βόμβα, την ευαλωτότητα, και ίσως μερικές φορές την αφέλεια, ορισμένων δυτικών εταιρειών. Θα μας υπενθύμιζε επίσης ότι η τεχνολογική λεηλασία, μια παλιά σοβιετική ειδικότητα, είναι περισσότερο από ποτέ στην ημερήσια διάταξη.

Από γαλλικής πλευράς, η δικαστική μάχη έχει ήδη ξεκινήσει. Ο Νίκος Μπογονικολός, μετά από αίτημα της γενικής εισαγγελίας και με απόφαση του Εφετείου Παρισιού, τέθηκε υπό έκδοση. Ένα πρώτο αίτημα αποφυλάκισης συζητήθηκε στις 17 Μαΐου ενώπιον του ανακριτικού τμήματος του Εφετείου του Παρισιού και απορρίφθηκε. Ένα δεύτερο αίτημα υποβλήθηκε την περασμένη εβδομάδα.

Ο Έλληνας επιχειρηματίας πρέπει τώρα να περιμένει την αμερικάνικη δικαιοσύνη να στείλει το αίτημα έκδοσής του. Έχει 60 ημέρες για να το κάνει από τις 9 Μαΐου, δηλαδή μέχρι τις 9 Ιουλίου, που είναι επικίνδυνα κοντά στις διακοπές των δικαστηρίων. Μόλις παραληφθεί, το επίσημο αίτημα θα περάσει από το Υπουργείο Εξωτερικών και στη συνέχεια το Υπουργείο Δικαιοσύνης προτού εξεταστεί από το ανακριτικό τμήμα του Εφετείου του Παρισιού. Σε περίπτωση ευνοϊκής γνώμης του τελευταίου, είναι δυνατή η άσκηση αναίρεσης. Εάν απορριφθεί, το διάταγμα έκδοσης παραμένει ανοιχτό προς προσφυγή ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας με τελική δυνατότητα προσφυγής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ένα είναι επομένως βέβαιο: θα μπορούσαν να περάσουν μήνες έως ότου ο ενδιαφερόμενος μάθει για την τύχη του ή τουλάχιστον για την έκδοσή του.