Οι ερευνητές του ΟΗΕ που κατήγγειλαν τις ακρότητες που διαπράχθηκαν εναντίον των Ροχίνγκια στη Μιανμάρ δήλωσαν σήμερα πως ο ρόλος της Αούνγκ Σαν Σου Κι, ντε φάκτο επικεφαλής της κυβέρνησης, είναι ένα ζήτημα που εξακολουθεί να παραμένει «ανοικτό».
Από τα τέλη Αυγούστου 2017, περίπου 740.000 μουσουλμάνοι Ροχίνγκια, διωκόμενοι από τις ένοπλες δυνάμεις της Μιανμάρ και βουδιστικές πολιτοφυλακές, διέφυγαν από τη Μιανμάρ, όπου η πλειονότητα των κατοίκων είναι βουδιστές. Η καταστολή αυτή χαρακτηρίστηκε από τον ΟΗΕ «εθνοκάθαρση», κατηγορία που απορρίπτουν οι αρχές της χώρας.
Σε έκθεση που παρουσιάστηκε σήμερα ενώπιον του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, η Αποστολή εξακρίβωσης των γεγονότων του ΟΗΕ αναφέρει πως 600.000 Ροχίνγκια που παραμένουν στη Μιανμάρ ζουν υπό την απειλή της «γενοκτονίας».
«Είναι πιθανό η Αούνγκ Σαν Σου Κι να μην ήταν ενήμερη για όσα συνέβησαν τον Αύγουστο (2017), όμως το πρόβλημα είναι πως δεν αντιμετώπισε το θέμα αυτό στη συνέχεια. Και το θέμα αν υπάρχει ή όχι ένα στοιχείο ενοχής θα καταστεί ως εκ τούτου ένα νομικό θέμα», δήλωσε ο πρόεδρος της αποστολής, Μαρζούκι Ντάρουζμαν.
«Είναι ως εκ τούτου ένα θέμα πάντα ανοικτό το αν γνωρίζουμε σε ποιο βαθμό μπορεί να έχει εμπλακεί», κατέληξε σε συνέντευξη Τύπου, λέγοντας ότι «είναι θέμα της δικαιοσύνης».
Η Αποστολή εξακρίβωσης των γεγονότων του ΟΗΕ, που δημιουργήθηκε από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το 2017, κάλεσε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να παραπέμψει την υπόθεση στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο ή να δημιουργήσει ένα ad hoc δικαστήριο, όπως εκείνα για την πρώην Γιουγκοσλαβία και τη Ρουάντα.
Οι ερευνητές δήλωσαν σήμερα πως κατάρτισαν έναν απόρρητο κατάλογο «με περισσότερα από 150 άτομα που θεωρούνται ύποπτα ότι συμμετείχαν σε πολλά διεθνή εγκλήματα».
«Όσο πιο πολύ παρατείνεται, τόσο είναι αδύνατο για το πολιτικό μέρος της κυβέρνησης να διαφύγει από τη διεθνή ποινική ευθύνη του στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Μιανμάρ», δήλωσε ένας από τους ερευνητές, ο Κρίστοφερ Σιντότι.
Παρά τη δημοκρατική μετάβαση που ξεκίνησε το 2011, ο στρατός παραμένει πολύ ισχυρός στην πολιτική σκακιέρα της Μιανμάρ, καταλαμβάνοντας το ένα τέταρτο των εδρών του Κοινοβουλίου και τρία κρίσιμα υπουργεία, μεταξύ των οποίων εκείνο της Άμυνας.
«Είναι σαφές πως το πολιτικό μέρος της κυβέρνησης δεν ελέγχει το στρατιωτικό μέρος, αλλά το πολιτικό μέρος της κυβέρνησης έχει πολύ σημαντικές συνταγματικές ευθύνες» σε ό,τι αφορά κυρίως την εκπαίδευση και την υγεία, εξήγησε, υπογραμμίζοντας πως το Κοινοβούλιο ελέγχεται επίσης από τον Εθνικό Σύνδεσμο για τη Δημοκρατία (LND), το κόμμα της Αούνγκ Σαν Σου Κι.