Ένα απρόσμενο εύρημα αποκαλύφθηκε όταν μέρος του τοίχου της εκκλησίας Igreja Matriz de Portimão του 15ου αιώνα κατέρρευσε εξαιτίας έντονης κακοκαιρίας στην περιοχή. Τουλάχιστον 12 ανθρώπινοι σκελετοί ήρθαν στο φως, μετά το γκρέμισμα του τοίχου, με τους αρχαιολόγους να ξεκινούν άμεσα ευρύτερη αρχαιολογική έρευνα στον χώρο. Η εκκλησία βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο της πόλης Πορτιμάο, κοντά στην παραλία Praia da Rocha, και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά κτήρια της περιοχής.

Όπως ανακοίνωσε εκπρόσωπος του δημοτικού συμβουλίου της Πορτιμάο στο πρακτορείο ειδήσεων Lusa, οι εργασίες αποκατάστασης του τοίχου αποκάλυψαν τμήμα των οστών, γεγονός που οδήγησε στην άμεση κλήση αρχαιολογικής ομάδας για να μελετήσει το εύρημα και την ιστορία πίσω από τα ανθρώπινα οστά που βρέθηκαν.

Ένας ιερός τόπος ταφής με μακρά ιστορία

Στον χώρο βρέθηκαν 12 σκελετοί, με την ερευνητική ομάδα να μην αποκλείει την ύπαρξη και περισσότερων.

Τα προκαταρκτικά στοιχεία δείχνουν ότι οι σκελετοί χρονολογούνται μεταξύ του 16ου και του 19ου αιώνα. Όπως δήλωσε η αρχαιολόγος Rita Dias, επικεφαλής του έργου της εταιρείας ERA Arqueologia, η περιοχή εμφανίζει «πολλαπλές επικαλυπτόμενες χρονολογίες», γεγονός που υποδηλώνει επαναλαμβανόμενη χρήση του χώρου ως κοιμητηρίου επί αιώνες.

Το γεγονός ότι οι σκελετοί εντοπίστηκαν στους τοίχους που περιέβαλλαν μια αυλή στον χώρο της εκκλησίας ενισχύει την εκτίμηση πως η εκκλησία χρησιμοποιούνταν και ως τόπος ταφής. Όπως ανέφερε εκπρόσωπος του δήμου: «Είναι συνηθισμένο να βρίσκονται οστά σε εργοτάξια κοντά σε εκκλησίες, καθώς αυτά τα μέρη λειτουργούσαν παλαιότερα ως κοιμητήρια.»

Ανάλυση των λειψάνων και προοπτική νέων ευρημάτων

Η αρχαιολογική ομάδα προχωρά σε αναλύσεις των σκελετών προκειμένου να προσδιορίσει την ηλικία, το φύλο και την κατάσταση υγείας των νεκρών. Η Vera Teixeira de Freitas, αρχαιολόγος του Μουσείου της Πορτιμάο, δήλωσε στο Sul Informacao πως προς το παρόν δεν υπάρχουν ευρήματα που να επιτρέπουν ακριβή χρονολόγηση, ωστόσο «ήταν αναμενόμενο να εντοπιστούν τέτοιου είδους ίχνη, καθώς ήταν συχνή πρακτική η ταφή ανθρώπων εντός και γύρω από τις εκκλησίες».

Η Dias σημειώνει ότι οι ταφές στους αυλόγυρους των εκκλησιών σταμάτησαν περίπου τη δεκαετία του 1860, καθώς οι ανησυχίες για τη δημόσια υγιεινή οδήγησαν στη μεταφορά των κοιμητηρίων στις παρυφές των πόλεων. Η ιστορία της Πορτιμάο επιβεβαιώνει αυτό το χρονοδιάγραμμα, με τη δημιουργία νέου νεκροταφείου το 1863.

Τι άλλο μπορεί να κρύβεται στους τοίχους;

Μέχρι στιγμής, οι ειδικοί έχουν εντοπίσει τουλάχιστον 12 σκελετούς, ωστόσο δεν αποκλείεται η ύπαρξη περισσότερων καθώς συνεχίζονται οι εργασίες αποκατάστασης του τοίχου. Η ανακάλυψη ενισχύει την πιθανότητα τοποθεσίας ενός ευρύτερου, πολυεπίπεδου νεκροταφείου στον χώρο.

Το ερώτημα που μένει τώρα, όπως χαρακτηριστικά σημειώνουν οι ειδικοί, είναι: τι άλλο μπορεί να αποκαλύψουν οι υπόλοιποι τοίχοι της εκκλησίας;