Quantcast

Νέος πρόεδρος της Βουλής με 247 ψήφους ο Νικήτας Κακλαμάνης

Επί 297 ψηφισάντων, 247 βουλευτές ψήφισαν «ναι», ενώ 50 δήλωσαν «παρών».

Ο Νικήτας Κακλαμάνης εξελέγη ως αναμενόταν με ευρύτατη πλειοψηφία νέος πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων έπειτα από την παραίτηση του Κωνσταντίνου Τασούλα

Υπέρ του Νικήτα Κακλαμάνη ψήφισαν 247 βουλευτές.

Από τα έδρανα των αξιωματούχων παρακολούθησαν τη συνεδρίαση ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας Ενρίκο Λέτα και οι πρώην πρόεδροι της Βουλής Ευάγγελος Μεϊμαράκης και Νίκος Βούτσης.

Δείτε εικόνες:

«Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ αυτή την ημέρα - Η στιγμή αυτή σηματοδοτεί τον τερματισμό ενός πολιτικού μαραθωνίου»

Απευθυνόμενος στο Σώμα αμέσως μετά την εκλογή του ο κ. Κακλαμάνης με εμφανή συγκίνηση τόνισε ότι η ψήφος των βουλευτών ένωσε πάλι το κοινοβούλιο απ’ άκρη σ’ άκρη. «Η σταθερή, πεισματική πίστη στο πρόσωπό μου όλα αυτά τα χρόνια με συγκινούν βαθιά και αποδεικνύουν ότι η αλήθεια της πορείας και των προθέσεών μου δε διαψεύστηκε ποτέ. Αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω στο 1990, όταν εξελέγην για πρώτη φορά βουλευτής της  Α’Αθηνών, δε θα μπορούσα να φανταστώ αυτό που ζω και αισθάνομαι σήμερα. Ακόμα περισσότερο, δε θα μπορούσα ποτέ να διανοηθώ ως μικρό παιδί που κάποτε  έπαιρνε το πλοίο από την Άνδρο για να σπουδάσει και να γίνει γιατρός, ότι θα ζούσε σήμερα μια τέτοια κορυφαία στιγμή. Μια στιγμή που σηματοδοτεί τον τερματισμό ενός πολιτικού μαραθώνιου δρόμου» είπε ανακοινώνοντας επί της ουσίας ότι δεν θα είναι ξανά υποψήφιος βουλευτής. 

Αναφερόμενος στην πορεία του έκανε λόγο για μια μακρά διαδρομή, από τη νεολαία της ΕΡΕ στα μαθητικά του χρόνια μέχρι και την ημέρα αυτή, η οποία  επισφραγίζεται σήμερα για να ολοκληρώσει έναν κύκλο «όπου έζησα και έπραξα σύμφωνα με έναν ακλόνητο κώδικα αξιών. Χωρίς εκπτώσεις, χωρίς αναδιπλώσεις, χωρίς “ναι μεν, αλλά”. Πάντα με οδηγό την πίστη στην Ελλάδα και τους Έλληνες. Πάντα με θάρρος, με αδιαπραγμάτευτο το αίσθημα του δικαίου, με πολλή δουλειά και με απόλυτη συναίσθηση της ευθύνης μου».

Απευθυνόμενος στους βουλευτές είπε ότι η  Βουλή, ως κορυφαίο πολιτειακό όργανο, δε νοείται ως κάτι μονοσήμαντο ή επιδερμικό. Δεν είναι ένα στείρο νομοθετικό όργανο ή μια πολιτική παλαίστρα, αλλά ένας ζωντανός οργανισμός με διευρυμένη αποστολή και ιδιαίτερη φυσιογνωμία.

«Υπό αυτή την έννοια το κοινοβουλευτικό σώμα, εκτός της τυπικής του αποστολής, κατέχει και έναν κοινωνικά φορτισμένο ρόλο: αυτόν της διαπαιδαγώγησης. Γιατί ως “καθρέφτης” αντανακλά το εκλογικό σώμα και την ίδια στιγμή αντανακλάται ως παράδειγμα ήθους και πράξης στον λαό. Εκεί ακριβώς έγκειται και η πολλαπλάσια ευθύνη  μας: στη διάπλαση του ατομικού και συλλογικού ήθους μέσα από το δημόσιο παράδειγμά μας.

Στην αίθουσα αυτή λοιπόν, δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι, μικροί ή μεγάλοι, γαλάζιοι, πράσινοι, ή κόκκινοι... Υπάρχουν απλώς 300 πρόσωπα που μπορούν να αποτελέσουν πρότυπα για τον ελληνικό λαό. Αρκεί να το θέλουν. Αρκεί να συνομολογήσουν την πίστη τους στα γνήσια δημοκρατικά ιδεώδη, στην ανθρωπιά, την ακεραιότητα και την φιλοπατρία. Ίσως πείτε πως είμαι ρομαντικός. Όμως προσωπικά, λόγω εμπειρίας, προτιμώ να τάσσομαι στο πλευρό του Καβάφη που έγραφε πως πρέπει “να βλέπουμε κι αθώα κάποτε τα πράγματα, και ήπια”, και όχι “στες ραδιουργίες μας (να) πρέπει να πάμε πάλι —να ξαναπιάσουμε την ανιαρά πολιτική μας πάλη”...

Ο κ. Κακλαμάνης έκλεισε με στίχους του Καβάφη ζητώντας από τους βουλευτές να τους έχουν πάντα στον νου τους:

“Τα μεγαλεία να φοβάσαι, ω ψυχή.

Και τες φιλοδοξίες σου να υπερνικήσεις αν δεν μπορείς,

με δισταγμό και προφυλάξεις να τες ακολουθείς.

Κι όσο εμπροστά προβαίνεις,

τόσο εξεταστική, προσεκτική να είσαι”.