Ενα σημαντικό βήμα για να αντιμετωπιστεί η Παλαιστίνη ως δυνάμει χώρα αποτελεί η απόφαση των Φατάχ και Χαμάς για διενέργεια εκλογών. Οι δύο μεγαλύτερες παλαιστινιακές οργανώσεις, μετά την προσέγγιση αραβικών χωρών με το Ισραήλ (με «αμερικανική γέφυρα»), κατάλαβαν ότι πρέπει να παραμερίσουν (όσο γίνεται) τις διαφορές τους και να κάνουν τα πρώτα ουσιαστικά βήματα για τη συγκρότηση κράτους. Το γεγονός ότι η Παλαιστίνη αναγνωρίζεται ως «ανεξάρτητο κράτος» από 138 μέλη του ΟΗΕ (επί συνόλου 193) δεν σημαίνει πως απολαμβάνει όλα τα προνόμια που έχουν τα μη αμφισβητούμενα κράτη. Ο δρόμος για να γίνει μια «κανονική χώρα» είναι μακρύς, αλλά έχει στάδια και σταθμούς. Ενας από αυτούς είναι η απόκτηση σταθερής διοίκησης και διαδικασιών που την αναδεικνύουν. Οι εκλογές είναι ένα είδος... πασπαρτού, ένα αντικλείδι που ανοίγει τις πόρτες των διεθνών θεσμών. Η διενέργειά τους και η ανάδειξη μέσω αυτών κυβερνήσεων και προέδρων αποδυναμώνει το επιχείρημα αντιπάλων των Παλαιστινίων ότι στην ουσία είναι τρομοκράτες που επιθυμούν απλώς να καταστρέψουν το Ισραήλ. Το δύσκολο τόσο για τους Παλαιστινίους όσο και για τους Ισραηλινούς είναι να αποδεχθούν ότι ο ένας ζει πλάι στον άλλον - ή συχνά και «μέσα» στην αυλή του.