Οσο και αν δεν φαίνεται με μια πρώτη ματιά, η κρίση στα ισραηλινά και στα παλαιστινιακά εδάφη επηρεάζει και τους δύο.

Η ισραηλινή κυβέρνηση Νετανιάχου με τους υπερσυντηρητικούς (θρησκευτικούς και άλλους) κομματικούς συμμάχους κατηγορείται από όλο και περισσότερους πολίτες ότι δεν τα έχει καταφέρει καλά με την υπόθεση των ομήρων της Χαμάς.

Βασικό στοιχείο της κριτικής είναι πως οι βομβαρδισμοί και η καταστροφή στη Λωρίδα της Γάζας αφενός δεν εξαφάνισαν τη δύναμη της Χαμάς και αφετέρου δεν έφεραν πίσω όλους τους ομήρους.

Ο παλαιστινιακός κόσμος βρέθηκε να αριθμεί περί τους 50.000 νεκρούς στη Γάζα, θύματα βομβαρδισμών. Θέτει εν αμφιβόλω τη μέχρι τώρα στάση της Χαμάς αλλά και την τάση της να κυριαρχήσει σε κάθε άλλη παλαιστινιακή οντότητα.

Ετσι, είμαστε μπροστά σε εξελίξεις τόσο στο κράτος του Ισραήλ όσο και στην παλαιστινιακή κοινότητα. Δεν είναι γνωστό αν θα ισχύσει η πρόταση/επιθυμία του Αμερικανού Προέδρου Τραμπ να αδειάσει η Γάζα από Παλαιστινίους (αυτοί να πάνε… αλλού) και να μετατραπεί η περιοχή σε θέρετρο της ανατολικής Μεσογείου.

Η Λωρίδα της Γάζας πάντως θα μετατραπεί σε κάτι άλλο. Σε ένα είδος παράλληλου κράτους με το ισραηλινό, αποτελούμενο από μορφή καντονιών ίσως, που αρχικά δεν θα έχει πρακτική σύνδεση με τον άλλο μεγάλο παλαιστινιακό τόπο, αυτόν της Δυτικής Οχθης. Αλλωστε ούτε τώρα έχει. Μακρινά όλα αυτά; Οχι και τόσο…