Για τη Σκωτία, η ανεξαρτησία από το Ηνωμένο Βασίλειο είναι μια πάγια επιθυμία και θέση. Ακόμα κι όταν δεν επιβεβαιώνεται εκλογικά, αφού περισσότεροι από τους μισούς Σκωτσέζους τάσσονται την κρίσιμη ώρα υπέρ της παραμονής στη Βρετανία. Ασφαλώς αυτό μπορεί να αλλάξει σε νέο δημοψήφισμα, αλλά ο ανεξαρτησιακός δρόμος της Σκωτίας δεν είναι τόσο εύκολος. Δύσκολα το Ηνωμένο Βασίλειο θα συναινέσει στην απαρχή της διάλυσής του, μια και οι «συνιστώσες» που θα μείνουν (Ουαλία και Βόρεια Ιρλανδία) είτε θα διατυπώνουν ανάλογους προβληματισμούς είτε θα επηρεαστούν από έναν δικαιωμένο εθνικισμό. Στην περίπτωση της Βόρειας Ιρλανδίας, το τελευταίο θα είναι πιο έντονο, στον βαθμό που τα συναισθήματα της «μίας χώρας», της ενιαίας Ιρλανδίας δηλαδή, είναι υπαρκτά και σε σημαντικό πληθυσμιακό κομμάτι της Βόρειας Ιρλανδίας, που διοικητικά αποτελεί μέρος του βρετανικού βασιλείου. Ακόμα, όμως, κι αν όλα εξελιχθούν όπως θέλει η κυβέρνηση της Σκωτίας και επιλεγεί η ανεξαρτησία, η σύνδεση και προσχώρηση στην Ε.Ε. δεν θα είναι απλή υπόθεση. Δεν υπάρχει σχετική εμπειρία, ενώ η δημιουργία χώρας με δημοψήφισμα απόσχισης δεν θα γίνει ευμενώς δεκτή από άλλα κράτη-μέλη, όπως η Ισπανία. Που ήδη αντιμετωπίζει αποσχιστικά ζητήματα στην περίπτωση της Καταλωνίας και παλαιότερα της Χώρας των Βάσκων.