ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ κάποιος αόρατος (για εμάς) πολεμικός σχεδιασμός ευρύτερης κλίμακας στον πόλεμο Ρωσίας - Ουκρανίας, είναι πιθανό τους επόμενους μήνες η όλη κατάσταση να επιβραδυνθεί, έτσι ώστε με το πέρασμα του χρόνου να μετεξελιχθεί σε «παγωμένη διαμάχη». Ορος που διπλωματικά είθισται να χρησιμοποιείται σε καταστάσεις με πολεμικά χαρακτηριστικά που όμως σταμάτησαν να εξελίσσονται χωρίς να έχουν λυθεί. Οπως συμβαίνει στην περίπτωση της Υπερδνειστερίας (de facto κράτος) μέσα στη Μολδαβία, της Νότιας Οσετίας αλλά και της Αμπχαζίας στη Γεωργία. Οπως πρακτικά συμβαίνει στην περίπτωση της Κριμαίας, που επανήλθε (2014) στη Ρωσία από την Ουκρανία, χωρίς αυτό να έχει αναγνωριστεί διεθνώς. Αθόρυβα, με «απίσχναση» των μαχών (όσο και αν αυτές συνεχίζονται σήμερα σε ορισμένα σημεία) και έναρξη ανιχνευτικών διαπραγματεύσεων, η κατάσταση στο ρωσο ουκρανικό μπορεί να εξελιχθεί σε «παγωμένη διαμάχη». Και να μη δικαιωθεί κανείς. Η Ουκρανία θα βγει «ελαφρά μειωμένη» από τη σύγκρουση, αλλά ενισχυμένη από την αναβάθμιση των σχέσεων με τη Δύση (ακόμα και αν δεν γίνει «κανονικό» μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης και καθόλου του ΝΑΤΟ) και η Ρωσία με κέρδος τα ρωσόφωνα εδάφη. Θα είναι η «κακιά» της ιστορίας για τη Δύση, αλλά θα έχει επεκτείνει την επιρροή της τόσο στην περιοχή όσο και στο πεδίο της Ευρασίας.
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ
11/11/2024