Quantcast

Πάμε και Ασία;

Γιατί όχι και το Ισραήλ, που άλλωστε μετέχει σε όλες τις ευρωπαϊκές αθλητικές και πολιτισμικές διοργανώσεις; Μήπως απλώς δεν θέλει να μπει στην Ευρωπαϊκή Ενωση; Και γιατί να μην κάνουμε μέλη της Ε.Ε. το Αζερμπαϊτζάν, το Ουζμπεκιστάν, το Καζακστάν, κομμάτια της πρώην Σοβιετικής Ενωσης που ίσως κάποια στιγμή κινδυνεύσουν από τη Ρωσία; Κι ας μην πληρούν κανένα κριτήριο. Ούτε καν γεωγραφικό. Γιατί, πληροί η Γεωργία; Με το Αζερμπαϊτζάν έχει σύνορα. Κι αν παίρνει σειρά η Γεωργία, γιατί να μην πάρει και η Αρμενία, που έχει σύνορα μαζί της και κινδυνεύει διαχρονικά από την τουρκική επιθετικότητα; Ή αυτή δεν ενοχλεί; Την ίδια ώρα, μένουν εκτός φύσει και θέσει ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Σερβία και η Αλβανία. Η Σερβία πληρώνει το νατοϊκό/αμερικανικό μένος εναντίον της, που εκφράστηκε πρακτικά με τους βομβαρδισμούς και του ίδιου του Βελιγραδίου το 1999. Η Αλβανία επηρεάζεται, καθώς η υπόθεση ένταξής της είναι «πακέτο» με τη Βόρεια Μακεδονία, την οποία «έκοβε» με βέτο η Βουλγαρία επειδή δεν αναγνωρίζει μακεδονικό έθνος. Οι πρόσφατοι χειρισμοί με Ουκρανία, Μολδαβία, Γεωργία παρουσιάζουν την Ε.Ε. περισσότερο ως «πολυεργαλείο» εξισορροπητικών συμφερόντων και λιγότερο ως έγκυρο διεθνή οργανισμό. Η υστερόβουλη διόγκωση της Ενωσης για άλλη μια φορά επικρατεί της εμβάθυνσης και της ουσίας.