Οι εθνικιστές ηττήθηκαν στη Βόρεια Μακεδονία, αλλά μόνο επειδή δεν κατάφεραν να είναι πρώτο κόμμα. Διατηρούν τις δυνάμεις τους και σύντομα θα φανεί αν διατηρούν (και σε ποιο βαθμό) και τον ρόλο τους στην κοινωνία. Οι σοσιαλδημοκράτες του Ζάεφ αναμένεται ότι θα κυβερνήσουν με δύο αλβανόφωνα κόμματα διατηρώντας ισορροπίες και συμφωνίες (όπως αυτή των Πρεσπών) που υπάρχουν και οδηγούν (ή βοηθούν) στην πορεία προς την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αδιευκρίνιστος είναι ο ρόλος της Αλβανίας στα εσωτερικά της Βόρειας Μακεδονίας, αν και μέχρι τώρα φαίνεται να αρκείται στο γεγονός ότι υπάρχουν αλβανικά κόμματα, που μάλιστα εκλογικά αγγίζουν το 25%, ποσοστό αντίστοιχο με τον αλβανόφωνο πληθυσμό της Βόρειας Μακεδονίας. Αν αυτή η συνθήκη διατηρηθεί, η Βόρεια Μακεδονία δεν θα έχει εδαφικά προβλήματα, ούτε εκδηλωμένο αλβανικό αλυτρωτισμό. Αν όχι, τα Βαλκάνια θα αντιμετωπίσουν μια ακόμα εστία εθνικιστικής κρίσης, που θα φέρει την ταυτότητα του σχεδίου «Μεγάλη Αλβανία». Ή πολλές μικρές Αλβανίες, όπως συμβαίνει στο Κόσοβο. Σε κάθε περίπτωση, η Βόρεια Μακεδονία καλείται να λειτουργήσει ως συγκροτημένη χώρα, απαλλαγμένη (εκλογικά τουλάχιστον) από τα δεσμά και τη ρητορική του εθνικιστή Γκρούεφσκι. Ακούγεται ίσως εύκολο και αυτονόητο, αλλά δεν είναι τίποτα από τα δύο. Πάντως, θα δοκιμάσει να το πράξει.