Δεν θα είναι έκπληξη, για όσους παρακολουθούν αυτά που συμβαίνουν στο ουκρανικό ζήτημα, η δρομολόγηση εξελίξεων εκτός πολέμου. Τον τελευταίο καιρό καταγράφονται κινήσεις που επιδιώκουν να οδηγήσουν την Ουκρανία σε εκλογές, τακτικές άλλωστε, αφού είναι προγραμματισμένες για την άνοιξη του 2024. Κοινοβουλευτικές και προεδρικές αναμετρήσεις «τρέχουν» προγραμματικά, αλλά παρατηρητές εκτιμούν ότι, αν μπούμε σε εκλογικό περιβάλλον, προτεραιότητα (θα) έχουν οι προεδρικές εκλογές. Αν και πολλοί δυτικοί αναλυτές προεξοφλούν άνετη νίκη («χωρίς αντίπαλο») για τον σημερινό Πρόεδρο Ζελένσκι, υπάρχουν ενδείξεις ότι το κλίμα μπορεί να ανατραπεί. Τόσο οι απώλειες εδαφών στον πόλεμο με τη Ρωσία όσο και η… διακριτική λήψη αποστάσεων πολλών δυτικών χωρών από τον Ζελένσκι (παρά τις ένθερμες επισκέψεις κάποιων και τις υποσχέσεις περί βοήθειας) κινητοποιούν δυνάμεις διεκδίκησης της εξουσίας με σοβαρές πιθανότητες. Στον βαθμό που καθίσταται ασαφές τι ακριβώς επιδιώκει (αλλά και τι μπορεί) να πάρει η Ουκρανία με τη λήξη του πολέμου, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες εμφάνισης νέων πολιτικών δυνάμεων που θα την οδηγήσουν σε δυσάρεστες μεν (ως συνέπεια του πολέμου), ρεαλιστικές δε επιλογές. Αν αυτό το κλίμα έχει περάσει και στην κοινή γνώμη, τότε οι εξελίξεις αφενός δι- απραγμάτευσης για το τέλος του πολέμου, αφετέρου επιστροφής στην πολιτική ομαλότητα δεν είναι μακριά.