Το πολιτικό σύστημα της χώρας κινδυνεύει να πιαστεί στον ύπνο. Διαγκωνίζονται κόμματα, αρχηγοί και υποψήφιοι αρχηγοί για να το ποιος θα διεκδικήσει τον «ορφανό» χώρο των κεντρώων ψηφοφόρων.

Ωστόσο, στην ακροδεξιά πτέρυγα έχει στηθεί πάρτι με πολύ μεγάλη κινητικότητα. Η πρόσφατη ιστορία του κ. Κ. Μπογδάνου -και δεν μιλάμε μόνο για το τελευταίο συμβάν στη Βουλή και τη διένεξη με τον κ. Ν. Δένδια- αλλά και όλες οι κινήσεις του συγκεκριμένου ατόμου φαίνεται ότι πιθανά δεν ήταν «λάθη» που ξέφυγαν σε μια στιγμή απροσεξίας. Υπήρξε σχεδόν κλιμακούμενη πορεία «ακροδεξιών» τοποθετήσεων και δράσεων, με ενδεχόμενο στόχο την ίδια του τη διαγραφή. Ουσιαστικός στόχος η ηθική και κομματική απελευθέρωση για να ξεκινήσει η εξέλιξη της ακροδεξιάς πτέρυγας.

Στην Ελλάδα, σήμερα, το κόμμα της Χρυσής Αυγής παίρνει στην πρόθεση ψήφου 1% και το κόμμα του κ. Κασιδιάρη 1,8%. Με τις αναγωγές συνολικά ο χώρος ξεπερνά το 3%-3,5% για άλλη μια φορά. Παρ’ όλα αυτά, ο συγκεκριμένος χώρος είναι σαν διογκωμένο ηφαίστειο που απλά βγαίνει καπνός. Αναζητείται από πολλούς ένας πολιτικώς ορθός ηγέτης που θα απελευθερώσει την έκρηξη της λάβας της ακροδεξιάς.

Ο κ. Κ. Μπογδάνος είναι απλά ο «Ιωάννης ο Πρόδρομος» που ανοίγει την ατζέντα. Αναμένεται άραγε οσονούπω η αντίστοιχη εμφάνιση του «μεσσία» της ακροδεξιάς; Από την άλλη, αφήνεται ανοιχτό διακριτικά το ενδεχόμενο επιστροφής του κ. Κ. Μπογδάνου, για να μην υπάρξει ακροδεξιός μεσσίας.