Το φαινόμενο της «αντισυστημικότητας» που (ξανά) επικρατεί σήμερα, όσο θα οδεύουμε προς τις εκλογές θα ενταθεί σε μεγάλο βαθμό, μιας και η πόλωση που ήδη διαγράφεται μεταξύ των κομματικών μηχανισμών θα κορυφωθεί.

Αντανάκλαση του έντονου «αντισυστημισμού» διαγράφεται και στη φούρια που έχουν τα ποσοστά του κόμματος του κ. Κασιδιάρη, «Ελληνες», το οποίο σταθερά αυξάνει τη δυναμική του σε μία πορεία εισόδου στην ελληνική Βουλή.

Κάτι τέτοιο βεβαίως πέρα από τα «θεσμικά» θέματα που δημιουργεί, αποτελεί και μια σημαντική απειλή για τα ποσοστά της Ν.Δ. στις επερχόμενες εκλογές. Αυτό φαίνεται και από τη σπουδή με την οποία αντιμετωπίζει το όλο θέμα η σημερινή κυβέρνηση μέσα από τις τροπολογίες που προωθεί, ώστε να διασφαλίζεται ότι δεν θα μπορούν να εισέρχονται στη Βουλή κομματικοί σχηματισμοί για τους οποίους υπάρχουν αμφιβολίες νομικού και ηθικού τύπου.

Ολο αυτό, βεβαίως, απαιτεί χειρουργικούς και πολύ προσεκτικούς χειρισμούς, ώστε στο μέλλον «μαζί με τα ξερά να μην καίγονται και τα χλωρά».

Κάτι επιπλέον που μας έχει διδάξει η Ιστορία είναι ότι άγαρμπες προσπάθειες διαχείρισης «ευαίσθητων» προσωπικοτήτων πετυχαίνουν, αντί να βάλουν σε τάξη καταστάσεις, να ηρωοποιούν τους πρωταγωνιστές τους, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά και όχι να τη σβήνουν.

Τέλος, ποιος διασφαλίζει ότι ένα ενδεχόμενα υπαρκτό «κίνημα» δεν θα βρει άλλες διεξόδους εκτόνωσης, όπως βρίσκει διέξοδο μια διαρροή νερού, μέσα από την υγρασία στους τοίχους ενός κτιρίου.