Ο Κυριάκος Μητσοτάκης -και η Ν.Δ. επί των ημερών του- έχει αποδείξει πως έχει ένα σημαντικό ταλέντο που λέγεται «μεθοδικότητα», εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Η μεθοδικότητα αυτή υπάρχει όχι μόνο στη διακυβέρνηση της χώρας, αλλά και στον τρόπο χειρισμού της εκάστοτε απαιτούμενης επικοινωνιακής στρατηγικής είτε προεκλογικά είτε κατά τη διάρκεια των κυβερνητικών χρόνων.

Εξάλλου, ήταν ο κεντρικός λόγος που επελέγη ο Κυριάκος Μητσοτάκης για αρχηγός του κόμματος. Τα πάντα από το μυαλό του πρωθυπουργού καταλήγουν σε ένα αρχείο Excel (Εξελόφυλλο), το οποίο περιέχει την ανάλυση και τη διασύνδεση των πάντων με πολιτικές και επικοινωνιακές αποφάσεις.

Τα μεγάλα προεκλογικά ζητούμενα από εδώ και πέρα συνδέονται με α) Κοινά-στόχους που πρέπει να προσεγγιστούν είτε για να σιγουρευτεί η ψήφος τους είτε να ανακτηθεί (γυναίκες, ηλικίες 35-55, αστικές περιοχές, κεντρώοι ψηφοφόροι, μεσαία τάξη κ.λπ.) β) Οργανωμένη, πειθαρχημένη και συστηματική κατεύθυνση των υπουργών στα κοινά-στόχους π.χ. το ταξίδι του πρωθυπουργού και ταυτόχρονα πλειάδας υπουργών στην Πάτρα, όπου, διαφορετικά, πάρα πολλοί τοπικοί παράγοντες θα έκαναν τουλάχιστον έναν χρόνο για να συναντήσουν τους «αποφασίζοντες» για θέματα που αφορούν την ανάπτυξη και τη βιωσιμότητα της περιοχής.

Ξεκινά μια περίπου τρίμηνη περίοδος «ανάλυσης» των αναγκών και των ζητούμενων των κοινών-στόχων, για να ακολουθήσει στη συνέχεια η υλοποίηση της πολιτικής και επικοινωνιακής στρατηγικής, σε ένα στέρεο και μεθοδευμένο έδαφος.

Το κεντρικό μήνυμα είναι: «Τίποτα στην τύχη».