Είναι προφανές ότι όλοι οι πρωθυπουργοί παρακολουθούν τη δημοσκοπική εικόνα των υπουργών τους στα μάτια του εκλογικού σώματος, ταυτόχρονα όμως γνωρίζουν και την ουσία της απόδοσης κάθε υπουργού στις εντολές που του έχουν δοθεί. Ιδιαίτερα όσον αφορά τη δεύτερη διάσταση (ουσία), κάθε υπουργός αξιολογείται και ως προς τη διάδραση που πετυχαίνει με τα άλλα συναρμόδια υπουργεία. Λαμβάνει, δε, υπόψη του ο πρωθυπουργός και την αντοχή του κάθε υπουργού να απορροφά τους κραδασμούς που δημιουργούν οι πολιτικές αποφάσεις της κυβέρνησης, μην αφήνοντας να πλήττεται η εικόνα του αρχηγού της παράταξης.

Ειδικότερα, στο ξεκίνημα της θητείας μιας κυβέρνησης, ανασχηματισμοί στους τρεις ή στους έξι μήνες είναι πολύ σύντομοι και το μόνο που καταφέρνουν είναι να επιβεβαιώνουν ότι κάπου υπάρχει πρόβλημα στο βασίλειο της Δανιμαρκίας.

Τέλος σε κάθε ανασχηματισμό ισχύει η αναλογία δύο προς ένα. Για κάθε υπουργό που αντικαθιστά ο πρωθυπουργός αποκτά δύο εχθρούς (τον υπουργό που έβγαλε και τον πολιτικό που περίμενε να γίνει υπουργός και δεν έγινε) και έναν σύμμαχο (τον πολιτικό που υπουργοποίησε). Συνεπώς, ένας λογικός ανασχηματισμός θα ήταν είτε στα γενέθλια της κυβέρνησης (καλοκαίρι), είτε στη ΔΕΘ του Σεπτεμβρίου, που πάντα ήταν τα τελευταία χρόνια ένα θετικό εναρκτήριο βάθρο για τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.