Οι ιδιότητες που έχει το αμάλγαμα είναι ενδιαφέρουσες, γι’ αυτό και έχει πολλές εφαρμογές - από την οδοντιατρική έως την εξαγωγή χρυσού και αργύρου από μεταλλεύματα. Το… κακό είναι ότι επειδή πρόκειται για κράμα με βασικό συστατικό τον υδράργυρο, τα τελευταία χρόνια τείνει να αντικατασταθεί από άλλα υλικά εξαιτίας της τοξικότητας του υδραργύρου.

Τον ίδιο κανόνα -χωρίς καμία διαφοροποίηση- ακολουθεί και το αμάλγαμα της… Κοινοβουλευτικής Ομάδας των ανεξάρτητων. Μιας «ομάδας» η οποία από το πουθενά έχει βρεθεί στην τέταρτη θέση με βάση τον αριθμό μελών της, πίσω από Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ. Τουλάχιστον μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, διότι το τελευταίο διάστημα η πολιτική ζωή κρύβει τη μία έκπληξη πίσω από την άλλη και τη μία ανατροπή μετά την άλλη.

Είκοσι τρεις βουλευτές, που εξελέγησαν με τα ψηφοδέλτια των έξι από τα οκτώ κόμματα (πλην ΚΚΕ και Νίκης) τα οποία μπήκαν το 2023 στη Βουλή, ως «ομάδα» δεν έχουν καμία απολύτως ενότητα. Ενδεχομένως να μην έχουν και ίδιες βλέψεις, καθώς στα έδρανα των ανεξάρτητων βρέθηκαν είτε οικεία βουλήσει είτε κατόπιν διαγραφής από το κόμμα τους. Συναντάμε από (κυρίως) πρωτοεκλεγέντες μέχρι… βετεράνους, αλλά και πρώην πρωθυπουργό.

Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να ισχύει για όλους η ίδια προσέγγιση, εκτός από δύο σημεία.

Πρώτον, όσον αφορά την απάντηση στα ερωτήματα: αριβίστες ή ιδεολόγοι; Φιλόδοξοι ή καιροσκόποι; Συνεπείς ή τυχοδιώκτες;

Και δεύτερον (κυρίως για τους περισσότερους και πιο… νέους): πότε εκπνέει ο χρόνος της «χρησιμότητάς» τους και ως άλλο «αμάλγαμα» θα αντικατασταθούν από… νέα υλικά και αυτοί;

Σίγουρα, οι περισσότεροι εξ αυτών είναι παράγωγα είτε της τοξικότητας της πολιτικής σκηνής (με προσωπικές φιλοδοξίες ή αρχηγικές δυσανεξίες) είτε της διάρρηξης των παραδοσιακών σχέσεων των πολιτικών με την εκλογική τους περιφέρεια αλλά και με τις ηθικές τους δεσμεύσεις.

Σε ένα πολιτικό σκηνικό που είναι κινούμενη άμμος, φαίνεται πως για πολλούς δεν έχει σημασία το κόμμα ή η πολιτικοκοινωνική κατάσταση τώρα, όσο οι πιθανότητες επανεκλογής το 2027. Και σε αυτό το σημείο μπορεί να θυμηθεί κάποιος τον Αρθουρ Κλαρκ που έγραφε: «Ενας πολιτικάντης σκέφτεται τις επόμενες εκλογές. Ενας πολιτικός, τις επόμενες γενιές». Περί αυτού ακριβώς πρόκειται…