Δεν υπάρχει κρίση στην οποία -όταν συμβαίνει- δεν επικαλούμαστε την κλασική ρήση «Η κρίση δημιουργεί ευκαιρίες». Βεβαίως, το πόσες ευκαιρίες έχουμε αδράξει είναι μια ξεχωριστή και… πικρή συζήτηση.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, δεν μπορεί να μην αντλούμε συμπεράσματα από κάθε κρίση που βιώνουμε. Πολλώ δε μάλλον όταν αυτή η κρίση είναι πολυεπίπεδη και μπορεί να δώσει αφορμές από σκέψη μέχρι… και σχεδιασμό ή αντιμετώπιση προβλημάτων.

Σε αυτή τη συγκυρία βρίσκεται το πολιτικό προσωπικό της χώρας στην παρούσα φάση: την κρίση με τις πλημμύρες (και τις πυρκαγιές, μην τις ξεχνάμε) υπό το πρίσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών.

Είναι εξόχως σημαντικό και οι δύο βαθμοί τοπικής αυτοδιοίκησης, όσο και τα όργανα των ενώσεών τους (ΚΕΔΕ, τοπικές ΠΕΔ κ.λπ.), να συνειδητοποιήσουν τι έχει συμβεί, να βγάλουν τα συμπεράσματά τους και να επαναπροσδιορίσουν την παρουσία και δράση τους. Θα πρέπει η τοπική αυτοδιοίκηση να μην είναι ούτε ο απλός καταγραφέας προβλημάτων, ούτε ο ενδιάμεσος διαχειριστής κονδυλίων, αλλά ούτε ο μόνιμος «φτωχός» συγγενής ή ο σταθερά διαμαρτυρόμενος. Πρέπει να διαπιστώσουν οι τοπικοί άρχοντες, τι μπορούν και τι δεν μπορούν να πράξουν και κατόπιν να επανασχεδιάσουν με την κεντρική διοίκηση ρόλους και αρμοδιότητες. Διότι σήμερα άπαντες είναι «χαμένοι στη μετάφραση» και η εικόνα που δίδεται είναι ότι ο σχεδιασμός γίνεται όχι για την επίλυση προβλημάτων, αλλά για την αποποίηση ευθυνών και μετάθεσή τους σε όλες τις βαθμίδες του Δημοσίου, μέχρι εν τέλει να χαθεί η έννοια της λογοδοσίας και του τελικού υπευθύνου.

Είναι δεδομένο ότι κανένα έργο, αντιπλημμυρικό ή πυροπροστασίας, δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών. Αντιστοίχως, δεδομένο είναι ότι κάθε έργο πρέπει να αποτελεί τμήμα ενός συνεκτικού προγράμματος και σχεδίου, που να υπηρετεί σταθερούς στόχους και στρατηγικές. Απαιτούνται γνώση, αποτύπωση, καταγραφή, αποσαφήνιση και, κυρίως, αποφάσεις.

Ισως κατ’αυτόν τον τρόπο να μπορούσαν να αποφασίσουν και οι πολίτες για τις επιλογές τους στις 8 Οκτωβρίου, δίνοντας επιταγή στους πιο ικανούς. Αλλά, μάλλον, αυτό είναι όνειρο θερινής νυκτός.