Κι εκεί που ο Αλέξης Τσίπρας και η ηγετική ομάδα της Κουμουνδούρου σχεδίαζαν… πάρτι-πάρτι στις 15 του Μάη, αίφνης διαπιστώνουν την ορθότητα της ρήσης «όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, ο Θεός γελάει».

Κι ανάμεσα στα γέλια του, ο «Θεός» έστειλε 170.000 ψηφοφόρους στις κάλπες του ΠΑΣΟΚ/Κίνημα Αλλαγής, μετατρέποντας την one man show πανηγυρική εκλογή του Αλέξη Τσίπρα από τη βάση σε… μπούμερανγκ. Οι σχεδιασμοί ήθελαν η επανεκλογή να έστελνε δύο σαφή και ισχυρά μηνύματα: ένα στην εσωκομματική αντιπολίτευση (που δεν ήθελε τη διαδικασία) και ένα στην κυβέρνηση (ότι αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση).

Τα δεδομένα, όμως, μετά τις εκλογές για την… ονοματοδοσία του ΠΑΣΟΚ/Κίνημα Αλλαγής άλλαξαν. Με 60.000 μέλη, εκ των οποίων μόνο τα 50.000 ψήφισαν στο Συνέδριο για αντιπροσώπους, φαντάζει δύσκολο ο ΣΥΡΙΖΑ να προσεγγίσει το σχεδόν τριπλάσιο αριθμό που προσήλθαν στις κάλπες της Χαριλάου Τρικούπη.

Είναι σαφές ότι, αν στις κάλπες του ΣΥΡΙΖΑ φθάσει αντίστοιχος αριθμός, τότε, όντως, θα πρόκειται για ισχυρό μήνυμα στην κυβέρνηση.

Στην αντίθετη περίπτωση, το πρόβλημα γίνεται πολλαπλό για τον πρόεδρο και την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Από τη μια, θα δικαιωθεί η εσωκομματική αντιπολίτευση η οποία δεν ήθελε (για άλλους λόγους, βέβαια) ανοιχτές διαδικασίες. Από την άλλη, εξασθενεί πολύ το επιχείρημα της… «κινηματικής» διαδικασίας (είτε υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, είτε εναντίον της κυβέρνησης). Παράλληλα, τόσο το ΠΑΣΟΚ/Κίνημα Αλαγής όσο και η Ν.Δ. θα αποκτήσουν ένα ισχυρότατο επιχείρημα για να επικρίνουν τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δεν θα έχει καταφέρει -όχι πλέον στις δημοσκοπήσεις- να κινητοποιήσει τους πολίτες. Τέλος, αλλά όχι ασήμαντο: Στη μάχη της ευρύτερης Κεντροαριστεράς, οι εντυπώσεις -που… κατευθύνονταν προς Κουμουνδούρου- θα πάνε στον Νίκο Ανδρουλάκη.

Σε όλα τα παραπάνω θα πρέπει να συνυπολογίσει κάποιος ότι το τελευταίο διάστημα η «μάχη» στον ΣΥΡΙΖΑ δεν γινόταν για την εγγραφή μελών, αλλά για τις ισορροπίες και την κάλπη της Κεντρικής Επιτροπής.

Εν ολίγοις: μια κίνηση που ξεκίνησε ως ηγετική τείνει να μετεξελιχθεί σε δαμόκλειο σπάθη.