Quantcast

Ο «διάβολος» που ξέρουμε

Εκτός κάποιου απίθανου απροόπτου, απόψε ο Ερντογάν αναμένεται να επανεκλεγεί πανηγυρικά Πρόεδρος της Τουρκίας. Ετσι εμείς θα έχουμε να κάνουμε με τον «διάβολο που ξέρουμε» και όχι με έναν άλλο, τον Κιλιτσντάρογλου, που, όπως έχουμε ξαναγράψει, δεν γνωρίζουμε τι θα μπορούσε να κάνει, αλλά μας είχε δώσει πλείστα όσα δείγματα ακραίου εθνικισμού και αναθεωρητισμού.

Ακόμα, θα ήταν πλέον του βεβαίου ότι με την εκλογή Κιλιτσντάρογλου θα «ξαναμοιραζόταν η τράπουλα» από τη Δύση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, όχι ισομερώς αλλά υπέρ της Αγκυρας, σε μια προσπάθεια των ΗΠΑ και της Ευρώπης να στηρίξουν τον νέο Πρόεδρο, ώστε να μπορέσει αυτός να ξαναφέρει τη χώρα στο δυτικό «μαντρί» και να σταματήσει να «φλερτάρει» με τη Ρωσία και το Ιράν!

Τα παραπάνω είναι λίγο-πολύ γνωστά… Αυτό που δεν έχει γίνει ευρέως αντιληπτό είναι κάποιοι επιπλέον λόγοι που κάνουν τον Ερντογάν να επιθυμεί διακαώς την επανεκλογή του, πέραν της αδήριτης ανάγκης της πολιτικής -και όχι μόνο- επιβίωσης του ίδιου, της οικογένειάς του και των ανθρώπων του καθεστώτος του: Ο Τούρκος Πρόεδρος θέλει να είναι ο ίδιος στο τιμόνι της χώρας την 29η Οκτωβρίου, που θα συμπληρώνονται τα 100 χρόνια από την ίδρυση του τουρκικού κράτους!

Ο λόγος; Η μεγαλομανία και ο αναθεωρητισμός του Ερντογάν, ο οποίος θέλει να ξαναγράψει την Ιστορία και να συνδέσει το όνομά του με τη δημιουργία μιας «οθωμανικής Τουρκίας» που θα είναι μια ισχυρή περιφερειακή δύναμη.

Αν παρατηρήσουμε προσεκτικά, τα τελευταία χρόνια, τις κινήσεις του Τούρκου Προέδρου, αλλά και του συνεταίρου του στην εξουσία, ισλαμοφασίστα Ντεβλέτ Μπαχτσελί, στόχος τους είναι να αποκαθηλώσουν από τον «θρόνο» του τον Μουσταφά Κεμάλ, τον ιδρυτή του κράτους της Τουρκίας, να του αφαιρέσουν, επί της ουσίας, τον τίτλο του «Ατατούρκ», που σημαίνει «πατέρας των Τούρκων», τον οποίο τίτλο του απέδωσε το τουρκικό Κοινοβούλιο το 1934.

Να σημειώσουμε ότι με τον περίφημο «νόμο του επωνύμου» όλοι οι Τούρκοι υποχρεώθηκαν να αποκτήσουν ένα οικογενειακό επώνυμο και ο Κεμάλ κράτησε το «Ατατούρκ». 

Οι διαφορές του Ερντογάν με τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ είναι μεγάλες.

Ούτε λίγο, ούτε πολύ, ο Τούρκος Πρόεδρος θεωρεί ότι η Συμφωνία της Λωζάννης, με την οποία ουσιαστικά ιδρύθηκε το τουρκικό κράτος, είναι μια «πράξη μειοδοσίας», γιατί η χώρα απώλεσε εδάφη και γι’ αυτό τον λόγο θέτει θέμα αναθεώρησής της!

Ακόμα, ο Ερντογάν είναι εναντίον της πολιτικής που επέβαλε ο Ατατούρκ για τον περιορισμό της θρησκευτικής επιρροής στο κράτος, τηνς κατάργησης του χαλιφάτου και του κλεισίματος των ιδρυμάτων που λειτουργούσαν με βάση την ισλαμική νομοθεσία!

Επιπλέον, είναι αντίθετος και με τις πολιτικές που επέβαλαν στη χώρα οι διάδοχοι του Ατατούρκ, οι κεμαλιστές.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μέχρι το 1945 στην Τουρκία η δημοκρατία (;) ήταν μονοκομματική. Η δε μετάβαση στον πολυκομματισμό δεν ήταν ανέφελη.

Πολλές φορές ο στρατός, που ελεγχόταν απόλυτα από τους κεμαλιστές, προχωρούσε σε πραξικοπήματα, όποτε έκρινε ότι όχι μόνο κάποιοι «αρμένιζαν στραβά», αλλά ακόμα και όταν θεωρούσαν ότι και ο… «γιαλός ήταν στραβός»!

Ο Ερντογάν βλέπει τον εαυτό του ως έναν νέο σουλτάνο και ονειρεύεται να επεκτείνει την επιρροή του στα Βαλκάνια, στον Καύκασο, στη Μέση Ανατολή και στη βόρεια Αφρική. Την επέκτασή του αυτή τη συνδυάζει με τη δημιουργία ενός ισχυρού στρατού. Για να αναδείξει, δε, το… μεγαλείο του έχει προχωρήσει σε μια σειρά από «φαραωνικά» έργα, που έχει υλοποιήσει ή σχεδιάζει να κάνει, όπως το παλάτι του, το «Λευκό Σαράι», που είναι 30 φορές μεγαλύτερο του Λευκού Οίκου, το υποθαλάσσιο ευρασιατικό τούνελ, την τρίτη κρεμαστή γέφυρα στον Βόσπορο, το αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, το κανάλι που θα συνδέει τη θάλασσα του Μαρμαρά με τον Εύξεινο Πόντο και βέβαια το Τσαμλιτζά Τζαμί, το μεγαλύτερο τέμενος στην Τουρκία, χωρητικότητας πάνω από 60.000 πιστών κ.ά.

Ο ίδιος, βέβαια, προτιμά πλέον να προσεύχεται στην Αγία Σοφία από τότε που τη μετέτρεψε σε τζαμί, σε μια ακόμα κίνηση αμφισβήτησης του Κεμάλ Ατατούρκ, που την είχε μετατρέψει από τζαμί σε μουσείο το 1934.

Δεν είναι τυχαίο ότι στις 28 Μαΐου 2021, όταν η Αγία Σοφία είχε γίνει πια τζαμί, ο ιμάμης Μουσταφά Ντεμιρκάν, κατά τη διάρκεια της προσευχής στον ιερότερο ναό της ορθοδοξίας, αποκάλεσε «τύραννο» και «άπιστο» τον Ατατούρκ, παρουσία του Ερντογάν!

Και αυτή η ευθεία επίθεση κατά του ιδρυτή του τουρκικού κράτους δεν είναι η μόνη… Πριν από τρία χρόνια, στις 24 Ιουλίου, ο διευθυντής Θρησκευτικών Υποθέσεων, Αλί Ερμπάς, στοχεύοντας τον Ατατούρκ, ο οποίος ακύρωσε τη «διαθήκη» του Μωάμεθ του Πορθητή που έκανε τζαμί την Αγία Σοφία, είχε δηλώσει ότι «όποιος αλλάζει τη διαθήκη του δωρητή έχει επάνω του την κατάρα»!

Εν αναμονή, λοιπόν, της 29ης Οκτωβρίου, που θα συμπληρώνονται τα 100 χρόνια από την ίδρυση του τουρκικού κράτους και με το δεδομένο ότι αυτή τη φορά οι δημοσκοπήσεις δεν θα διαψευστούν, ο Ερντογάν θα θελήσει να κάνει έναν εορτασμό αντάξιο των φιλοδοξιών του. 

Μην εκπλαγείτε, δε, αν κορύφωση των εκδηλώσεων αυτών θα είναι και η απόφασή του να μεταφέρει την πρωτεύουσα της χώρας από την Αγκυρα στην Κωνσταντινούπολη!

Θα αποτελεί την κορωνίδα της νεο-οθωμανικής μεγαλομανίας του γιαλαντζί σουλτάνου!