Καλοκαίρι με φίλους στην παραλία και ένα δροσιστικό κοκτέιλ πάνω στην ξαπλώστρα! Τι άλλο χρειάζεσαι για να ορίσεις τη λέξη «διακοπές»; Εκατοντάδες επιχειρήσεις στήθηκαν (και στήνονται) πάνω σε αυτό το αξίωμα, γιατί βλέπουν το εύκολο και γρήγορο κέρδος. Ενα παιχνίδι χωρίς κανόνες και χοντροκομμένες υπερβολές γέννησε, το 2023, το κίνημα της ξαπλώστρας. Αποτέλεσμα ήταν να πάρει το κράτος την κατάσταση στα χέρια του και να αφαιρέσει τους διαγωνισμούς για ομπρέλες και beach bars από τους δήμους, οι οποίοι (στην πλειονότητά τους) ακόμα δεν έχουν αποβάλει τις κακές συνήθειες της οθωμανικής κατοχής. Μπορεί η πολιτεία να καταστρώνει σχέδιο με κανόνες και προαπαιτούμενα για το καλοκαίρι που έρχεται, αλλά υπάρχουν δύο τεράστια εμπόδια τα οποία δεν έχουν ξεπεραστεί. Το πρώτο είναι η ανίκητη δύναμη της αδράνειας ή αλλιώς το γαϊτανάκι της περιφοράς της ευθύνης («Και γιατί είμαι εγώ αρμόδιος; Αρμόδιο είναι το Λιμεναρχείο. – Και γιατί να είναι το Λιμεναρχείο; Αρμόδιο είναι το Α.Τ. – Και γιατί να είναι το Α.Τ. Αρμόδιος είναι ο γείτονας…»). Το δεύτερο εμπόδιο είναι οι συμβάσεις που ήδη τρέχουν ανάμεσα σε δήμους και ιδιώτες από το παρελθόν. Εχει ο άλλος στα χέρια του τριετή συμφωνία και θα την ακυρώσει; Προφανώς δεν θα το κάνει. Λέγεται ότι όλα κερδίζονται και χάνονται στις λεπτομέρειες, αλλά εδώ, σε αρκετές περιπτώσεις, αρκεί μόνο μια ματιά για να διαπιστώσεις το μόνιμο διαζύγιο από τη λογική. Μια σκόνη παραβατικότητας ετοιμάζεται να σηκωθεί ξανά. Δουλειά της πολιτείας είναι να σκουπίσει.