Δεν είναι η πρώτη φορά που η κληρονομιά μας λαφυραγωγείται από βάρβαρους στη συνείδηση ανθρώπους. Αυτό το καρκίνωμα της δράσης των αρχαιοκάπηλων μάς κατατρώει από την αρχαιότητα.

Εφτασε στα χρόνια της τουρκοκρατίας με την αμφισβητούμενη άδεια του Καϊμακάν Πασά προς τον Σκωτσέζο κλέφτη Ελγιν να ακρωτηριάσει τον Παρθενώνα και συνεχίζεται μέχρι τις ημέρες μας. Πραγματική μάστιγα της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς, καθώς η πλούσια σε ιστορία χώρα μας αποκαλείται εδώ και πολλούς αιώνες «σταυροδρόμι των αρχαιοκάπηλων».

Ο Λατίνος ιστορικός Μάρκος Κλαύδιος Τάκιτος έλεγε ότι «η Ιστορία γνωρίζει έναν νόμο. Τον νόμο να κυνηγά το ψέμα και να παρουσιάζει την αλήθεια». Και σε τούτα εδώ τα χώματα η Ιστορία είναι παντού. Η Ελλάδα έχει ματώσει κυριολεκτικά από σπείρες όπως η συγκεκριμένη, με ένα ποινικό δίκαιο που επιτρέπει σε επιτήδειους τυχοδιώκτες, ενώ συλλαμβάνονται με αποδείξεις ενοχής, να κυκλοφορούν ελεύθεροι και να συνεχίζουν αμέριμνοι τις δραστηριότητές τους.

«Τις περισσότερες φορές οι ντόπιοι βοηθούν τέτοιες σπείρες διότι βρίσκουν ενδιαφέρουσα την ιδέα του κυνηγιού του θησαυρού», περιγράφει έμπειρος αξιωματικός του Τμήματος Δίωξης Αρχαιοκαπηλίας. «Βεβαίως, στην πορεία διαπιστώνουν ότι πρόκειται για λαθρανασκαφή αρχαιοτήτων. Θυμάμαι πριν από χρόνια σε ένα νησί των Κυκλάδων, τέτοιες ημέρες, που οι γείτονες στήριζαν με τη σιωπή τους έναν τύπο ο οποίος μάζευε σημαντικά κομμάτια στο σπίτι του και τα έστελνε σε μεγάλο κεφάλι στην Ευρώπη». Αδιανόητο ακούγεται και όμως ελληνικό!

Ας το συνειδητοποιήσουν όλοι, λοιπόν. Ο,τι αποκαλύπτεται στο φως του ζωογόνου ήλιου ανήκει σε όλους μας, στον πολιτισμό μας. Δεν είναι περιουσία κανενός συλλέκτη ή επιτήδειου τυχοδιώκτη. Εχουμε χρέος να τους κυνηγάμε. Ειδικά αν είναι Ελληνες…