Γιατί ο Ερντογάν έβγαλε από τη μέση τον Ιμάμογλου; Η απάντηση είναι απλή: Γιατί μπορεί. Και ίσως αυτό, το ότι μπορεί, να είναι το νέο επικίνδυνο στοιχείο για τα τουρκικά πολιτικά πράγματα αλλά και ευρύτερα για την περιοχή της ανατολικής Μεσογείου.

Δεν είναι η πρώτη φορά που στην Τουρκία γίνεται ένα πραξικόπημα. Είναι όμως η πρώτη φορά που, στην πλούσια σε εξωθεσμικές παρεμβάσεις ιστορία της τουρκικής δημοκρατίας, το πραξικόπημα διενεργεί μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση εις βάρος της αντιπολίτευσης. Ο Εκρέμ Ιμάμογλου ήταν επικίνδυνος για τα σχέδια του Ερντογάν και ο Τούρκος Πρόεδρος έβαλε να τον συλλάβουν. Και αν στην Τουρκία δεν συμβεί κάτι απρόβλεπτο το επόμενο διάστημα, ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης θα μείνει στη φυλακή για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα και θα χάσει κάθε δυνατότητα να συμμετάσχει στις επόμενες προεδρικές εκλογές. Να θυμίσουμε ότι ο Ντεμιρτάς, ο χαρισματικός και ελπιδοφόρος ηγέτης του κόμματος των Κούρδων, βρίσκεται στη φυλακή από το 2016.

Για τον Ερντογάν, ο Ιμάμογλου ήταν ένας πολύ πιο επικίνδυνος αντίπαλος από τον Ντεμιρτάς. Εδώ και πολλά χρόνια, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο Τούρκος Πρόεδρος δεν μπορεί να τον κερδίσει και οι κάλπες στην Κωνσταντινούπολη το επιβεβαίωσαν αυτό ήδη τρεις φορές. Ο Ιμάμογλου συνέτριψε όποιον έβαλε ο Ερντογάν εναντίον του. Ούτε ακυρώνοντας τις δημοτικές εκλογές το 2019 δεν μπόρεσε να τον εμποδίσει ο Τούρκος Πρόεδρος. Στις επαναληπτικές, ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης εξελέγη με άνεση διευρύνοντας, μάλιστα, το προβάδισμά του.

Ο Ιμάμογλου ήταν μια απειλή για την επιθυμία του Ερντογάν να παραμείνει «σουλτάνος» εσαεί. Και επειδή το Σύνταγμα που έφτιαξε ο ίδιος δεν του επιτρέπει μία ακόμα θητεία, ο Τούρκος Πρόεδρος δρομολόγησε έναν σχεδιασμό που προβλέπει τον προσεταιρισμό των Κούρδων, ώστε να έχει την απαραίτητη πλειοψηφία να αλλάξει το Σύνταγμα και να κάνει πρόωρες εκλογές σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ετσι, θα μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν είναι πλήρης η θητεία του και να είναι εκ νέου υποψήφιος. Οι δημοσκοπήσεις ωστόσο δίνουν όλους τους τελευταίους μήνες σαφές και συνεχώς διευρυνόμενο προβάδισμα στον Ιμάμογλου. Πέραν τούτου, θα ήταν πολύ δύσκολο για τον Ερντογάν με αντίπαλοτον Ιμάμογλου να εισπράξει την κουρδική ψήφο, αφού ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης έχει εδραιώσει πολύ καλές σχέσεις μαζί τους. Στις τρεις εκλογικές του νίκες οι Κούρδοι τον ψήφισαν μαζικά.

Ο Ιμάμογλου έχει αποδειχθεί πολύ ικανός στο να χτίζει συμμαχίες. Δεξιότητα, που δεν έχει άλλος στο κεμαλικό στρατόπεδο. Πέρα από αυτό όμως ο Ερντογάν αισθάνεται την απειλή γιατί βλέπει στον αντίπαλό του και κομμάτια της δικής του βιογραφίας. Οπως και ο ίδιος, ο Ιμάμογλου υπήρξε στα νιάτα του ποδοσφαιριστής και ασχολήθηκε με τις κατασκευές. Διαθέτει το χάρισμα της επικοινωνίας με τα λαϊκά στρώματα. Στις προεκλογικές του εκστρατείες εστίασε στην ανάγκη για αύξηση της επιδοματικής πολιτικής, στις δωρεάν μεταφορές και στις πράσινες επενδύσεις και κατάφερε να μιλήσει στις καρδιές ενός πολυσύνθετου ακροατηρίου διαφορετικών πολιτικών, κοινωνικών και θρησκευτικών πεποιθήσεων. Η μεγαλύτερη ανησυχία του Ερντογάν είναι ότι τον Ιμάμογλου συμπαθούν οι συντηρητικοί μουσουλμάνοι, δηλαδή το εκλογικό του ακροατήριο.

Ολα αυτά ήταν γνωστά και στο παρελθόν, ωστόσο ο Ερντογάν ποτέ δεν είχε χρησιμοποιήσει τόσο δραστικές μεθόδους. Και στις προεδρικές εκλογές του 2023 είχε προσπαθήσει να εξουδετερώσει μια πιθανή υποψηφιότητα Ιμάμογλου με κατασκευασμένες κατηγορίες, ωστόσο ο τότε αρχηγός των κεμαλιστών Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου επέμεινε να κατέβει ο ίδιος.

Ακόμα και αν είχε επιλεγεί τότε ο Ιμάμογλου ως υποψήφιος, ωστόσο ο Ερντογάν μάλλον δεν θα τολμούσε το πραξικόπημα. Στις ΗΠΑ κυβερνούσαν ο Μπάιντεν και οι Δημοκρατικοί και ο Ερντογάν προσπαθούσε να τους προσεγγίσει όπως και να κερδίσει την εύνοια της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δεν θα διακινδύνευε να βρεθεί σε απομόνωση.

Σήμερα, ωστόσο, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Ο Ντόναλντ Τραμπ και ο αγροίκος αντιπρόεδρός του, Τζέι Ντι Βανς, πεντάρα δεν δίνουν αν ο Ερντογάν κλείνει τους πολιτικούς του αντιπάλους στη φυλακή. Ούτε πρόκειται να τον επιπλήξουν γι’ αυτό. Οι Ευρωπαίοι πάλι τον «χαϊδεύουν» επειδή συνειδητοποίησαν αίφνης ότι είναι μόνοι τους, δεν έχουν πια την ομπρέλα των ΗΠΑ και χρειάζονται τον τουρκικό στρατό και προπάντων την τουρκική αμυντική βιομηχανία. Δεν θα αλλάξουν τη στάση τους, ούτε τη στρατηγική προσεταιρισμού της Τουρκίας για τα ευρωπαϊκά αμυντικά σχέδια. Περιορίστηκαν σε μια φραστική καταδίκη της σύλληψης Ιμάμογλου. Από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν ήρθε ούτε αυτό.

Ο Ερντογάν προχώρησε στο πραξικόπημα επειδή αισθάνεται ασφαλής και παντοδύναμος. Και αν με την εξάλειψη του εμποδίου Ιμάμογλου μπορέσει να υλοποιήσει τον σχεδιασμό του και να καθίσει για μία ακόμα πενταετία στον σβέρκο των Τούρκων, τίποτε δεν αποκλείει να προσπαθήσει στο μέλλον να υλοποιήσει τους άλλους μύχιους, και επικίνδυνους για τις γειτονικές του χώρες, σχεδιασμούς του. Ο μόνος που μπορεί να τον εμποδίσει και να ανατρέψει το πραξικόπημα είναι ο τουρκικός λαός. Ολα είναι στο χέρι του.