Συνολικά η πολιτική της Ε.Ε. έναντι των προσφύγων ήταν να ανοίξει τα σύνορα των κρατών. Ολα άρχισαν όταν η Μέρκελ τους κάλεσε να κατευθυνθούν προς τη χώρα της. Αργότερα, πάντως, η ίδια τα έκλεισε τα δικά της. Εκρινε ότι αυτό επέτασσε το συμφέρον της χώρας της. Σταδιακά κι άλλες χώρες κατά το παράδειγμα της Γερμανίας έκλεισαν τα σύνορά τους. Ετσι κατ’ ουσίαν όμως έκλεισαν τον «διάδρομο» προς τις χώρες του Βορρά. Ελλείψει αυτού πλέον εγκλωβίστηκαν αυτοί στις χώρες του Νότου. Στην Αμερική σχολίαζαν ότι η Ε.Ε. θα βρεθεί αντιμέτωπη με προβλήματα που κι εμείς είχαμε στο παρελθόν ως κράτος και θα έχει ενδιαφέρον να δούμε το πώς θα τα διαχειριστεί. Βέβαια, η Ε.Ε. δεν είναι ενιαίο κράτος και πλέον ούτε καν κράτος δικαίου. Γιατί δεν είναι «δίκαιο» κράτη να κλείνουν τα σύνορά των για να εγκλωβιστούν οι πρόσφυγες σε άλλα κράτη. Τούτο συνιστά και «ανισότητα» και «διαίρεση». Αν η Ε.Ε. ήταν κράτος δικαίου, τότε όλα τα κράτη-μέλη της θα έπρεπε από κοινού εξίσου κατά αναλογία -βάσει ενός λογικού κριτηρίου- να εντάξουν στις κοινωνίες των όσους από τους πρόσφυγες κρίνετο ότι δικαιούνται άσυλο και τους λοιπούς να τους απελαύνουν. Δεν νοείτο, λοιπόν, να συμβεί αυτό που de facto πια συμβαίνει: οι πρόσφυγες να εγκλωβίζονται στις χώρες πρώτης υποδοχής του ευρωπαϊκού Νότου. Πλέον, η μόνη «βοήθεια» της Ε.Ε. προς τις χώρες του Νότου, στις οποίες μετακύλησαν το πρόβλημα, είναι ανταλλάγματα σε υλικοτεχνικές υποδομές και κάποιες κεφαλαιακές ενισχύσεις για να υπάρξουν κέντρα κράτησης προσφύγων και μετά να εγκατασταθούν εκείνοι εδώ. Γι’ αυτό πρέπει να ανοίξει μια ευρύτατη πολιτική συζήτηση στην Ελλάδα, αν θέλουμε να «λύσουμε» το πρόβλημα που μας φόρτωσαν. Γιατί η Ε.Ε. προώθησε τη μετακύλισή του σε εμάς ως «νομιμότητα»! Η χώρα μας, όμως, κατ’ αυτόν τον τρόπο, εποικίζεται από πρόσφυγες ως χώρα «παραμεθόριος» της Ε.Ε. προς εγκατάστασή των! Εμείς, απέναντι στη δικαιολογημένη αγανάκτηση των προσφύγων, οι οποίοι αισθάνονται «περιορισμούς» που διά του κράτους μας επιβάλει σε αυτούς η Ε.Ε., τι αναμένεται να κάνουμε; Πώς θα αντιδράσουμε; Η ελληνική κοινωνία ήδη βράζει, δικαιολογημένα! Υπάρχει, λοιπόν, πέραν του απόλυτα ορατού κινδύνου της πληθυσμιακής μας αλλοίωσης, και άμεσος κίνδυνος να ξεσπάσει μεγάλη βία εντός της επικράτειάς μας. Αν επιτρέψουμε να κυβερνάται με αυτό τον τρόπο η Ελλάδα από την Ε.Ε., με αυτό το τίμημα! Αν ξεσπάσουν εχθροπραξίες, οι «Ευρωπαίοι», που προκάλεσαν το πρόβλημα, θα μας πουν και ανίκανους να διαχειριστούμε το πρόβλημα. Αύριο ίσως μας πουν και ρατσιστές. Ποιοι; Οι Γερμανοί;